Planlanmış Aşk

-9-

Ellerimle çarpı işareti yaptım. Ve aramızdaki mesafeyi arttırdım. Gelmiş bu saatte ne diyor ya? Ne içmiş bu?

"Sen... sapık ne diyorsun ya?" dedim ve Doruk'a hafif vurmaya başladım. En sonunda ellerimi tutarak beni durdurdu. "Hey sakin ol! Artık şaka da yapamıyoruz ya, hemen ciddiye al sen."

"Ha şaka mıydı? Ne bileyim ben çok ciddi söyledin." dedim ve ellerimi çektim. "Neyse ben yarın ders olmayacağını söylemeye geldim."

"Neden, işten kaytarmak ha?" dedim ama hemen sustum. Maaş ister falan şimdi, sus Eylül. "Bir arkadaşımla buluşacağım oldu mu, öğrendin her şeyi mutlu musun?"

"Bir arkadaşmış, kız meselesi değil mi?" dedim sırıtarak. Sonra dirseğimle dürttüm. "Ne?"

"Hadi ama benden saklamana gerek yok!" dedim ve daha çok güldüm. Ama o gülmedi ve kolumu geriye itti. "Erkek canım, adı da Burak oldu mu?"

"Bana söylemek zorunda değilsin, sonunda yarın denize girebileceğim." dedim sevinçle. Uykum da iyice dağıldı yalnız. "İyi kına yak işte."

"Olur valla çok mutlu oldum eğitmenim." dedim neşeyle. "İyi geceler Eylül!"

"İyi geceler çapkın öküz."

★⋰˚☆*　⋰˚☆★★*　"★　 ★"★ ★★⋰˚☆*　⋰˚☆★★*　"★　 ★

Ah bu seste ne? Hey bu ağlama sesi, yok ben deliriyorum. İlginç sesler duymaya başladım sonunda. "Eylül, Eylül!!"

Biri beni çağırıyor gibi. Hey bu rüya ama ses gerçek gibi. Doruk mu bu?Ama bugün onun işi var ne alaka ya? Saat çok erken daha. "Bugün uyanacak mısın?"

Ne, bu... nasıl?

"Doruk?" dedim ve hemen doğruldum. Askılı ile yattığım için üstüme örtü çektim. "Şükür uyandınız Eylül Hanım. Al hemen şunu."

"Hey bu bir bebek, bomba gibi tutma şunu. Ay çok tatlı yerim gel bakalım buraya." dedim ve bebeği kucağıma aldım. Ne güzel bir şey bu.

"Sonunda oh be kurtuldum." dedi Doruk ve kendini koltuğa attı. Merakla bir bebeğe bir Doruk'a baktım. Benzemiyorlar. "Hey bu senin bebeğin mi?"

"Ne?"

"Ne bileyim... bir kızla... sen.." dedim ve sustum. O da anladı zaten ve kaşları geri indi. "Ah evet, yani hayır. Benim bebeğim değil arkadaşımın kardeşi."

"Sende ne işi var bu bebeğin zavallıcık, bir de sende yani normal bir insanda değil." dedim ve bebekle birlikte yataktan çıktım.

"Ay çok komik. Arkadaşımın işi çıkmış, annesi de ona emanet etmiş, o da bana emanet etti. Bende sana emanet ediyorum. Çantası şurada her şey var içinde. Bu iyiliğini unutmayacağım." dedi arka arkaya. Dur bakalım orada.

"Ne? Ben mi bakacağım buna?"

"Evet seni affetmem için her şeyi yapardın hani?" dedi Doruk ve dediğime pişman etti yine beni. "Ama bugün denize..."

"Öyle mi Eylül emin misin?" dedi ve gözlerini kocaman yaptı. Tamam, arabayı vurdum kızım. Az utan be. "Ah tamam ama bir şartla, sende yanımda duracaksın acil durumlar için."

"Peki, kahvaltı yaptın mı?" dedi beklediğimden çabuk kabul ederek. "Yeni kalktım sence yaptım mı?" dedim imayla ve büyük koltuğa oturdum.

"O zaman oda servisini çağıralım."

Ah keşke Aslı burada olsaydı. Sevgilisiyle gezecekmiş. O da haklı tabii. Saat bir, o kadar da erken değil galiba. Ah bebek sustu. "Adı ne bu bebeğin?"