Chapter 16: Inspiration

Start from the beginning
                                    

Canvas

Tubes of oil paint

Oil and thinner

Brushes

Palette knife for mixing paint

Painting rags

Easel table

Sketch pads

Removable artist grade varnish

Charcoal

Cups

  

Nagsimula muna siyang magsketch.

Sinimulan niya ang mga mata…

Ang maarkong kilay at mahahabang pilik-mata…

Ang matangos na ilong…

Ang mga labi…

Ang mamula-mulang pisngi…

Halatang inspirado si Hiro sa ginagawa. Hindi na niya halos namalayan ang oras na nagdaan. Pagkatapos ma-isketch ay nagpahinga siya saglit upang kumain. Hindi niya na rin inabala ang sarili kung ano ang ginagawa ni Charlie. Mabilis niyang tinapos ang pagkain upang masimulan ang pagmix ng mga kulay na gagamitin sa pagpinta upang bigyan ng buhay ang obra.

Inabot siya ng halos tatlong oras sa pagpipinta.

And he was amazed by his own masterpiece.

Hindi pa tapos iyon sapagkat halos mukha pa lamang, but what stares in front of him was the same expression Louie gave him before they parted ways that day.

Parang nagkaroon ng sariling buhay ang nilikha at nakikinikinita pa niya ang pagngiting iyon ni Louie.

He looks closely for her eyes.

Ang malamlam na mga mata ni Louie…

Nangunot ang noo niya habang tinititigan iyon ng mabuti.

"Woooow... ang galing naman! At ang ganda ganda talaga ni bespren! Kuhang-kuha mo ah!"

Tinago ni Hiro ang bahagyang pagkagulat sa biglang pagsulpot ni Charlie at hindi pinansin ang komento nito.

Kahit siya ay hindi makapaniwala sa nagawa. Iyon na yata ang pinakamagandang oil painting na nagawa niya sa tanang buhay.

Tumunog ang cellphone ni Hiro at wala pa rin sa sariling sinagot ang naturang tawag.

"Dad."

"Kararating lang namin ng Mommy mo. Nasa airport kami ngayon. Are you home?"

"Hindi pa Dad."

"Then umuwi ka na ng mansyon ngayon din. May susundo na sayo diyan."

NYORKWhere stories live. Discover now