HUNHAN: That Guy!

Chapter 16

Luhan's POV.

Hindi ako makahinga. True kase ang sinabi ni Sehun. Mabaho ang hininga ko. Chos! Hindi noh! Naka-dalawang toothbrush kaya ako. Plus, Listerine pa. Saka, bago kami pumunta rito ni Ziyu baby ay ngumangalngal ako ng V-fresh. Kaya, Alam na diz. Kahit amuyin mo pa.

Nandun pa rin ang kilabot sa katawan ko, sa ginawa ni Sehun na pagpunas sa ketchup sa labi ko. Hindi nga ako makapagsalita eh. Natahimik ako at parang may kung anong kalabog ang maririnig sa kaibuturan ng dibdib ko. Ewan. Siguro. Di ko alam. Kailan ko ba ulit Ito naramdaman? Ah, noong nagkakilala kami. Ugh! Number one hater ako noon dahil sa kabastusan niya noh. Unang beses iyon na may humawak sakin, worst, lamas? sa masarap kung katawan, with cherry on top. Jusko. Imagine? Lamasin este hawakan ng isang lalaki ang pwet ko? Hindi naman kase first time. Of course, my mother, father, Tito, tita, and other people already touched my butt.. That was when I was a baby. So first time ko pa rin. Ewan, ang gulo!

I heard knocks but I didn't mind it. Isinandal ko na lamang ang ulo ko sa dingding sa harapan n shower. Puso, kalma.

"Han?" Rinig Kong tawag no Sehun sa pangalan ko. Ugh, yan naman ang heart ko. Parang isang kabayong nakikipag-karerahan. Mabilis, mapusok, at malalim. Napapikit na lang ako.

"Han, nandyan ka ba? Tumtunog kase young phone no. Sasagutin ko ba?"

Napamulat ako ng mga mata, kumunot-noo, at hinawi ang glass-door ng shower ni Sehun. Hindi porket dito na ako naliligo eh, friends na kaming dalawa. Masyado lang siyang mabait kaya sinabi or rather sinuggest na dito na raw maligo so I agreed. Hindi naman ako mapilit at Hindi Maria Clara. Hindi naman kase ako bababe eh.

Manly ako. Manly. Huehue.

Tumingin ako sa pintuan. Hindi ba siya nagjo-joke? Huwag lang talaga dahil babanatan ko ang baba niya kapag niloloko ako. Bumuntong-hininga ako bago sumagot.

"Huwag mong gagalawin, baba! Ako ang sasagot. Subukan no lang talagang galawin ang cellphone ko, makikita mo."

"Ang ingay kase eh. Ang lakas pa. Bingi ka ba kaya ganun kataas ang volume o sadyang Hindi mo napapansin kapacnaka-silent? Paano na kapag tinawagan kita at tanungin kung nasaan ka at ng mga anak natin? Han, ayokong may mangyari sa inyo. Baka di ko ka--"

Bago pa niya maituloy a sasabihin niya. Binuksan ko ang pintuan ng banyo at hinawakan ang baba niya. Ibinalibag ko siya sa floor at saka sa Dingding hanggang sa maglabasan ang dugo sa kanyang katawan. Joke. Hindi naman ako ganun, kabrutal. He he he. Slight lang.

Ang totoo niyan, pagbukas ko sa pintuan ay hinila na niya so agad-agad. Akala ko nga madudulas ako dahil Hindi pa ako ganun ka-dry. Buti na lang talaga.

Pero Hindi ako makahinga. At ma's lalong Hindi ako makapaniwala. Oh my gosh! Ibinalibag AKo ni Sehun sa kama niya. Jusko, nakatowel lang ako! Sehun, ano ba?!! Huwag ngayon. Meron ako!

#Ilusyonada

Napalunok ako nang maghubad siya ng kanyang royal blue T-shirt na may malaking check. Nanginig pa nga ang buong pagkatao ko, pisti! "Luhan, let's party" at dinilaan niya any kanyang ibabang labi. Napatakip tuloy ako sa dibdib ko. Jeske,

Sehen. Hende pe eke hende?!!

"Oy, oy, oy! Anong ginagawa mo? Sehun, isa! Sehun, huwag kang lalapit! Hindi ako nagbibiro. Isa.. Sehun?!! Oh my gosh! Ugh! Sehun?!!!!!!!"

Hindi natinag si Sehun sa pagsigaw at pagbato ko sa kanya ng unan o kung anuman ang mahawakan ng kamay ko. He has that grin on his face while he's crawling unto Me. Jusmiyo, Santo, Santa! Iligtas mo ako sa masamang bisyo..

Niyakap ko ng mahigpit ang tuwalya ko saka mabilis na nag-roll sa right side bago pa tuluyang yakapin ako ni Sehun. Ano bang problema nito?! Humihingal tuloy ako ng wala sa oras..

"Sehun," banta ko. Nanlaki na lang mga mata ko nang makita ko siyang  nakatayo na pala siya. Emegesh! Anong gagawin ko? Luhan, run! Kakainin ka niyan.

Pero bago ko pa iyon magawa ay nahablot niya ang towel ko at napasunod ako sa kanya. Both of our eyes widened. The heck?!! Kyaaahh!

"Luhan," I heard him say. Pero Hindi ako nakakilos. Parang glued ang paa ko sa sahig. Ugh, ugh! Luhan, move! OMG! I can't believe this is happening.

NASA view ang likuran ko. Oo. As in showy talaga. Emegesh! Natatakpan LANg ang katawan ko ng tuwalya at katawan ni Sehun. Luhan! Think, you idiot!

But I can't! Nablangko ang isip ko. Nanigas katawan ko. How? How can I get out on this kind of situation, especially involving baba? Ugh! Emegesh! Hoo~ help!

"Sehun," tawag ko sa kanya. May nararamdaman na kase ako sa baba. Bagay na parang tumitgas. Jusko! Ipinosisyon ko ang kamay ko sa kanyang dibdib. Itulak na siyaaaa~ gora!?

"Sehun, let me go. Nararamdaman ko ma eh! Sehun?!"

Hindi siya natitinag. Jusmiyo! Get back to earth, you brat! Naka-ipang tawag pa ako pero ayaw pa rin niya.

Ayaw mo talaga ah. Sige! Tingnan na lang natin kung Hindi ka pa magigising sa pantasya mo.

"FCK," bulalas niya at napabitaw na ng yakap. Agad niyang hinawakan ang mata niya. "LUHAN?! WHY DID YOU DO THAT? TANGNA, MASAKIT!"

SHOOT! Gising ka na rin, sa wakas. Niyakap ko yung towel na agad Kong nahawakan bago pa tuluyang mahulog. Ipinulipol ko Ito sa katawan ko at naptingin kay Sehun. Masyado atang napalakas yung sutok. Baka magka-BLACK EYE SIYA! PATAY TAYO DIYAN!

Baka matuluyan siya. Huwag naman sanang Black-eye ang cause of death niya. Dapat ang BABA NIYA!

"SEHUN, Im sorry," lalapit sana ako sa kanya kaso pinigilan niya ako by raising his hand. Hindi na ako gumalaw sa kinataayuan ko. Hala ka, Luhan! Galit na siya. Lagot ka niyan. I gulped.

"Sehun--"

"Out, Luhan," putol niya. Galit na nga siya!

"Sehun, look, I did not mea--"

"I SAID OUT! NOW!" sigaw niya saken na nagpatigil sa akin. Napatulala ako sa ginawa niya. No one ever did that to me! It's only him. Him! Lumunok ako ng laway at tumayo ng mabuti.

"Fine. And I'm sorry."

I got out on that room, crying.

---
First time in history! NakakadAlawang UD ako. Thanks the Lord!!!

Lagot kayong a! Omo~Hannie cried!! Sehun-ah, good luck.l na lag. Hihi