BEWARE! The Deities Are Here

▒ Deities 8▒

Corrthrine’s POV

We got bored so we decided to go school. Hindi kasi kami yung tipong kailangan pumasok sa paaralan eight hours every week days. Papasok kami whenever namin gusto. Pero kahit pag may exams or bored lang kami kung pumasok ay puro uno parin ang grades namin. Advance kasi yung lessons namin  nung nag hohome schooling kami so lahat ng pasikot sikot sa mga subjects ay alam na namin.

All eyes were on us habang papasok kami sa lobby ng building namin. Everyone step aside as we stride the floor maliban nalang sa isang lalaking lakas loob na humarang sa amin. He’s about 5’7 in height gwapo ngunit halatang stress na stress at namumugto ang mata.  He’s holding a box of chocolate and boquet of flowers.

Nagulat kami when he kneels down in front of us, particularly to Fabbienne.

“Danicka Fabbienne, hon please let’s settle things out, you know how much I love you, you mean a lot to me. ” 

“Who are you by the way?” pagmamaang maangan ni Fabbienne.

“Kanina lang tayo nag break nakalimutan mo na agad ako?”

“Of coarse you’re not that important to me so why would I remember you ?”

“ I’m mike, please don’t act that you don’t love me” pagpapakilala nya kay Fabbienne, isa na namang lalaki ang nasawi ngayon araw na ito.

“Well I don’t really love you REALLY.” naiiritang sagot ni Fabbienne.

“Look, I don’t really remember you, can you please search for your name here.“

Ibinigay ni Fabbienne ang notebook sa nagpakilalang si Mike. Halatang nagtataka ito pero inabot nya parin at ini-scan ang notebook. First page, second page, third page hanggang sa hindi na mabilang na page pero hindi nya parin nakita ang pangalan nya. Pinanghinaan na ito ng lob dahil malapit ng maubos ang pages ng notebook pero hndi nya parin makita ang pangalan nya hanggang sa makarating na ito sa last page ng notebook. Nagliwanag ang mga mata niya na parang nagsasabing sa-wakas-nakita-ko na! 

“Hon ito na.Mike Joseph Babao.” Masiglang sabi nya kay Fabbienne. Akala nya siguro ay babalikan siya ni Fabbienne once na makita nya ang pangalan nya. Knowing her, hindi nya kakainin ulit ang naisuka na nya.

“Oh really? Pang ilang number ka? “ tanong ni Nathalie na halatang nang-iinsulto.

Tiningnan ng lalaki ang pangalan nya sa notebook at parang maiiyak na sya sa nakita.

“ 136 “ hindi makapaniwalang sagot nya.

“ Alam mo naman siguro ang rule ko once na makita mo ang pangalan mo jan hindi ba? “ tanong ni Fabbiene sa kanya. Umuling ang lalaki at halatang nalilito na rin.