SEDUCING MY BROKENHEARTED BESTFRIEND Book 1: You Were Mine All Along

Chapter 43

[Alexander]

Nababaghan na talaga ako sa ikinikilos ni Steffi.

Bakit gusto n'yang maging fake boyfriend n'ya ako? Is she crazy or is she desperate?

Naaawa ako sa kalagayan n'ya. Maybe takot rin s'yang walang magiging ama ang isisilang n'yang bata. Pero why me? Nasaan ang ama ng bata at bakit kailangang ako ang umako sa responsibilidad na dapat ay kanya?

"Hay!" Napabuntong hininga na lamang ako.

Kung bakit kasi nakipagdeal pa ako kay Steffi. Heto't nasusuong ako sa isang bagay na hindi ko alam kung dapat ko bang takasan o panindigan na lamang.

"Bumalik ka na kasi kaagad, Trish. Patawad at kailangan kong gawin 'to. Napasubo lang ako."

How I missed Trisha. Her smile. Her laughter. I missed how she cares for me. I miss how she made love with me.

Nagulat ako ng biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko.

"Steff? Anong ginagawa mo dito? Akala ko tulog ka na?" She smiled. Diretsong nahiga sa tabi ko at yumakap.

Hmmm. She smells good. Halatang bagong paligo. I became breathless nang titigan ko ang kanyang kabuuan. Aninag sa suot n'yang nighties ang tinatago n'yang alindog. Sh*t!

"I want to sleep in here, baby." Sabi nito at nagsusumiksik pa sa may kilikili ko.

Hmmm. Bakit pakiramdam ko comfortable ako na nakasiksik s'ya sa kilikili ko? 'Di ba dapat maasiwa ako? Its as if lagi n'yang ginagawa 'to.

"Steff. Ano ba? Go back to your room. At bakit baby ang tawag mo sa akin ha? Bestfriends tayo, Steff."

Tumitig lang s'ya sa akin pero hindi nagsalita. Mayamaya pa ay nakahawak na sa may chest ko ang kanyang kamay habang pinaglalaruan ang tela ng tshirt ko.

"That's what I wished as my reward, right? Na maging boyfriend kita hangga't hindi pa bumabalik si Trisha? You said yes already. At saka calling you baby, babe or whatever will make it all real. Alangan namang best pa rin ang tawag ko sa'yo."

Nahigit ko ang hininga ko. Hindi sa sinabi n'ya kundi dahil sa init na dulot ng palad n'ya na ngayon ay nakapasok na sa loob ng t-shirt ko. So damn hot, Steffi. Pero ang mga hawak n'ya. Ang mga haplos n'ya. Its as if kilala at natatandaan ng katawan ko.

"Hmmm. Best, naman. Alam mo namang hindi pwede. Magagalit si Trisha." Hinuli ko ang mga kamay n'ya at inilabas sa t-shirt ko. Naninindig na kasi ang balahibo ko sa pinaggagawa n'ya.

"Hindi 'yan. Ako ang bahala sa kanya. And stop saying no. You made that bet and now you have to suffer the consequences." Sabi nito at nagsusumiksik lalo sa kilikili ko. Napalayo ako ng konti sa kanya. Its as if nagniningas ang katawan ko whenever i'm near her.

"Best, naman..."

Nagulat ako when she kissed my lips.

Hmmm. Sweet.

Nakapasok agad ang dila n'ya sa labi ko. Its as if hindi n'ya hahayaang tanggihan ko 'sya.

I returned her kiss. Its so familiar. Its as if we were doing this often. Pero hindi naman. Kasi bestfriend ko lang s'ya. Bakit naman kami maghahalikan 'di ba?

"Best, enough. Hindi tama 'to." I stopped her. Itinulak ko s'ya ng kaunti.

I saw her shed tears. Ang sama ko ba? Hindi lang kasi tama.

"Why did you do that, best? Why did you kiss me?"

Hindi n'ya ako sinagot. Nahiga sya ng maayos sa kama at tinalikuran na ako.

[Steffi]

"Akala mo, Alexander, gano'n gano'n nalang kita susukuan? Hinding hindi ako susuko hangga't hindi ka bumabalik sa akin. Alam kong nawala man ako sa isip mo nand'yan lang ako sa puso mo.

Pinahid ko ang aking mga luha.
Hindi dapat ako umiyak. Kaduwagan ang pag iyak lalo na sa sitwasyong ito. Kailangang maging kami ulit ni Alexander bago maipanganak ang aming baby.

I need to do something. I need to make Alexander remember me.
Kahit ano gagawin ko. I need to succeed on this. Nakasalalay ang happiness ko dito.

"Steff? I'm sorry na oh. Wag ka ng umiyak please." Tawag nito sa akin.

Nakatalikod pa rin ako sa kanya.
Napangiti ako. Wala man s'yang maalala pero ang pagkasoft ng puso nito sa akin ay hindi kailanman mawawala.

"Bakit?" Galit galitan kong tanong.

"Sorry na please. Hindi lang ako comfortable." Sabi nito habang hinihimas ang likod ko.

It made me shiver. He has the same effect on me. I miss how he touch my body.

"Hmmmm." Sagot ko na lamang. Ayoko ng makipagtalo pa sa kanya dahil doon pa rin kami dadalhin sa puntong mahal n'ya si Trisha at ayaw n'yang maging unfaithful.

Narinig ko s'yang bumuntong hininga.

"Okay. I give in. Payag na ako sa gusto mo. Magiging fake boyfriend mo na ako habang hindi pa bumabalik si Trisha." Napangisi ako.

"Talaga? Promise 'yan?" Binalingan ko s'ya.

"Yes."

"Then prove it to me." I said and then I cupped his face and capture his lips with mine.

Oh God! How I missed his kisses. How I missed his body crushing mine.

"Hmmmm." He moaned as I try to deepen our kiss.

Ginalugad ng aking dila kanyang bibig. Pilit hinahanap ang kanyang dila upang makipaglaban ng iskrimahan sa aking dila.

I continue what i'm doing with his mouth while my hands roam around his body.

His hands remain stationary on my hips. I grabbed his manhood and stroke him there.

"Whooaahhh, best. Stop." He gripped my hands and look into my eyes.

"Best, pumayag ako to be your fake boyfriend but we should restrain ourselves. Ayokong madala tayo ng pagkakataon." He kissed my forehead.

But I have other plans in mind.

"I will seduce you until you give in." Sabi ko sa kanya.

Nanlaki ang mga mata n'yang nakatitig sa akin.

"Best, naman eh. Please don't do that to me. Ayokong magkasala kay Trisha." He said.

Ang sakit na, Alex, ha! Ang sakit na talaga. Patay na ang kalaban ko sa'yo pero heto't nginangatngat na ako ng selos ng dahil sa kanya.

"Then try and resist me." I bite his earlobes and chuckle as he inhale deep breaths.