Take me to your HEART (GxG) : BOOK 1

Chapter 6 : Ang Daga bow!

Sandali akong tumigil sa pag-scan ng documents ng mapagtanto kung anong inirereklamo ng utak ko.

Am i? Nagtataka ring tanong sa sarili.

Malamang, kung hindi ba naman. eh bakit mo kelangang mainis dun sa tao .wala namang ginagawang masama sayo. Sagot ng kabilang panig nito

Now im really confused.

If i started to feel this way...

.. then maybe mas malalim na talaga ang nararamdaman ko para sa kanya. ..

...maybe hindi na infatuation ito na kagaya ng inakala ko before ...

..and Jealousy?

That's one of my sign kapag....

.. kapag alam kong ....

Hay naman!

Naiirita kong isinaksak ang ilang dokumento sa feeder ng machine para mai-scan pero agad din napatigil ng mapagtanto kung ano ang ipinipilit ng utak ko.

This cant be. Hindi pwede ... Hindi maaari.

Hindi pwedeng ano Louise?! Come on say it!

Kasalukuyang nagtatalo ang isip at puso ko ng may marinig akong nagtatawanan. I suddenly paused for a while at kunot ang noong nakinig sa ingay na hindi ko inakalang madidinig.

Oh my? Is that Gabby?

Shock in disbelilef I quickly grab all my paperworks at agarang pumasok sa opisina.

I can't believe it ng marinig ko syang tumatawa. Sa kalahating buwan ng pagta-trabaho ko dito, I did not hear her laugh just like that, kahit nga simpleng pagngiti hindi ko sya kinakitaan. Pero ngayon, she's laughing out loud for Christ sake!

And im dead curious kung bakit that's why nagmamadali akong pumunta sa area namin and when I get there palihim akong tumingin sa opisina nya.

Since nakabukas yun malaya ko silang nakita ng bisita nya.

"stop mimicking her, you witch!" said Gabby while chuckling.

"see , atleast I made you laugh, hindi yung ganyan na super serious mo" sabi ng kausap nito.

I look at them and saw that the girl is sitting in front of Gabby's desk habang tumatawa, while the latter one is comfortably leaning on her swivel chair at bahagyang nakangiti habang nakatingin sa kausap.

I startled to see her smiling showing the sets of white perfect teeth na nakapagpatingkad sa kagandahan nya, and not just that. I noticed the two small dimples sa gilid ng labi nya, which reminded me of Mikee Cojuangco smile.

Pero hindi ako natutuwa dahil naiinis ako sa idea na ibang tao ang nagpapatawa sa kanya ng ganito, habang sa akin palagi syang nakasimagot at nakasigaw.

Bakit dito sa babaeng ito, ganyan na lang ang reaction nya?

Kaasar!

Oh !I smell something Louise?

Is it jealousy .. AGAIN?! Kantiyaw ng utak ko

There laughter slowly faded and after a brief of silence i heard Gabby's voice.

"seriously Audrey, what are you doing here? " humalukipkip pa ito habang inaantay ang sagot ng kausap.

"I miss you Gabby" ang walang hesitation na bungad nito na ikinatigil ko.

Aba at talaga nga naman oo!!

Hindi man lang ba ito nahihiya? Hindi naman lingid sa kanya na nanduon ako sa paligid at nadidinig ang usapan nila.