Bèta Mate and Alfa Wife

Broer en Thuis

Nou
Hij is...
Hou me verdomme niet in spanning.
Broer.
Broer?
Ja broer.
Hij is mijn broer.

Lang kan ik er niet over na denken want Caleb vindt het zo leuk om mij te vloeren.

'Lukt het?' brom ik.

Ja eigenlijk wel. Ik heb namelijk jou gevangen.' lacht hij opgewekt. Getver wat haat ik zijn opgewektheid.

Je vindt hem leuk.
Ja maar nu niet.
Maak het goed of ik zeg niet meer over onze broer.
Chantage.

Ik kijk hem verwachtingsvol aan. Hij kijkt me verbaasd aan. Wat een idioot.

'Ik wacht tot je het goedmaakt.' zucht ik. Nu kijkt hij me nog vreemder aan.

'Waarom zou ik het goedmaken. Jij bent de gene die fout zat.' zegt hij. Nu word ik kwaad, maar dan ook echt kwaad. Ik zat fout. Ik probeerde mezelf gewoon te redden uit die situatie. Ik bedoel hij had van alles kunnen doen. En van Zac. Ik was deels kwaad en deels verward.

Ik duw hem kwaad weg en ren weg.

Noem je dat goedmaken.
Hij gaf mij de schuld.
Nou en maak het verdomme goed.
Nee nu ben ik er klaar mee. Hij weet wat hem te doen staat en hij weet ons te vinden.
Nouja, dan niks over onze broer Alex.
Ha ik heb nu wel zijn naam.
Shit.

Ik loop of ren een stukje verder totdat ik tegen iemand aan bots.

'En daar is ze weer.' mompelt de persoon. Een beetje beduusd kijk ik naar de persoon tegen wie ik aan botste.

Maar deze persoon ken ik niet.

'Wie ben jij? En hoe ken je mij?' vraag ik de persoon waar ik boven op lig.

'Ik geef antwoord als jij verdomme van me af gaat.' zegt hij geïrriteerd. Een beetje ongemakkelijk klim ik van hem af. Hij staat op en ni kan ik hem goed bekijken. Hij lijkt verdacht veel op Caleb.

'Nou?' vraag ik ongeduldig. Ik heb natuurlijk wel zo'n vermoede maar ik wil het weten.

'Ik ben-' verder kwam hij niet want twee idioten vonden het nodig om luid te grommen.

Geïrriteerd draai ik me om en kijk naar de idioten. Idioot 1: mijn oh zo lieve man, idioot 2: mijn oh zo leuke mate.

'Zit er iets in jullie keel, want dat klonk niet goed.' zeg ik sarcastisch.

Zonder iets te zeggen loopt Zac weg en gooit Caleb me over zijn schouder.

'Hé malloot, kan jij deze twee idioten tegen houden. Ik word hier gewoon gekidnapt!' schreeuw ik naar de op-Caleb-lijkende-jongen.

Het enige wat hij doet is met een sullige grijns toe te blijven kijken. Idioten.

Na een tijdje ben ik het zat om gedragen te worden. Ik begin hard te slaan en te trappen. In tegen stelling tot al die andere zielige trutjes, lukt het mij wel.

Caleb laat me los omdat ik hem meedere keren hard in zijn maag en ballen had getrapt.

Ik spring snel overeind en begin te rennen. Helaas is Zac snel, en ren ik in zijn richting op. In een snelle duik lig ik op de grond.

'Moet dit nou?' vraag ik geïrriteerd.

'Ja dit moet prinses. Jij rent de hele tijd weg dus moet dot wel.' mompelt hij.

Geïrriteerd laat ik me toch mee slepen. Eenmaal bij het packhuis staan mijn ouders er, shit.

'Hey mam, pap. Hoe gaat het? Mooi weer is het niet?' probeer ik zo onschuldig mogelijk te zeggen.

'Waar was je?' bromt mijn vader. Ik kijk hopeloos naar Caleb en Zac die er een beetje suf bij staan. Sukkels.

'Een wandeling maken.' zeg ik zo zeker mogelijk.

'Onzin, ik kan je hartslag horen versnellen dus vertel maar snel de waarheid.' zegt mijn vader met een stale gezicht. Ja een echte klassieker, gemene alfa is de mate van een ontschuldig weerwolf meisje, je kent het verhaal wel.

'Nou het is geen hele leugen. Ik ging weg, van problemen. Kwam een paar mensen tegen e-' ik stop midden in mijn zin.

'Ben ik prinses?' vraag ik. Ik moest namelijk denken aan de woorden van Mike. Mijn vader vestrakt even maar hersteld zich snel.

'Nee.' zegt hij eentonig. Shit ik kon zijn hartslag niet horen, maar dat maakte geen verschil. Mijn vaders hartslag versnelt niet als hij liegt.

'Heeft ze zich een beetje weten te gedragen?' vraagt mijn vader aan Zac. Nouja ik ben toch geen hond ofzo.

'Ze was helemaal naar mijn zin meneer.' zegt hij met een grijns. Nouja zeg, hier wil ik echt niet meeleven.

'Oké, de bruiloft gaat dus door.' zegt mijn vader. Nee, naha, nooit.

'Nee.' zeg ik simpel.

'Wat?!' vraagt hij kwaad.

'Nee, ik ga niet met Zac trouwen.' zeg ik terwijl ik mijn armen over elkaar sla. Nou je had er niet bij willen staan. Mijn vader was helemaal rood.

'Lilac, doe het nou maar.' fluistert er iemand in mijn oor. Ik schud hevig mijn hoofd.

Ik ben er klaar mee. Ik laat mijn leven niet meer bepalen door mijn vader. Zoals ik al zei is dit MIJN leven.

'Lilac verdomme, jij gaat trouwen Zac. En daarbij uit.' je hoort en ziet dat mijn vader zijn kalmte probeert te bewaren.

'Nee, ik laat mijn leven niet meer door je leiden. Ik wil dingen van de wereld zien, mijn mate vinden en weet ik veel.' zeg ik. Ik word nu gewoon gek.

Ik wacht nog geen eens op een antwoord, zwiep mijn haar naar achter en ren weg.

Heel hard ren ik. Ik ren sinds ik hier ben heel vaak weg. Vroeger rende ik nooit weg. Ik vocht/schold of deed wat anders, maar nu, nu ren ik de hele tijd weg. Komt het door Zac, Caleb.

Veel langer kan ik niet nadenken, want iemand vindt het nodig om mij in de bosjes te duwen.

'What th-' verder kwam ik niet want hij duwt zijn hand om mijn mond.

Ik moet stil wezen. Hij duwt me ook zijn jas aan. Mijn geur. Ik trek hem aan en kijk hem aan. Hij is dus mijn broer. Hij lijkt wel op me, of ik op hem. Tijd om het te vragen is er niet vanwege stemmen. De stemmen.

Hell ya.

Oke ik had een vraag. Ik wil graag een nieuwe cover. Maar ik kan totaal niks vinden.

Dusss al heb je een idee voor een leuke cover of je hebt een nieuwe cover stuur hem dan in. Tnzx alvast.

Xx
Pinky🎀