Chapter 2: The End is Only the Beginning

966 9 3
                                        

Jeric's POV

Hindi sinasagot ni Frances mga tawag ko. I deserve at least an explanation. Or kahit closure nalang. Hindi naman kasi sapat ang text. Nagulat ako nagvibrate phone ko. Buti naman naisipan niya tumawag.

"Jeric, I'm sorry na I broke up with you sa text. Natatakot akong kausapin ka or what kasi baka magbago isip ko. I fell out love. I know you did too, or you're getting there. We both know na nagbago tayo and we grew apart because of that. I'm really really sorry."

"Alam ko rin naman na dun tayo pupunta pero sana you had the decency to even call me man lang. Hindi naman siguro wala lang ang 2 years para text lang ang makuha ko."

"I'm really sorry, Jeric. I wasn't planning on telling you through text. Pero nahihirapan talaga ako"

"Sa tingin mo ba ako hindi nahihirapan?"

"Jeric please. Intindihin mo naman ako"

"Frances sa relasyong to ikaw ang palaging iniintindi. Hindi mo na nga napapansin yung mga effort na ginagawa ko"

"So nagsusumbatan na tayo ngayon, Jeric?"

"Frances, kung magsusumbatan man tayo, ako lang ay may masusumbat. 2 years, Frances. 2 years."

"Wow, Jeric. Wow. Kaya ako nahihirapan kasi those 2 years meant a lot to me. I treasured those years"

"Mukha namang ayos lang sayo. Masaya ka naman ata kanina."

"If Teng said something"

"Kaya ka lang ba nagtext dahil nakita mo si Teng? Kung hindi ka niya nakita hindi ko rin malalaman na makikipagbreak ka na pala?"

"No, it's not like that. I was planning na rin talaga pero hindi ko mahanap yung tamang timing"

"Frances, wala namang tamang timing para sa ganyang mga bagay e. You don't have to explain anymore. Wala na akong karapatan malaman yun sayo at wala ka na ring responsibility to explain it to me. We're over, I get it. Thank you for the 2 years."

At yan na siguro ang last conversation namin ni Frances.

Expected, but not really.Место, где живут истории. Откройте их для себя