Bèta Mate and Alfa Wife

Marken en Hem...

Zolang.

'Lilac?' vraagt volgens mij iedereen die langs loopt. Ik negeer ze en loop samen met Caleb stug door.

'We zijn er.' fluisterd hij in mijn oor. Rillingen gaan door mij heen en kippenvel creëert zich op mijn huid.

'Lilac?' vraagt Zac ongelovig. Ik rol met mijn ogen.

'Nee ik ben de kerstman.' zeg ik sarcastisch. Jezus ik heb dat nu zo vaak gehoord.

Zac trekt me snel in een knuffel en snuift mijn geur op. Serieus, dit hoort een mate te doen. Geen idiote zak die denkt dat hij een roedel kan leiden en mijn 'man' kan wezen.

'Ik laat jullie wel.' zegt Caleb met op elkaar geklemde kaken. Oeh dit moet vast pijn doen.

'Ik dacht dat hij nooit weg ging.' mompelt Zac in mijn nek. Ik kijk hem verbaasd aan. Wat moeilijk gaat omdat zijn gezicht in mijn nek zit.

'Wat bedoel je daar mee?' vraag hem. Een antwoord krijg ik niet want hij begint mijn nek te kussen. Rond het plekje waar ik gemarkt moet worden. Door Caleb!

Mijn ogen worden groot als alles tot mij door dringt. Ik probeer me los te wringen en tranen springen in mijn ogen.

'Rustig babe het is zo gebeurd.' stelt hij mij gerust. De tranen stromen nu over mijn wangen.

Vecht er tegen!
Wie is dat?
Wring je los! Zorg dat hij stopt! Dit mag niet!

Ik doe wat de stem zeg en begin te kronkelen in zijn armen. Ik kom alleen niet los!

Zac heeft me namelijk in een houdgreep.

'Stop alsjeblieft.' smeek ik hem.

Niet smeken! Vecht!

Ik knik en begin nu echt te vechten. Ik begin te trappen en trap tegen zijn schenen een knieën. Kermend van de pijn laat hij me los.

Ren!

Wie is die stem?

Ook weet ik niet wie die stem is luister ik er wel naar. Ik begin te rennen. Het huis uit. Het bos in. Ik spring in de lucht en verander in mijn wolf.

Jaaaa..... die skills heb ik gewoon.

Ik begin te rennen. Harder en harder. De wind snijdt in mijn huid. De vogels fluiten hun lied en de harde wind laat de bomen waaien.

Omg dit lijkt net een gedicht. Gosh ik word nog zo'n verbitterd vrouwtje dat over haar tragische liefdesleven schrijft.

Draai je om!

Nieuwsgierig draai ik me om, maar ik zie niks.

Rose wie is die stem?
Geen idee. Het is niet Madelief. Misschien iemand van die vrouwen?
Ja dat kan.

Loop naar de grote eik!

Ik draai rond en ik zie een grote eik staan. Dat ding is enorm dat ik het kon missen!
(A/N gebeurd mij vaak!)

Ik ben dichtbij, en toch verweg!
NO! GEEN KUT RAADSELS!
Ik zal het je makkelijker maken. Ik ben iemand die dichtbij je staan, maar toch ben ik ver!
.
.
.
SERIEUS WEET JE HET NOG STEEDS NIET!
NOU SORRY! Ik ben gewoon niet goed in raadsels.
Heb ik gemerkt!
Kom tevoorschijn!
Tuurlijk. Ik sta achter je!

Verbaasd draai ik me om. Wacht wat... wie?

Serieus! Van elke persoon op aarde moet het hem zijn. Ik zucht en draai me om en loop weg.

Maar blijkbaar accepteerde hij het niet duwde me omver.

Iets te hard en ruw want hij hoofd kletste keihard op een steen. Ik knipper met mijn ogen om mijn bewustheid te behouden. Alleen mislukt dat snel.

Alles word wazig en het laatste wat ik hoor is zijn stem......

VET KORT STUK MAAR WOUW GWN UPDATEN.

WHO IS THE MYSTERIOUS PERSON?????

X
PINKYY