Gitti Gider

51.Bölüm - Partiliyorum Partiliyorsun Partiliyoruz!

"Egon önden gidiyor sevgilim, dikkat et yetişemeyeceksin."

"Çok konuşana krep yok."

Ağzıma görünmez bir fermuar çekmemle kahkaha atıyor. Ben de gülerek keyifle bana kahvaltı hazırlamasını izliyorum. Sanırım izlemekten sıkılmayacağım en güzel manzara tam olarak bu.

Karısına kahvaltı hazırlayan bir Savaş Mertoğlu!

* * *

-Selin-

Elim yavaşça kaşınan burnuma gittiğinde kaşlarını çatarak bana bakıyor.

"Hareket etme Selin."

"Burnum kaşındı."

Önündeki çizim defterini bırakıp kanepenin diğer ucundan bana yaklaşıyor. Eğilip burnumu öptüğünde gülümsüyorum.

"Bitmek üzere. Sabırlı ol."

Yaklaşık bir buçuk saattir kanepenin ucunda oturmuş bir şekilde beni çiziyor. Bu aslında ilk benim fikrimdi,beyaz çarşafların içinde sarı saçları gözlerine düşerken ve huzurlu bir uykudayken,onu çizmek isterdim.

Aynı pozisyonda durmaya devam ederken ben,gözlerini çizim defterinden kaldırıp sabırsızlıkla mırıldanıyor.

"Şurup,hareket etme."

Şurup ayaklarımın dibine oturmuşken,ben kucağımda olan Gece'yi okşuyorum. Tam arkamda güneşin son ışıkları var,saçlarım darmadağınık. -onun sayesinde-

Hareket etme iznim olmadığı için onu izliyorum ben de. Alnına düşen saçlarını öfkeyle geriye atıyor,oysa ben bayılarak okşuyorum hırçınlıkla savuşturduğu saçlarını.

Kirli sakalına gidiyor eli,düşünceli bir ifadesi var. Ellerine bakıyorum,hepsi özenle bir ressam tarafından çizilmiş gibi.

Dudakları büzülmüş,ne zaman bir şeye konsantre olsa o hale geliyor. Uzanıp normal hale getirmek istiyorum onları,öpmeye doyamadığım hale getirmek.

Sıcaktan bunaldığı için fırlatıp atıyor tişörtü üzerinden. Gözlerini tekrar çizim defterine indirdiğinde sinirle mırıldanıyor.

"Olmuyor,yapamıyorum."

Birçok kez silip tekrar yapmaya çalıştığı noktayı merak ediyorum. Sinmiyor içine bir türlü.

"Sevgilim,nerede takıldın?"

Bakışları önündeki çizim defterinin önündeyken ağzını açıp kapatıyor birkaç kez. Söyleyip söylememek arasında kalıyor. Sonradan söylemeye karar vermiş olacak ki mahzun bir ses tonuyla konuşuyor.

"Gözlerin. Olmuyor bir türlü,çok güzeller. Beceremiyorum,neden bu kadar güzel bakıyorsun?"

"Sana bakıyorum da ondan."

Sözlerimle birlikte bakışlarını çizim defterinden kaldırıp bana sabitliyor. Gülümsüyor şebek bir şekilde. Sevgi dolu bir gülümseme bu. Ait bir gülümseme. Kalpten gelen bir gülümseme.

Kucağımdaki Gece'yi yere indiriyorum ve Ali'ye yaklaşıyorum. Elindeki defterini alıp sehpaya bırakırken gözlerini kırpıştırarak beni izliyor.

"Sonra çizersin beni. Şimdi sarılma vakti."

Gülümseyerek kollarını kocaman açıyor sığınmam için. Kıkırdayarak giriyorum kolları arasına. Ben başımı ait olduğum yere,boynuna gizlerken o sımsıkı sarıyor beni kollarıyla. Elim göğsünde,kapatıyorum gözlerimi.