Çocuğumun Annesi Olur musun?

Geçmişin İzleri - Part 1

Okurlarım ;

Öncelikle merhaba! Umarım güzel bir hafta sonu geçiriyorsunuzdur.

ÇAOM'un bir milyon olmasına Allah'ın izniyle az kaldı. Kitabın bölüm sayısına göre bu okunma Wattpad geneli için az olabilir ama ben bu kitaba sıfır okunma, sıfır vote ve sıfır yorum ile başladım. Ve bu zamana kadar kimsenin profiline hikayemi oku diye yazmadım ya da popüler hiçbir yazar tarafından tanıtılmaya çalışılan bir kitap olmadı, bu yüzden bu rakam Wattpad için olmasa bile benim için güzel bir rakam. Ve bu benim değil, bizim sayemizde oldu. Hatalarımla ya da yazımda var olan yanlışlarla beni kabul ettiğiniz ve bu bölüme kadar hâlâ benimle olduğunuz için hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum. :)

Bölüm biraz aceleye geldi, bu yüzden hatalarım olabilir. Aceleye geldiği için etkinlik kazananını da henüz belirleyemedim. Şöyle yapalım, etkinliğimiz bu bölüm de devam etsin ve kısmet olursa gelecek bölüm kazanan seçelim. Yok mu şöyle sevgilisinden hepimizin ağzını açıkta bırakacak bir süpriz isteyen? :) :)

Diğer bölümlere göre uzun bir bölüm oldu, yorumlarımız da uzun uzun gelirse çok mutlu olurum, bir de sizin satır içi yorumlarınızı çok seviyorum. Olursa ne güzel olur. :) :)

Neyse, çok konuştum. Keyifli okumalar...

Hakan, beni asansöre bindirdi ve iki kat yukarıya çıkartıp, beyaz geniş kapılı bir odanın önünde bıraktı. Elini kapı kulpuna götürdü ve kulpu indirdi. Bununla birlikte koca kapılar açıldı. Açılan kapı ile önüme çıkan manzara karşısında küçük dilimi yutmuş gibi hissettim.

Koskocaman ve aşırı şık döşenmiş bir salon vardı. Ve salonun her yeri 'Hoşgeldin Ahsen'  yazan yazılarla süslenmişti. Bununla birlikte hemen giriş kısmında bulunan üçlü koltukta Engin ile Açelya, onların karşısında ki tekli koltukta ise anneannem oturmuştu. Bizi görmeleri ile hepsi ayağa kalkarken, Açelya ayağa kalktı ve bana doğru gelmeye başladı.

Benim yüzümden yaşadıkları aklıma hücum ettiğinde, gülüşüme siyah bir perde indi ve mimiklerim gerildi. Onu en son, baygın bir halde ve göğsünde Mahir 'den kalan çizikle, kanlar içinde görmüştüm. Aramız eskisi gibi olacak mıydı, yoksa tüm bunları senin yüzünden yaşadım deyip bana kızacak mıydı, şu an bana öfkeli miydi mesela, bilmiyordum ama ayaklarım benim yönetimimden bağımsız hareket etti ve onun bana yönelişine karşılık ona doğru iki adım attım.

Bunun üzerine bana doğru geldi ve kollarını açıp bana sarıldı. Buna karşılık ben de kollarımı ona sıkıca doladım ve kulağına "Özür dilerim."  diye fısıldadım.

Çok zaman geçirmemiştik belki ama Açelya bana bir arkadaş, bir dost, bir abla olmuştu. İstemezdim. Benim yüzümden bunları yaşamasını veya Hakan ile olan evliliğimizde, onu kandırmış, aşk evliliği yaptık deyip ona yalan söylemiş olmayı istemezdim. Ama ne yazık ki benim isteklerime göre  ilerleyen bir hayatım olmamıştı.

"İyi misiniz? " dedi ve elini karnıma koydu." Özür dilerim. " dedim bir kez daha." Üzgünüm. Özür dilerim. " dedim.

" Saçmalama. " diye fısıldadı kulağıma." Anneannen duyacak, geç hadi. " dedi ve geri çekilerek anneannemi görmemi sağladı. O da ayakta duruyordu ve elinde pembe bir iple, bir çift şiş vardı.

Hızla gidip ona da sarıldım. Hep telefon ile konuşuyorduk ama onu en son aylar önce görmüştüm. O benim ailemden kalan tek parçamdı.