Dallen's Sweet Karma

MY SECRET WIFE 2: DALLEN'S SWEET KARMA

All Rights Reserved 2013

Sa mga nakaabot sa story na ito.. Thank you! It really means a lot to me. Ibigsabihin lang nyan nagustuhan nyo ang MSW at curious kayo kung anong karma ang magyayari kay Dallen.

Reposting Dallen's Sweet Karma. Sa mga nag hihintay ng last two chapters ng DSK...sorry. Tatanga-tanga si Keired at nadelete.

Bago pa umiyak si Keired sa katangahang ginawa nya.. Ipopost na niya ang Prolouge. Sana mag comment and vote pa rin kayo. Love you guys!

PROLOUGE

-Karma is a Bitch-

"Laya ka na." Napailing na lang sa akin yung police. "Kakaiba na talaga ang kabataan ngayon.. Sila pa magpapakulong sa sarili nila. Tsk! Tsk!" Iniwan nya naman ako doon na nakabukas ang selda.

I sobbed. Ayoko sa pabas. Dapat lang na nakakulong ako. Dapat lang na mabulok ako sa kulungan.

"Dallen, Anak." I saw my Mom. "Let's go." Inakay nya ako patayo.

"I don't want Mom." Tumulo na naman ang mga luha kong walang kaubos-ubos.

"Dallen, wala kang kasalanan. That was an accident."

"Ako pa rin ang dahilan." Sobrang naguguilt ako. Kung hindi lang ako malanding babae hindi sana nangyari ito kay Mia. Hindi sana nawala ang anak nya.

<3

Tahimik lang ako hanggang sa makarating sa bahay. Mejo pagod na ako dahil sa kakaiyak, kakalasing, kakapuyat at kakaisip ng pangyayaring nagpaganito sa akin.

"Anak, magpahinga ka muna huh?" Inihiga ako ni Mommy sa kama. Her touch somehow relax me. I should be happy kasi ngayon napapansin na ako ni Mommy. Lagi kasi syang busy.

"Mom, eto na po yung milk." My brother entered the room. "Ate, are you crazy? Nagpakulong? Tsk! Malala ka na." Pang-aasar nya kaya napangiti naman ako.

"Ikaw ang baliw jan Raven!" Simula noong nangyari tinatawag na ako ng kapatid kong 'Ate'.

"Shh! Wag ka ngang mangulit Raven." Hinampas ni Mommy si Raven sa balikat saka kinuha yung gatas. "Inumin mo muna."

Ininom ko naman nga. "Thanks Ma."

She smiled and hugged me. "Wag ka na mag-isip pa. Wala kang kasalanan."

My mom's words are full of assurance. Iba talaga ang nagagawa nya sa akin. Kahit hindi kapanipaniwala naniniwala ako.

"Ako walang thank you?" Sumabat naman si Raven.

"Wala!" Inirapan ko lang sya but deep inside I'm thankful to him.

"Sige na, iiwan ka na namin." My Mom and Raven left me. After a while I fell a sleep....

*PACK

Natulala na lang ako at napahawak sa pisnging nasampal nya.

What the heck?!

"Magsama kayo ni Bien!" Nagsimula na uli syang humakbang papaakyat. "Excuse me." Sabi nya doon sa mga nagtotour kaya pinagbigyan na lang sya. Shock din kasi sa mga nakita nila.

Wow! What? "Wait!" Pigil ko sa kanya. Nahawakan ko pa nga ang braso nya. "Don't be so rude. I'm staying calm now Mia pero ang sampalin ako?" Nag-init tuloy ang ulo ko. Wala pang sumasampal sa akin na hindi ko nagagantihan pasalamat sya hindi gumana ang reflex ko at hindi ko sya nasampal pabalik.

"I don't care. Let me go." Marahas nyang inangkin yung kamay nya.

Nabitawan ko nga sya kaso lang na out of balance ako dahil sa napaatras ako.

I tried to grab anything that I can grab but all my hand can hold is the air. Ipinikit ko na lang ang mata ko ready to fall.

Am I going to die?

No! Hindi ako papayag mahuhulog na lang ako ng walang gagawin.

I keep on struggling before it's to late. Idinilat ko ang mga mata ko and to my surprise again... Mia grabbed my hand.

Sandaling kapanatagan lang yun kasi even Mia can't hold me. I'm too heavy for her..

"WWAAAHHH!" Napasigaw na ako ng maramdaman kong mahuhulog na talaga ako. Natigil lang ang sigaw ko ng maramdaman kong tumama ang ulo ko sa una kong pagkabagsak. My foot was twisted and my left arm was dislocated.

Mahilolo ako noong tumigil ako sa paggulong. Para ngang himala ng hindi ako nakaramdam ng sakit sa huling pagbagsak ko.

Nakarinig ako ng ingay. To be exact hindi ko narinig yun ng nalaglag ako.

"Ms. Dela Torre?! Help!"

Unti-unti kong dinilat ang mga mata ko at inangat ang ulo ko.

"A-are y-ou ok-ay?" Saka ko lang napansin na kaya pala hindi ako nasaktan sa huling pagbagsak ko kasi naligtas ako ni Mia. Nagawa nya pa akong tanungin kung okay lang ako.

I'm in pain but at the same time shoked to see Mia under me. Kahit nahihilo at masakit ang kamay ko pinilit kong makaalis sa ibabaw nya. With the help of some students and the tour guide nakaalis ako pero mas lalo akong nanghina.

Nanghina ako sa nakita ko..

Aside from Mia being in pain. I saw her bleeding. Napakarami. Nakakatakot.

"Oh my god Mia!" Hindi ko alam kung anong gagawin ko. "Can someone help us! Call an ambulance!" Sigaw ko doon sa mga taong nakatinin lang sa amin. "Whay are you looking at?! Stupid! Help us! M-mia."

"Fvk!" Bigla na lang may humawi sa akin. "Mia!"

It was Max. Natataranta rin sa kung ano ang gagawin.

"What happen?!" Napatingin sya sa akin. Lito. Galit. "Mia.." umakto syang bubuhatin nya si Mia.

"D-don't" Pabulong na sabi ni Mia. She closed her eyes and a tears stream down from her face.

What happen?

What am I done?

No!

I was gasping for air. Shit! Another nightmare! Kahit sa pagtulog ko nagpeplay pa rin ang nangyari.

I didn't mean it pero ako ang may kasalanan ng lahat. I killed Mia's child! I did! Galit na galit sya sa akin ng araw na yun. Hindi ko naman sya masisisi kasi nga I'm a bitch! Hindi ko alam na ang lalaki palang gusto ko ay asawa na pala nya. I did stop flirting him ng malaman ko pero galit pa rin si Mia sa akin.

Kung nanahimik na lang kasi ako. Kung hindi na ako bumalik sa Pilipinas di sana wala akong problemang ganito.

I looked at my alarm clock. 6:00 am na. Mabilis akong tumayo sa kama ko. Wala nang bihis-bihis o suklay o toothbrush man lang. I went straight to the dining room where I saw my Mom, Raven and Raven's girlfriend.

Buo na ang desisyon ko. Para makalimutan ang nangyari nitong nakaraang tatlong buwan...

I need to.. "I'm going back to Paris."