Dallen's Sweet Karma

Karma#13: Realize

Wala naman akong pakialam dun. "Ayus lang."

"Family problem?"

Umiling ako.

"Financial problem?"

Tumingin muna ako sa kanya saka umiling. Seryoso tatanungin ako ng lalaking to?

"Ahhh.. Love problem."

Umiling ako pero natigil din. Tapos umiling uli.

"Tsk! Tsk! Tsk! Love problem nga."

"Pinagsasabi mo? Nakainom ka ba?" Pang-aasar ko sa kanya.

"Tsk! Tsk! Tsk! Indenial stage." Tinapik nya yung balikat ko. "Ganyan din ako dati pero ang totoo mahal ko na talaga sya."

Hayy.. Pinagsasabi ng Jhon na to? Kahit kailan bading talaga. "Hindi ko sya mahal noh! Naaasar lang ako sa babaeng malanding yun. Ang arte-arte lalo na sa pagkain. Kala mo kung sino magsalita, kala nya hawak nya lahat sa kamay nya. Ang lakas din ng loob na umalis ng hindi man lang nililinaw ang lahat tapos malalaman kong may lalake pala sya."

Umiling lang si Jhon sa akin tapos ngumingiti.

"Ta mo ah. May kontrata kami. Hindi pa nawawala ang bisa umalis na sya. Gusto na ba nya tapusin ang konrata para makasama ang iba?"

Umiling na naman si Jhon. "Kahit hindi ko maintindihan ang sinasabi mo alam ko.."

"Ano? Gusto ko sya? Tsk! Imposible! Yung? Mas matanda sa akin yun. Parang ate ko lang sya. Tapos hindi ganun ang type kong babae. Nakakainis kasi kahit gano sya kasama ganun din ang pagiisip ko sa kanya."

"HAHAHAHA!" Tumawa sya kaya kumunot na lang yung noo ko. "Naririnig mo ba yang sinabi mo? Hahaha! Ganyan din ako dati. Sabi nga 'The more you hate the more you love'."

Ako naman yung umiling. "Love guru ka na pala ngayon?"

"May isesend ako sayo." Kinuha nya tung cellphone nya at naramdaman ko naman may nagvibrate sa bulsa ko. "Pakingan mong mabuti yung huling part para malaman mo kung gusto mo talaga sya. Sige alis na ako."

Umalis nga sya tsaka ko tiningnan yung cellphone ko. Voice record pala yung sinend nya.

Eh boses ko naman yung naririnig ko. Yun yung sinabi ko kanina. Pero sabi nya pakingan ko waw yung dulo.

[Nakakainis kasi kahit gano sya kasama ganun din ang pagiisip ko sa kanya.]

[Nakakainis kasi kahit gano sya kasama ganun din ang pagiisip ko sa kanya.]

[ganun din ang pagiisip ko sa kanya.]

[pag-iisip ko sa kanya.]

Iniisip ko sya.

<3

Dallen's POV

"Rodrigo, I'm sorry but.."

"Dallen, pagisipan mo muna. Please?"

"Ayokong paasahin ka."

"pero.."

"Rodrigo, I need to go." Sumakay na ako sa kotse ko. Simula noong gabi ng fashion show, I formaly rejected him pero makulit.

"Dallen hindi ako susuko!"

Hayy.. Mas lalo nyang pinasasakit ang ulo ko. Naiiyak na naman ako. Bakit ba kasi lagi ko na lang naiisip si Max, pati si Rodrigo.

Nasasaktan ako para kay Rodrigo. Alam ko kasing masakit ang rejection. I've been rejected twice in a row. Kakatuwa lang magkasunod pa. Una si Bien and now Max. And the most ironic ay sa iisang babae lang ako natalo. I don't blame Mia. Wala akong magagawa kasi sakanyang alindog talaga nahumaling ang mga lalaking type ko. Hayy... Ayoko na!

Pauwi nga pala ako sa Pilipinas ngayon. May company thanks giving daw at dapat lahat ng directors present. Sabi nila eh!

Ayoko na sanang bumalik but I have no choice. Magtataka si Mommy kung bakit.

Pagkaboard ko sa airplane ipinikit ko kaagad ang mata ko. Kanina pa gamit na gamit ang buong katawan ko sa bagong project na naman ng business ko.

"Hello, Dallen."

Napadilat ako sa boses na yun.

"Rodrigo bakit ka nandito?!"

"I'm visiting Philippines." he smiled then winked.

Is he a stalker?

Ang gwapong stalker naman.

-----<3

Kabalawi si Rodrigo XD