Merhabalar Efenim. Bugün ki Kitap Kokan Kadınımız @ozgeerk( kendisi çok canım ablam olur.) Tanımıyanınız yoktur ama ben yine de tanıtayım. Kendisi Masum Koza, Destan kitaplarının ve Kutsal,Neşter,Mühür,Sınırsız Ol,Bozbora,Diriliş-Nefes, Usta, Yeksan ve Ebedi Yansıma hikayelerinin yazarıdır. Bakalım nasıl cevaplar almışız bu sefer. 😍 Unutmadan medyadaki şarkı Ablam'ın özel zevkidir. Dinlemeyi unutmayınız efenim.
(Röportajı bugün atmayacaktım . Malumunuz olaylar yüzünden ama bir parça olsun yüzünüz güler belki diyerek bu saatte atmaya karar verdim. Umuyorum ki bu son olsun. Ve Allah hepimizi korusun.)
1)Ablacım öncelikle seni bir tanıyalım. Özge kimdir? Ne yapar? Ne yer? Ne içer?
Merhaba tatlım. Özge Kimdir? Kendi halinde okumaya ve yazmaya aşık; evli, bir kız çocuğu annesi 33 yaşında bir kadındır. Azıcık deli dolu, bazen kapalı kutu, genellikle mantıklı, yazdığı romantik karakterlerin aksine oldukça ormantik... Ne yer dersen çikolata için ölümüne kapışırım, ne içer dersen vallahi sudan başka bir şey sevmem kolay kolay...
2)Elinde hayatının herhangi bir güne geri dönme şansın olsaydı ve o günü bir daha yaşasaydın. Bu gün hangi gün olurdu?
Hmmm zor bir soru. Sanırım iki güne geri dönmek isterdim. Bİlmeyenleriniz çoktur; ben eşime ilk gördüğümde aşık oldum ve bu adam benim eşim olmalı dedim. Tekrar o gün, aynı şartlarda; onunla karşılaşmak ve o hafif yeşile çalan gözleriyle buluşmak isterdim. Yukarıdaki soruda ormantiğim dedim ama burası pek bir romantik oldu sanırım
İkincisi de sanırım babamın öldüğü gün olurdu. Ellerini tutuyordum son nefesini verirken o güne neden geri dönmek isteyesin ki diyebilirsiniz; ama ben dönmek isterdim. "Korkma bak ben yanındayım, buradan çok daha güzel bir yere gideceksin... Seni çok ama çok seviyorum... Sen sahip olabileceğim en harkülade babasın... Benim babam olduğun için teşekkür ederim..." derdim. Nefesim kesilene kadar onu ne çok sevdiğimi söylerdim.
3)Yazma maratonun nasıl başladı?
Sanırım artık herkes ezberledi. Vallahi benim küçük cadıya hamileydim. Zor da bir hamilelik geçiriyordum. Dışarı çıkıp kitap alamıyorum. Evdekileri de 3'er 5'er defa okumuşum. E sıkıldım tabi doğal olarak. Ben yazacağım yahu ne var yani dedim... Çok kolay dile getirdim ama sonrasında ne kadar özveri gerektiren bir iş olduğunu anladım tabi. Ondan sonra da bırakamadım. Benim için nefes almak kadar mecburi bir şey oldu yazmak.
YOU ARE READING
KİTAP KOKAN KADINLAR
VéletlenOnlar buram buram kitap kokan kadınlar ve bizde bu büyülü kokunun bağımlıları... Şimdi onlarla büyülü bir yolculuğa çıkma vakti. E ne duruyorsunuz kapılar kapanıyoooor.
