Hoofdstuk 31

47 2 0
                                    

*Katie*

Ik werd wakker en zag dat ik op de keukentafel in slaap was gevallen net als Joan. We hadden de hele nacht gezocht naar hoe we ons haar konden doen. Gelukkig heeft het zoeken niet niks opgeleverd. Ik doe bloemetjes in mijn haar en Joan doet het heel leuk vast. Vandaag gaan ik en Joan uitnodigingen maken en als we dat hebben gedaan gaan we iets anders doen maar wat weet ik niet. "Joan wie wil jij graag erbij hebben?" Vroeg ik. "Mijn moeder, vader, mijn tante en oom" zei Joan. "Oké ik wil graag mijn moeder en mijn lievelings tante en oom met hun 4 kinderen" zei ik. "Waarom je vader niet?" Vroeg Joan. "Nou euh die is dood" zei ik terwijl ik naar de grond keek. "Wat erg voor je" zei Joan. "Nee helemaal niet het is alleen dat Thomas hem neer heeft moeten schieten want hij was slecht, maar vertel Thomas het niet zijn hart zal breken als hij het zou weten" zei ik. "Ik zeg helemaal niks" zei Joan. "Oké welke kleur doen we de uitnodigingen?" Vroeg ik. "Laten we ze blauw doen want zo gaan onze bloemen er vast ook uit zien" zei Joan. Daar had Joan gelijk in want ik en Joan houden allebei van blauw en daar moeten de jongens het maar mee doen toch? "Ja welke kleur blauw?" Vroeg ik. "Licht blauw doen?" Vroeg Joan. "Ja is goed en dan schrijven we met zwarte letters en dan kunnen we ze versturen want het lijstje van wie de mannen willen uitnodigen hebben we al, dus dat moet geen probleem worden" zei ik. "Oké laten we naar de kaarten winkel van mijn moeder gaan" zei Joan. "Let's go" zei ik. We stapte in mijn auto en begonnen te rijden. Joan wees de weg terwijl we mee zaten te zingen met de liedjes die op de radio kwamen. Ik hoop dat de kaarten wel leuk worden, want dit moet de mooiste dag van mijn leven worden. We kwamen aan bij de winkel van Joans moeder. We liepen naar binnen en we gingen voor de toonbank staan. Er waren bijna geen mensen hier. Ik wist niet wat ik er van moest denken eigenlijk. Een vrouw kwam voor de toonbank staan. Ze zag er heel blij uit toen ze Joan zag. "Hi liefje" zei de vrouw. Oh dat is vast Joans moeder. "Hi mam dit is Katie en we willen trouwkaartjes" zei Joan. "Liefje waarom had je niks gezegd, oh mijn kleine meid gaat trouwen" zei de vrouw terwijl ze in de lucht sprong. "Ja ja ik wou je verassen, maar we willen licht blauwe kaartjes met zwarte letters en er moet opstaan: Jullie zijn welkom op de trouwdag van Joan Baas, Katie Hanswoud, Thomas Sangster en Percy Jackson. Het moeten er 10 zijn" zei Joan. "Komt voor de bakker schat over een week zijn ze klaar" zei Joans moeder. Het was echt een aardige vrouw. Ik kan nu eigenlijk niet meer geloven dat Joan echt slecht was. Het is wel grappig hoe iemand zo erg kan veranderen. We liepen weer terug naar mijn auto en reden naar huis. Ik parkeerde voor mijn huis. Joan en ik liepen naar binnen en zagen de mannen staan. "Hi" zei Joan. Ze liep naar Percy en gaf hem een kus. Ik deed hetzelfde alleen dan bij Thomas. "Wie ga je allemaal uitnodigen prinses?" Vroeg Thomas aan mij. "Mijn moeder en mijn lievelings tante en oom en hun 4 kinderen" zei ik. Please vraag niet naar mijn vader. "En je vader dan?" Vroeg Percy. Klootzak. "Dood" zei ik simpel. Niet vragen hou dan vermoord ik je Percy. "Hoe?" Vroeg Percy. Je gaat eraan klootzak. Op een dag krijg ik je en vermorzel ik dat kleine brein van je. "Hij was heel ziek" loog ik. "Je liegt ik kan het zien in je ogen" zei Thomas. Ik ga het echt niet tegen hem zeggen. "Joan vertel jij het even" zei ik. Ik wenkte haar dat ze moest liegen. "Haar vader kreeg een ongeluk" zei Joan. "Nu liegt Joan voor jou" zei Thomas. "Oké als je het echt wil weten een jaar geleden schoot je hem dood. Nu goed" zei ik. Ik rende naar boven en verstopte mezelf in de badkamer. Ik deed de deur op slot en ging tegen de deur aan zitten. "Is het echt waar?" Vroeg Thomas. "Ja" zei ik. Als hij me goed kent weet hij dat ik nu niet lieg. "Het spijt me als ik het had geweten had ik het nooit gedaan" zei Thomas. Ik zei niks terug. Het bleef nu ook stil aan de andere kant. Ik begon te huilen. "Laat me binnen ik wil ervoor je zijn" zei Thomas. Ik liet de deur dicht en bleef huilen tot het zwart werd. 

____________________________________________________________________________________

Sorry dat het zo lang duurde. Ik ga proberen het sneller te updaten. 

Groetjes Rlover900

UncoverWhere stories live. Discover now