ACI KAN (DÜZENLEMEDE)

WAMPIRELLAM

Yarım saattir kakmıştım ve herşeyi yeni yeni idrak etmeye çalışıyordum. Ama bir türlü kendime inandıramıyordum. Ben vampir değildim artık. Sadece 17 yaşında bir genç kızdım. Hepsi bu kadar. Jason evden; kahvaltılık birşeyler almak için çıkmıştı. Dışarıya çıkmama izin vermemişti. Sonuçta yeniden insan olduğumu ve daha yeni yeni alışmaya başladığım için savunmasız oldığumu söyledi. Gerçekten kendimi çok... ımmm nebilim boş hissediyordum. Yani karanlık değilde artık gözlerimi acıtacak kadar aydınlık olduğunu düşünüyorum. Ve Jason bu saf aydınlığın hiçbir zaman sönmemesi için çaba göstereceğini söyledi. Ama nasıl?
"Lacy?"
"Efendim" "Nerdesin?"
"Balkonda" dedim anda Jason hemen yanımda bitiverdi. Bunu bile özlemiştim. Hızlı bir şekilde gelmeyi,koşmayı. Jason artık nedense düşüncelerimi okuyamıyor. Bu çok garip gelmişti bana sonuçta artık bir insandım ve daha rahat okumasını düşünüyordum. "Dalgınsın. Noldu." dedi Jason sesi sanki heran kırılacak gibiydi. Yani tanımsız bir şekilde yavaş bir tını. Jason a baktığımda bana dikkatlice baktığını gördüm. Sanki bazı şeylerin yanlış gittiğini sezermiş gibi. "Yok birşeyim. Sadece hayatımı düşünüyordum. Olacakları." " Bu kadar düşünme Lacy. Sadece bana güven ve bana yardımcı ol."sesi biraz sinirli çıkmıştı. Ve ayrıca beklentili. "Ne konuda yardım?"diye sorduğumda "Kendin konusunda. Olacaklar gözünü korkutmamalı. Sen cesur bir kızsın. Ve ayrıca benim sevgilim." Bunu söylerken o ciddi yüzü biranda o kadar tatlı bir hal aldıki küçük tatlı bir çoçuktan farksızdı. Gülüşü o kadar içtendi ki tüm sorunlarımı unutabilirdim. Eminim onunda istediği de buydu. "Jason sana şunu söyleyeyim. Bi insan olarak sana şöyle bir baktım da o kadar tatlı gülüyon ki midemde kelebekler uçup gitti. Yaniiii bu demek oluyo ki benden başkasına gülmüyosun. Baksana ya insan olmasak elden gidicen."dediklerim karşısında şoka girdi yavrum ya. Napsın hep bi ekşın ya. Bi insan gibi birbirimizden ilgilemiyoruz. Heralde Jason da bunu farketmiş olacak ki şehirden uzakta sakin bir yere getirdi beni. Bir dağ evine. Burası müthişti ya. Bazen sevinmiyo değilim. Jason ının başının etini yer dururum. Sonuçta insanım ve ihtiyaçlarım olacak. Ve tabi kızlar. Ah! onlarıda yolacam zaten. Vampirlik zamanlarımda pek vaktim olmuyordu. Ama şimdi canlarına okuyucam. Bu düşüncelerime gülümsedim.
"Vay! demek öyle ha" sesi memnun çıkmıştı. O da özlemişti heralde normal bir çift gibi davranmayı. Neyse bundan sonra olucak elbet ister istemez. Sonuçta artık insanım. Bir anda bunu düşünce ister istemez yüzüm asıldı.
" Noldu bebeğim? Neden yüzün düştü?"diye endişeyle sorunca " Napim aşkım; işte seni nasıl sinir ederim diye düşündüm. Sonra işte senin vampir olduğun aklıma geldi ve şey sen beni her türlü alt edersin."dedim yalandan ağlamaklı bir ses tonuyla. Daha şimdiden başlamıştım Jason ı sıkmaya. Ayyy benim canım ya nasıl kıyarım ben ona. Napim lan insanım sonuçta azcıkın çeksin o da beni. "Ne alaka canım ya!"sesi sanki biraz yüksek çıkmıştı. Ama ben şaka yapmıştım sadece. Görürsün sen Jason efendi." Nasıl ne alaka ya! Sen vampirsin ve ben bir insanım!" "Saçmalama Lacy! Kafayımı yedin ya " " Tamam ya şaka yapmıştım sadece"dedim yalandan küsmüş gibi yaparak. Ama o hala daha ciddi olduğumu düşünüyordu. " Tamam gel hadi "dedi Jason. "Hıhı önce kır sonra gel hadi de" dedim biraz daha ona atar yaparak. Sonuçta insandım. Dimi yani." Lacy bişey farkettim de sen vampirken daha iyi oluyodun be güzelim! Bune ya devamlı bi atar falan. Valla elimde kalacan ha" dediğinde sesinde ki alay ciddi olmadığını gösteriyordu. Ama olsun yapacaktım ben yine yapacağımı. "Neee!Jason bunu nasıl düşünürsün ya!"dedim bende yalandan sinirlenerek. Arkamı döndüm ve kollarımı birbirine bağladım ayağımı ritmik bir şekilde yere vurdum. Kendi kendime söyleniyordum. Ama bi terslik vardı. Oda öküz Jason ın beni takmayışıydı. Gözümün altından bakmak istedim. Napıyor diye yani. Tam bakacakken Jason ın alayla bakan ifadesini görünce yine yalandan arkamı döndüm. "Bak bak !Sanki anlamıyorum ha. Kızım sen beni nasıl kandırıcaksın tanıyoruz heralde bunca yıllık sevgilimizi. Bana yalandan atar yapma."dediğinde gerçekten saçmaladığımı farkettim. Ayrıca uzatmanın bir anlamı olmazdı. "Offf! Tamam ya. Anladık sensin. Hadi özür falan dilede barışalım."dediğim anda Jason ın yüz ifadesi öyle bir şekil aldı ki kahkahayı bastım bende. Gülünce gözlerim kısıldığını için Jason ı göremiyordum. Gülmemin arasında gözümü açtım ve Jason ın bana böyle ımm şey gibi baktığını gördüm. Sanki ben böyle onun için zor kazanılan ve bitmemesi için bakmaya kıyamazmış gibi. Ve tabi bu düşüncelerimi benim romantik öküzüm destekledi. " Benden sana bi uyarı küçük hanım. Bundan sonra benden başka birine böyle gülme. Şayet o güldüğün kişilerinin derilerini yüzerim haberin olsun. Yani biraz düşün ve ona göre davran güzelim." Yeminlen şok oldum bu ne lan bu çoçuk bu kadar piskopatmıydı. Tamam kıskançtı ama bu kadar da değildir diye düşünmüştüm. Ağzımı sanki hayalet fermuar varmış da kapatıyomuş gibi yaptım kaşlarımı kaldırarak." Tamam abi sakin ol" dediğimde ilk başta abi kısmını anlamadı daha sonra sonradan dank etti ve " Abi ne lan! Lacy canım sen gerçekten insanken bu kadar umutsuz vakamıydın."diyince tabi benim şarteller attı. "Jasonnnnn!"diye bağırdım ve peşinden koşmaya başladım. "Pislik ya!"diye bağırdım. "Düzgün konuş
lan! Valla seni sularım bak."diye beni tehdit edince bian yapamaz diye düşünürken heryerim sırılsıklam olunca çığlığı bastım. Lan zaten dışarısı soğuktu bide üstünede sevgili Jason beni ıslatınca feci halde donmuştum. " Ya Jason kafayımı yedin ben bir insanım ya unuttun mu dondum ya!" diye resmen cırladım. Jason ilk başta kulaklarını tıkadı sonra mahçup bir ses tonuyla "Lan o nasıl bir sestir ya kulaklarım sağır oldu resmen. Neyse hadi gel içeri girelim...... Lacy...Özür dilerim birtanem. Nebilim birden unuttum. Hadi hasta olucaksın."dediğinde onu dinlemedim ve iyice koştum. Sinir etmek hoşuma gidiyordu." Haadi güzelim gel!"diye bağırdı. Ama onu duyamayacak kadar uzaklaşmaya başlamıştım. Fakat Jason vampir olduğu için iki saniye içinde yanımda bitiverdi ve beni kucağına aldı. Ama o benden daha soğuktu. Sonuçta bir vampirdi. Ama yine o güven verici kokusu tüm soğukluğunu alıp götürüyordu."Buz gibi olmuşsun. Ah be güzelim! Birde beni dinlesen" dediğinde uyku beni bastırdığı için başta anlamıştım sonrdan anladım tabi "Hıhı beni sırıksıklam eden sen sonrada suçlu olan yine ben oluyorum ya!"dedim kendimi haklı çıkarmaya çalışarak. Bunlar son sözlerimdi. Çünkü uyku beni Jason ın kollarından aldı kendine çekti.

********
(Jason)
Ben kendi kendime söylenirken Lacy nin uyuduğunu belirten sesler çıkardığını duyunca yatağına uzattım. Üstünü örttüm ve saçlarına öpücük kondurdum kulağına doğru eğildim " İyi geceler benim WAMPIRELLAM" Bu söylediğime gülümsedim. Duymacağını bildiğim için söylemiştim. Aksi taktirde cadı beni bitirirdi. Sonuçta vampir olmadığı halde demiştim. Onu sinir etmek hoşuma gidiyordu. Işığını kapattım sonrada kapıyı kapatıp çıktım. Dış kapıyı kilitleyerek ormana doğru yol aldım. Sonuçta ben bir vampirdim. Dimi yani... :))