NYORK

Chapter 8: Human Megaphone

__________________________________________________

Maagang gumising si Hiro para pumunta sa bayan.

May schedule sila ng laro sa liga. Championship na kaya naman napilitan siyang sumali. Friendly game lang naman talaga ang habol niya at hindi din naman siya laging naglalaro kahit schedule nila. Basta trip niya lang talaga. Sadyang gusto lang ng captain ball ng team na siguraduhin ang pagkapanalo.

“Nay, Tay, alis na po ako,” paalam ni Hiro sa butihing mag-asawa na kasalukuyang naglilinis sa palibot ng resort bago nagmano sa mga ito.

“Ingat ka anak. Alam kong maipapanalo mo ang laro niyo,” sagot ni Mang Nilo na tinapik pa ang balikat ng binatilyo.

“Tay naman parang ako ang star player kung magsalita. Minsan na nga lang sumali haha.”

“Ganun na din yun. Kita mo nga at pinipilit ka pang sumali,” nakangiting sagot naman ni Mang Nilo sa binatilyo.

Ngumiti na lamang si Hiro.

“Anak, huwag kang masyadong gabihin ha? Ngayon na ang dating ng mga bakasyunista sa kabila. Excited akong magkakilanlan kayo ng kanilang dalaga!” Bulalas ni Aling Martha.

“Hindi Nay. Uwi ako agad. Dito ako manananghalian. Hindi aabot ng tatlong oras yung laro. Alas otso pa lang po,” sagot ni Hiro dito.

“Sus naman ireng si Martha. Keh bata bata pa ni Hiro eh,” naiiling na lang na sambit ni Mang Nilo.

Tinapunan naman ito ng masamang tingin ng asawa bago umingos. “Pabayaan mo nga ako. Ikaw din ang may sabing magandang bata si Louie. Kaya bagay sila ni Hiro. Maano namang bata pa. Mabuti nga at kahit maging magkaibigan man lamang ang dalawa.”

“Sabagay. Ke ganda naman talagang bata non. Nakita ko kasi ang mga nakakwadradong larawan sa bahay nila. May lahing intsik din yata iyon. Ke ganda pang ngumiti. Pati mata parang nakatawa. Bumagay din ang maiksing buhok sa mukha,” di napigilang bulalas ng matandang lalaki na inaalala pa ang imahe ng dalaga.

Hindi napigilan ni Hiro ang mapangisi. “Baka nadapa na si Louie. Ikaw tay ha, nagiging makata ka na yata ahahahaha. Alis na nga ako. Sige po.”

Nakangiting kumaway na lamang ang mag-asawa sa binatilyo. Nang mawala na sa paningin ay bumaling si Mang Nilo sa asawa.

“Pero alam mo Martha, kung makikita mo ang mga litrato ni Louie. Parang… Kaparehas sila ng hugis ng mga mata ni Hiro.”

Napangiti naman si Aling Martha sa sinabi ng asawa. “Aba magandang senyales ‘yan! Baka naman sila talaga ang nakatadhana ni Hiro!” Nangangarap na sambit nito.

Napailing si Mang Nilo. “Hindi eh. Makinig ka. Hindi ba’t nasabi ko sayo dati na may pinapahanap na anak si Sir?”

Napaismid si Aling Martha dito. “Sus naman Nilo! Alangan namang si Louie iyon eh may apat pa ngang kapatid na lalaki sabi mo nga? Tsaka mayaman din yata ang angkan ng San Buenaventura. Parang imposible naman yang sinasabi mo,” tila balewalang sagot ni Aling Martha.