Anna's POV
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Πρίν 2 ώρες τελείωσε το χειρότερο πάρτι. Με δυσκολία μπορώ να γράψω. Τα μάτια μου είναι πρησμένα από το κλάμα και ακόμα να ηρεμήσω.
Τα χειρότερα μου γενέθλια. Δεν ήταν ποτέ ευχάριστα μα αυτά ήταν τα χειρότερα με διαφορά. Οταν ήρθαν οι φίλοι μου καθόμασταν στο σαλόνι και μιλούσαμε. Ο Liam καθόταν δίπλα μου και χαμογελούσε συνέχεια! Θεέ μου η καρδιά μου σπάει όταν με κοιτάει στα μάτια,είναι απλά σαν άγγελος. Το πρόσωπο του,τα κάστανα του μαλλιά,τα ελκυστικά καφέ μάτια και το όμορφο χαμόγελο του. Περνούσα υπέροχα ως που ο πατέρας μου μπήκε στο σαλόνι. Στο χέρι του κρατούσε ένα μπουκάλι με βότκα σχεδόν άδειο. Εκατσε απέναντι μας χωρίς να μιλάει. Από την μια θα ήθελα να ήταν στην κουζίνα με την μητέρα μου μα από την άλλη φοβάμαι μην την χτυπήσει. Ο Liam έλεγε αστείες ιστορίες και πραγματικά είχα πεθάνει στα γέλια. Ο πατέρας μου με κοιτούσε επίμονα ως που άρχισε να φωνάζει στους φίλους μου. Τους έβριζε και αυτοί δεν ήξεραν πώς να αντιδράσουν. Αρχισα και βούρκονα. Ηθελα να ανοίξει η γή και να με καταπιεί,τόσο πολύ! Ο πατέρας συνέχιζε να φωνάζει χωρίς λόγο. Ελεγε προτάσεις που δεν έβγαζαν νόημα. Δεν έχασα στιγμή και είπα στους φίλους μου να φύγουν πρίν γίνει κάτι χειρότερο. Με χαιρέτισαν και με κοιτούσαν με ένα βλέμμα τρομαγμένο.
Ηταν μια από τις στιγμές που ένιωσα μια φλόγα μίσους. Εκλεισα την πόρτα και ο πατέρας μου ερχόταν πρός το μέρος μου. <<Αυτός είναι που θες να σε πηδήξει μωρή;>> μου είπε και άρχισε να με χτυπά στο πρόσωπο εκεινή την ώρα.
<<Πες μωρή πόρνη!>> είπε και συνέχισε να με χτυπά σε όλο μου το σώμα. Εβγαλε την ζώνη του παντελονιού του και με βάραγε με αυτή. Οι λυγμοί μου με έπνιγαν και δεν άντεχα άλλο τόσο πόνο. Γιατί μου το κάνει αυτό; τι έχω κάνει Θεέ μου;
Κλείνω το ημερολόγιο και το πετάω στον τοίχο. Αρχίζω και ουρλίαζω δυνατά χτυπώντας το πάτωμα με τις γροθιές μου.
"Με κατέστρεψες." φωνάζω.
Κανένα ίχνος από δάκρυα.
Νιώθω το σώμα μου να παίρνει φωτία και η ψυχή μου να θέλει βγεί. Σηκώνομαι από το κρύο πάτωμα και κατευθύνομαι πρός την κουζίνα. Βάζω ενα ποτήρι με νερό και το καταναλώνω αμέσως.
Χρειάζομαι λίγο ύπνο οπότε καλύτερα να κοιμηθώ μέχρι το απόγευμα. Παίρνω μια κουβέρτα από την ντουλάπα και ξαπλώνω στον καναπέ.
Αρπάζω το κινητό και δεν έχω κανένα μήνυμα οπότε βάζω ξυπνητήρι στις 19:30 και το αφήνω στην άκρη.
