Przeczekać sztorm

102 22 6
                                    

Problemy ponoć mijają jak sztorm.
Długo już czekam.
Nie poddaję się bo wiem, że warto.
Ale...
Czasem już człowiek nie daje rady.
Chcę sięgnąć po kojący ibuprofen.
Wziąć tyle ile cierpię i popić tym co kochają problemy.
Mógłbym wtedy odpłynąć...
Rzucić się w wielki błękit oceanu.
Lecz nie warte by to było...
Bo nie jestem tu sam, a tam będę.
W ciemnym wielkim oceanie.
A jeśli zawrócą mnie fale?
Będę cierpiał mocniej.
Dlatego czekam.
Czekam by wejść w spokojne jezioro.

To co w środku mnie ukryteWhere stories live. Discover now