ေနလံုးနီနီ ထြက္ေပၚစအခ်ိန္ေလးမွာ နန္းေတာ္ဂိတ္ဝ၌ လူ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ စကားအေခ်အတင္ ေျပာေနၾကသည္။
"ကြၽန္ေတာ္လည္း လိုက္ပါရေစ ကြၽန္ေတာ္ အဆံုးထိ ကူညီေပးခ်င္တယ္။"
ေျမာင္မင္းသားငယ္၏ စကားေၾကာင့္ Chanyeol ၿပံဳးလိုက္ရင္း Kai ၏ ပုခံုးကို တစ္ခ်က္ ပုတ္လိုက္ကာ
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Kai မင္းပါ ဒုကၡေရာက္ရၿပီ ဒါေပမယ့္ မင္းကေတာ့ မလိုက္ပါနဲ႔ မင္းမရွိရင္ Soo နဲ႔ နန္းတြင္းႀကီးကို ဘယ္သူေစာင့္ေရွာက္မွာလဲ?"
"ဒါေပမယ့္.."
"ေျပာတာ နားေထာင္ပါ Kai ေနခဲ့ပါ ၿပီးေတာ့ မင္းက မိတ္ေဆြေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ မင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္သိလိုက္ရတာက ေမွာ္ပညာတတ္တဲ့သူတိုင္း မေကာင္းတဲ့သူမဟုတ္ဘူးဆိုတာဘဲ"
"အရွင္"
"သြားၿပီ"
ေနာက္တဖန္ ပုခံုးေလးကို တစ္ခ်က္ ထပ္ပုတ္ကာ ျမင္းေပၚတက္လိုက္သည္။
Chanyeol ျမင္းေပၚတက္ေတာ့ အေနာက္မွ လိုက္ပါမည့္ သူေတြလည္း ျမင္းေပၚသို႔ တက္လို္္က္ၾကသည္။
Chanyeol လည္း သူ႔ေဘးက ျမင္းေပၚရွိ Yi Fan ကို ေခါင္းတစ္ခ်က္ ၿငိမ့္ျပကာ တမလြန္တံခါးရွိိရာသို႔ ဦးတည္ခဲ့ေလသည္။
သူဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ Yi Fan ကိုပါ အပါေခၚခဲ့သည္။
သူ႔ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို သူ႔ခ်စ္သူေလးနွင့္ ျဖတ္သန္းခ်င္မိသည္ေလ။
သူတို႔ေတြလည္း ျမင္းကို ဒုန္းစိုင္းေမာင္းကာ နန္းေတာ္ႀကီးမွ ထြက္ခြာခဲ့ေလၿပီ။
ထိုနာနာဘဝမ်ားက ေနေရာင္ရွိလွ်င္ ထြက္ေပၚလာျခင္းမရွိသည္က ကံေကာင္းမႈတစ္ခုေလလား။
နားေနျခင္းမရွိဘဲ တရစပ္ ျမင္းေတြစီးလာရင္း ေနပင္ဝင္ေတာ့မည္။
ေနဝင္တာထက္ ထိုသရဲေကာင္မ်ား လာေတာ့မည္ဆို ပိုမွန္သည္။
