Lista rzeczy do zrobienia przed śmiercią

VIII

//Ten roździał jest trochę dziwny, dlatego później wstawię jeszcze jeden.///

Dom Rosie był naprawdę duży i piękny. Moim zdaniem spokojnie mogłoby mieszkać w nim 10 osób. Co dziwne, narzekała ona często na brak przestrzeni. W takim razie co ja mam powiedzieć, jeśli mój dom jest jakieś 8 razy mniejszy?

Zdałem sobie z czegoś sprawę. Nigdy, gdy jedliśmy razem, nie widziałem by coś przeżuwała, mimo tego jej talerz zawsze był pusty. Tego dnia postanowiłem się jej przyjrzeć podczas posiłku.

Gdy lokaj zawołał nas na dół na obiad, usiedliśmy obok siebie. Zawsze siadamy naprzeciwko, jednak, jak już wspominałem, chciałem się jej przyjrzeć.

Na obiad był "Sunday roast" czyli tradycyjny angielski obiad niedzielny. Składał się on z pieczeni wołowej, sosu z pieczeni, pieczonych ziemniaków, gotowanych warzyw i "Yorkshire pudding'u" czyli ciasta.

Na początku Rosie zaczęła dłubać w warzywach i rzeczywiście coś z nich zjadła. Zazwyczaj jedzenie z jej talerza szybciej znika. Postanowiłem zaglądać tylko co jakiś czas na jej talerz.

Jedzenie znikało, nie zauważyłem niczego, co mogłoby wzbudzić moją uwagę.

W pewnym momencie spojrzałem na jej nogi. Coś na nich leżało. Jakieś naczynie. Zauwarzyłem, że co jakiś czas odkłada na nie jedzenie.

W pewnym momencie wstałem od stołu, by udać się do łazienki. Spojrzałem do jej kubka. Nie było tam picia, ale naczynie nie było puste. Pamiętacie jak wcześniej powiedziałem, że zjadła trochę warzyw? No więc znalazły się one w kubku.

Nie chciałem jej robić scen przy Johnie.

Gdy skończyliśmy "jeść", poszliśmy na górę.

-Rosie, dlaczego nie jesz?
-Co? Jem bez przerwy, nawet przy tobie.
-nie oszukuj mnie, dlaczego to robisz?
-eh... Bo ja nie mogę
-czego nie możesz? Wszystko możesz.
-wszystko, ale nie jeść
-dlaczego?
-wiesz, mam przyjaciółkę... Ona jest zawsze przy mnie, ona wie co jest dla mnie dobre i mnie wspiera
-co to za przyjaciółka, która pragnie twojej śmierci?
-Ana...