Uncover

Hoofdstuk 18

Ik had het gevoel alsof ik niemand meer had. Thomas had me een soort van bedrogen en blijkbaar is Joan belangrijker dan mij. Ik voelde me heel alleen. Ik wist dat Thomas me zou proberen te bellen, maar dat wou ik niet ik wil niet horen wat hij te zeggen heeft hij heeft haar gekust en dat is de waarheid. Ik weet niet of hij haar van hem af heeft geduwd en dat wil ik ook niet weten. Ik weet dat hij de kans hoort te krijgen om het uit te leggen, maar ik weet dat het te veel pijn gaat doen. Ik liet me op de bank vallen. Ik keek naar een film. Het ging over een meisje dat heel depressief was en zich daarom maar sneed. Ik vond het een beetje raar, maar ik heb er wel meer verhalen over gehoord. Ik zou niet weten waarom het opluchtend zou zijn. Ik kan het proberen om te kijken hoe het voelt en of het echt opluchtend is. Ik liep naar de keuken en pakte een klein scherp mesje. Ik zette het mesje op mijn pols en gaf druk op het mesje en liet het over mijn huid glijden. Het voelde raar met het deed niet heel veel pijn. Ik deed hetzelfde als wat ik net deed en het voelde hetzelfde. Ik wou nog een keer snijden tot dat ik de telefoon hoorde. Ik nam op en hoorde Percy's stem. Hij was de gene die me moest rondleiden toen ik nieuw was. Het is een hele aardige gast. 

"Hi ik wou vragen of je misschien ook naar het bal ging van het hoofdkwartier" vroeg hij.

"Uhm ik was van plan niet te komen" zei ik

"Oh umh wil je komen voor mij ik ben anders een beetje alleen" zei hij.

"Sure ik kom eraan maar weet jij of Thomas komt en zo ja met wie?" vroeg ik.

"Thomas ja die komt met een meisje ik heb geen idee" 

"Oké ik ga me omkleden ben er in een paar minuten tot zo" zei ik.

Ik hing op. Percy is zo cute. Hij had zwart haar en was heel knap. Ik vond Percy heel lief en knap en zo maar toch wou ik liever bij Thomas zijn, maar die gaat vast met Joan of zo. Ik wist niet dat hij me zo snel kon vergeten. En het is niet eens officieel uit of zo en hij gaat alweer met iemand anders. Ik liep naar boven en keek of ik een mooie jurk kon vinden. Ik wist dat iedereen een kort jurkje aan zou trekken dus ik deed een prinsessenjurk aan. Ik deed een bijpassend speldje in mijn haar en bijpassende hakken aan. Ik liep zo snel als ik kon naar het hoofdkwartier.

Toen ik er was zag ik Percy met open mond kijken. "Zie ik er goed uit?" Vroeg ik onzeker. Hij knikte lichtjes. Percy en ik liepen naar binnen. Ik zag Thomas en Joan. Het voelde alsof er een dolk in mijn rug werd gestoken. "Kom" zei Percy. Hij liep naar Thomas toe. "Je ziet er mooi uit" zei Thomas. Ik wou me omdraaien en weg lopen, maar iemand pakte mijn arm. Het was de arm waar ik in had gesneden. Ik keek om en zag Thomas verbaast kijken naar mijn pols. "Ja wat wil je dan hé mij maar depressief zien ik hield van je en ik dacht dat je hetzelfde voelden, maar het was niet zo groot als mijn liefde en ik wist niet dat je zo snel verder kon gaan. Ik wou dat ik je nooit had ontmoet. Ik wou dat ik de eerste keer dat we hebben gekust gemist had" zei ik hard. "Ik weet dat ik je pijn heb gedaan, maar ik zweer op alles dat ik niets met Joan heb gedaan oké ze had onderdak nodig en dat weet jij ook en ze vond me niet echt leuk het was maar een act" zei Thomas. Ik keek hem aan en zag dat hij de waarheid sprak. En ik ga nu niet doen als in die films en dan hopeloos in zijn armen vallen. Ik rukte mijn hand los en liep naar buiten. Ik liep gewoon wat rond. Ik wou niet naar huis. Ik wou op dit moment eigenlijk helemaal nergens heen. Toen ik door een donker steegje liep voelde ik iets op mijn schouder. Ik keek om en zag niks. Ik keek weer vooruit en zag het einde van het steegje al, maar toen werd er ineens een doekje tegen mijn mond gedrukt. Ik voelde ineens niets meer.