Uncover

Hoofdstuk 16

*Dylan*

Ik was zo blij dat Joan uit die gevangenis was. Ik was alleen minder blij dat het me niet gelukt was om bij Katie door te dringen. Ik moet haar weg zien te krijgen van Thomas en Joan moet Thomas weg zien te krijgen van Katie. We hebben Katie nodig voor ons onderzoek. Zonder haar lukt het niet. Mijn oom zal zo boos worden als het niet lukt. Thomas en Katie denken dat van Esveld hier achter zit maar het is eigenlijk mijn oom. Van Esveld is eigenlijk gewoon lok aas. Mijn oom is heel goed in vermommingen en stemmen na bootsen. Als ze er achter komen wie mijn oom is dan zouden ze helemaal in shock zijn. Bij die gedachten schoot ik al in de lach. Ik liep naar van Esveld toe, maar toen zag ik Thomas staan. "Jij bent hier vast omdat ik je vriendin heb gekust" zei ik. Ik zag de pijn in zijn ogen en dat gaf me een lekker gevoel. Ik zag dat Thomas wat probeerde te zeggen. "Je kan ook echt niks hé? Ik zou als ik jou was Katie uit je hoofd zetten want aan het eind hiervan is ze toch dood" zei ik. "Niet zo lang ik leef" zei Thomas. "Weet je dat zeker?" Vroeg ik. Ik keek Thomas aan en pakte mijn pistool. Thomas pakte die van hem. Ik schoot, maar ik miste. "Val dood!" Schreeuwde Thomas. Ik liet mezelf voor de grap op de grond vallen. Helaas was Thomas binnen nood time bij me. Hij richten zijn pistool op mijn hoofd. Ik lachte en keek Thomas aan. "Ah please Tommy vermoord me niet" zei ik sarcastisch. "Waarom zou ik het niet doen? Geef me één goede reden" zei hij. "Oké omdat Joan dan alleen zou zijn" zei ik. Ik meende het wel maar als zei dood zou gaan maakte het me vrij weinig uit. Het enige wat ik wil is dat mijn oom trots op me is. Meer hoef ik niet. "Prima ik dood je niet" zei Thomas. Ik dacht hij weg zou lopen, maar hij begon me eigenlijk alleen in elkaar te slaan. Thomas pakte mijn arm en brak hem. Ik schreeuwde van de pijn. "Thomas stond op en trapte me heel hard in mijn buik en liep toen weg. Ik stond op en liep naar van Esveld. Ik hoop maar dat Joan niks gezien heeft want dan haat ze Thomas zo er dat ze straks niet meer naar hem toe wilt gaan.

*Joan*

Ik zag dat Thomas mijn broer in elkaar sloeg. Ik wil hem nu alleen nog maar meer. Ik vind hem echt heel leuk en als Thomas naar mij gaat heb ik twee voordelen. Ik heb Thomas en Katie kan gebruikt worden voor ons project. Ik volgde Dylan naar het kantoor van van Esveld. "Thomas heeft me een beetje beschadigd maar misschien kan ik dit juist wel gebruiken" hoorde ik Dylan zeggen. "Nee je heb het hele project verpest" zei van Esveld. "Je oom zou hier niet blij mee zijn Dylan" vervolgde van Esveld. "Bel hem dan en vraag wat je moet doen" zei Dylan. Van Esveld belde. "Sorry jonge ik wil je dit niet aan doen en je zus niet maar van je oom moet het" zei van Esveld. Wat zou hij nou bedoelen. Ik hoorde een schot. Ik rende erheen en zag Dylan dood op de grond liggen. De tranen schoten in mijn ogen. Ik ging naast hem zitten en legde zijn hoofd op mijn schoot. Ik ging met mijn hand door zijn haar. "Waarom?" Zei ik zachtjes. Ik liet zijn hoofd op de grond liggen en ik keek van Esveld boos aan en liep weg. Ik rende weg. Ik rende de straat door. Ik had geen idee waar ik heen moest. Misschien als ik het uitleg mag ik bij het team van Thomas en Katie. Ik rende naar Thomas' huis. Nu maar hopen dat hij thuis is.