I Meant It When I Said, 'I Do.'

I Meant It When I Said, 'I Do.' - CHAPTER 4

Hindi natuloy ang pamamaga ng paa niya pero maga ang mga mata niya kinabukasan. Mabuti na lang at naitatago ng concealer ang eyebags niya. Nagpasalamat na rin siya't hindi iyon napansin ng Papa niya. Napagpasyahan niyang puntahan ang boutique ng araw na iyon. Ipinagkatiwala na muna niya sa pinsan niyang si Kelly ang pamamahala noon dahil naging abala siya sa paghahanda ng kasal. Kabubukas lang niya ng boutique nang biglang mag-ring ang cellphone niya. Kumunot ang noo niya dahil hindi niya kilala ang number.

"Where are you?"

"Huh?" tanging nasagot niya. Wala man lang Hi! Hello! o Good morning! Matagal bago rumihistro sa utak niya na si Earl ang tumatawag kahit na kabisadong-kabisado na niya ang boses nito.

"I thought we'll pick up the rings and your gown today?" anitong halata ang iritasyong sa boses. Inatake siya ng nerbiyos. Bakit ba palagi na lang itong galit?

Kumunot ang noo niya habang inaalala kung may usapan sila kahapon. "Y-Yeah. I t-thought... Never mind," aniya at ibinigay ang address.

"I'll pick you up in 30 minutes," anito at pinutol ang tawag. Napabuga lang siya ng hininga.

Wala pang kalahating oras ay dumating na ang binata. Nahigit niya ang hininga nang makita niya itong papasok ng boutique. He looked dashing wearing a dark blue polo with sleeves rolled up. He was wearing aviator glasses which made him look cool. Tila may nagliliparang paru-paro sa tiyan habang papalapit ito sa kinaroroonan niya.

"Shall we go?" anito nang hindi siya gumalaw sa kinauupuan.

Stop staring!  Kastigo niya sa sarili sabay tayo at dinampot ang bag. "Is it okay if we go to the seminar first then we'll pick up the rings and the gown on the way back?" aniya habang hinahagilap ang cellphone sa loob ng bag. Tatawagan na niya ang wedding photographer nila para sa pictorial nila. Their wedding is the most anticipated wedding of the year and they will be featured in all leading magazines in the country. Muntik na niyang malulon ang dila nang makitang nasa harapan na niya ang mukha ng binata nang mag-angat siya ng tingin.

"Yes," anito sabay dinampian siya ng halik sa labi. Nabitawan niya ulit ang cellphone na nahagilap sa loob ng bag.

Saglit lang iyon. Saglit na saglit pero ramdam na ramdam niya. Nakalimutan niya tuloy kung ano ang iniisip niya. Was it part of the deal?  anang isip niyang biglang natuliro sa halik na iyon. Get used to it! Aniya sa sarili.

"I don't have the whole day, Veronica," anito nang nanatili siya sa kinatatayuan at parang tangang nakatingin dito.

"Yeah, of course." aniya nang matauhan. "Just one phone call," aniya saka pilit na pinakalma ang sarili at tinawagan si Nelson, ang photographer nila na best friend ng wedding coordinator niya na si Ivory. Nakilala niya ang dalawa dahil pareho sila ng pinapasukang unibersidad nang ipadala siya ng Papa niya noon sa America.

"Can we have candid shots?" kaagad na tanong ni Nelson nang sagutin ang tawag niya. "Masyadong boring ang wedding poses. I want it to look natural."

"It won't work, Nelson. Masasayang lang ang oras. You wouldn't have one decent shot to put on that magazine."

Tumawa ito. "Have you lost your faith in me? Didn't you remember I was the best?"

Nahawa siya sa tawa nito. "Well, if you want the risk, do so."

Napatingin siya kay Earl na naka-sandal sa mesa niya habang kunot ang noong nagbubuklat ng magazines.

"We'll just follow you around, you won't even know we're there."

"Fine, then. I won't see you." Natawa ito at nailing na ibinaba niya ang cellphone.

"Done flirting? Can we go now?"