Bèta Mate and Alfa Wife

Er komt een oorlog.

'Hee Zac gabber hoe gaat het?' zeg ik overdreven vrolijk als ik de woonkamer binnen kom. Hij kijkt me aan met een facking super serieus gezicht. Oke dan niet.

'Waarom hoor ik dat mijn broer dood is?' vraagt het serieus. Wow dat hij dat kan. Omg I'm suprised. Oh wacht nee. Maar hij is wel straight to the point.

'Omdat er heel misschien een kans bestaat dat ik hem heb vermoord.' fluister ik zachtjes. Wauw dat is heel zacht. Ik speel door de nerveusheid met mijn vingers. Ik hoor een zware ademhaling, slikken en stappen.

'Je hebt hem vermoord.' zegt Zac met een schorre stem. Ik kijk naar beneden en knik lichtelijk.

'Waarom?' zegt hij met dezelfde schorre stem. Waarom? Ja waarom deed ik het? Ik kan moeilijk zeggen voor Caleb.

'Hij wilde me weer meenemen en dreigde Caleb en Abigail te vermoorden en de pack aan te vallen.' fluister ik zachtjes. Ik kijk nog steeds omlaag, nou ja tot Zac me omhoog dwingt te kijken.

'Ik ben trots op je.' zegt hij en geeft een kus op mijn wang. Ik kijk hem raar aan. WAT! Hij is trots op me. WAAROM?! Is dat kind gek geworden?

'Wat? Waarom ben je trots op me? Ben je gek geworden?' vraag ik verbaasd. Hij krijgt een grijns op zijn gezicht.

'Je stond op als luna voor de roedel. Je bent echt dé luna. Je hebt het een beetje heftig aangepakt maar mijn broertje kennende was dat de enige uitweg.' zegt hij. Ik kijk hem fronsend aan. Wauw hij mag zijn broer ook niet. Ik haal mijn schouder op en loop weg. Why should I care.

'ABIGAIL!' gil ik door het hele huis heen. Tja ik kan dan luna zijn maar volwassen ben ik niet.

'Jezus je kan ook mindlink gebruiken snul.' zucht een vermoeide Abi die pijnlijk over haar hoofd wrijft. Ohja die kan ik gebruiken.

(Eerste letter van de naam= de gene die het zegt, best logisch maar ik zeg het even ;).)

L: Sorry Abigail....

'Het is al goed.' brom ze en ze doet haar kamerjas wat strakker om haar lichaam. Ik kijk haar met grote ogen aan. Nee! NEE!

'O mijn god Abi! Dat meen je niet. Ik wil geen half tante worden. Ik ben nog veel te jong!' gil ik uit. Abigail haar ogen worden groot en ze houd een hand voor mijn mond zodat ik geen onzin meer ga uitkramen.

'Stil! Je wordt geen half tante. We deden het veilig.' sist ze met rode wangen. Ik knijp er in en grijns. Ik weet niet of ze het kan zien maar ik gok dat ze het wel kan voelen.

'Zullen we gaan picknicken?' stelt ze beschaamd voor. Ik knik gretig.

'Ga jij je maar omkleden ik haal wel wat spullen en eten. Ik wil alleen wel een verklaring.' zeg ik met een knipoog en loop weg. Ik zie nog net dat Abigail de trap oploopt met een rood gezicht van schaamte.

Ik zoek een mand, kleed, glazen, zakjes voor het eten, drinken en ETEN!! En surprise ik vind het ook. Ik stop alles in de mand en leeg het kleed er over. Dat was te groot. Ik sta nu in de gang te wachten op Abigail. Hoe lang doet dat kind er wel niet over. Ik gok dat Luuk haar niet kon laten gaan. JAGH. Ik moet mezelf er aan herinneren dat ik niet zo met Caleb ga doen.

Als Abigail, eindelijk, beneden is gaan we naar een grasveld. Nee even serieus, ze doet geen make-up op en draagt makkelijke kleren wat haar super leuk staat maar dat moet juist betekenen dat ze snel klaar is. Ik bijvoorbeeld kleding uitzoeken (en alles bij elkaar laten matchen, make-up, mijn haar normaal doen, schoen uitkiezen en sieraden zoeken. Ik ben makkelijk een half uur bezig.

'Dusssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss.' zeg ik met een lange S (hahahhahah hadden jullie nog niet gezien/gelezen.) als we zijn neergeploft op het gras.

'Nou we hebben het matingsprocess afgerond maar wel veilig.' zegt ze met rode wangen. Ik moet lachen. Dit is zo grappig.

'Dus dat betekend dat hij je ook gemarkt heeft. Mag ik het zien?' vraag ik nieuwsgierig. Ik wil wel weten hoe dat is, laat mij. Ze doet haar shirtje iets omlaag en ik zie twee gaatjes in haar schouder. Nou gaatjes, littekens ervan.

'Deed het veel pijn?' vraag ik, gefascineerd door haar mark.

'Toen ik uit de hemel viel? Mwah niet heel veel. Deze mark krijgen, onmenselijke pijn maar dat veranderd snel hoor.' zegt ze grijnzend. Ik geef haar een duw en pak wat eten. CHOCOLA!

Na wat te kletsen horen we voetstappen, maar op de link horen we niks qua indringers.

'Abigail waarom hoor ik niks van indringers? Want wie ik nu ruik zijn sowieso geen leden van onze pack.' vraag ik lichtelijk wantrouwend.

'Nou dit is neutraal terrein dus mogen ze hier komen.' zegt ze nerveus en speelt met haar vingers. Wuw we hebben hetzelfde tikje. Een beetje gespannen wachten we af op wie komen. En of de wereld mij echt haat, nee serieus iemand zijn of haar leven bestaat uit mijn leven verzieken, komt een hele goede vriend er aan.

Het is echt mijn BFF. Nou het is eerder BF, want het is Ronald. Even dat is toch best wel een zielige naam, net als Clark. Al zou ik in een strip een slechterik een naam mogen geven dan zou het Clark zijn. Klinkt toch best wel awesome.

'Lilac.' gromt Ronald kwaad. Oh hij kan misschien kwaad zijn wat er eerder is gebeurd. Het hele afwijzen en wegrennen enzo.

'Lilac wie is dit?' piept Abigail nerveus.

'Ik ben Lilac haar mate.' zegt Ronald voor ik iets kan zeggen. Ik kijk hem kwaad aan en grijnst alleen maar.

'Maar C.....' zegt ze maar ik sla een hand voor haar mond en kijk haar doordringend aan.

'Hij is de broer van hem.' zeg ik met een doordringende blik.

'Owh jij moet dan de broer zijn van Caleb waar we zoveel over gehoord hebben.' zegt Abigail met een nep lach terwijl ze Ronald aankijkt. Hij snuift alleen naar haar en kijkt naar mij. OWH ik moet hier weg. Ik moet weer terug naar de pack. Mijn pack eigenlijk.

'Jouw pack? Hoezo is het jouw pack?' snuift hij verontwaardigd. Ohja hij een hybride en leest je gedachtes. Even vergeten hoe kut het is.

'Omdat ik luna ben geworden. Ik heb nu een pack. Ik ben ook getrouwd.' het liefst had ik mijn ring in zijn gezicht willen duwen maar die had ik aan Zac gegeven/ tegen Zac gegooid.

'Je bent de luna van mijn pack.' gromt hij kwaad. Ik rol met mijn ogen. Shure.

'Nou daar ben ik het nooit mee eens geweest en ik ben officieel je mate niet meer dus eigenlijk heb je niks over mij te zeggen.' zeg ik spottend. 

'Weet je, ik heb wel een plan om jou mijn luna te maken.' zegt hij met een voldane grijns op zijn gezicht. Jezus wat grijnzen mensen veel de laatste tijd, zelfs ik.

'Nou wat is dat geweldige plan dan van je?' vraag ik sarcastisch terwijl ik stiekem alles opruim en opsta.

'Een woord schatje, oorlog.' fluistert hij in mijn oor. Dat staan was misschien niet zo slim. Ik slik en zet een stap naar achter.

'Daar moet ik het nog even over hebben. Je hebt zo je antwoord. Dag!' zeg ik snel en Abigail en ik rennen weg. Ohnee er komt oorlog. Door mij. En het is een oorlog die we niet makkelijk gaan winnen.

#8