Detective University

DU: W11 His Mother

**********

AMETHYST

Naglakad ako mag isa papuntang cafeteria, hindi na ako nagalala pang mawala naitour na ako ni Serena kanina.

"Isang fries nga po ate tsaka, slurpee." sabi ko sa tindera.

Habang bumibili ako nagulat ako ng may umakbay sakin.

"Buying junk foods eh?" agad naman akong napalingon sa taong yun.

Tss, taong kinamumuhian ko simula pa ng nasa eroplano kami.

"At ano naman ang pakialam mo ha?" masungit na sagot ko.

"Tss, kailangan kitang makausap." sabi nya

"Naguusap naman tayo ah. Bakit? Mukha ba tayong nagsa-sign language?" pambabara ko sa kanya kaya sinamaan nya ako ng tingin.

"Alone." sabi nya tapos bigla nya nalang akong hinigit palabas ng cafeteria.

"U-uy! Teka lang! Yung french fries ko tsaka slurpee ko naiwan!!!" sigaw ko habang hinihila nya parin ako.

"Kunin mo na lang yun mamaya." sabi nya tapos kinaladkad nya ako papuntang garden. Wala ring tao dun. It means kami lang dalawa ang nandito.

Bigla nya naman akong sinandal sa puno.

"A-ano naman ang gagawin natin dito?" nauutal kong sabi. Letche bakit ba ako nauutal?

Hindi sya sumagot at nilapit nya ang mukha nya sakin.

*gulp*

"Are you even fucking serious entering this school?" tanong nya habang seryosong nakatingin sakin.

"O-oo naman. Bakit ba?" sagot ko.

"Mapapahamak ka lang dito sa eskwelahang ito. The way you talk, the way you move, mukhang hindi mo alam kung anong pinasukan mo." sabi nya

"Anong ibig mong sabihin?" takang tanong ko.

"You are not a loud to enter this school. Hindi mo alam kung anong mangyayari sayo dito." matigas na sabi nya.

What the hell?! Gusto nya ba akong paalisin dito?!

Hindi naako nakapigil at itinulak sya ng malakas hanggang mapasalampak sya sa sahig.

"Ano bang pinagsasabi mo?! Hindi nga kita kilala tapos gusto mo akong lumayo sa paaralang ito?! Tandaan mo Mr. Whoever you are. Wala kang paki kung saan ako mag-aaral. Hindi kita kaano-ano. So stay away from my life!" sigaw ko sa kanya at tumakbo paalis ng garden.

Galit ako, oo. Sa kanya, sa taong iyun. Sino ba sya para sabihin yun sakin? Ako? Bawal sa school na ito? He must be kidding me.

Pero ano bang meron sa paaralang ito at maliit lang kami?

Habang tumatakbo ako hindi ko namalayan na may nabangga naako.

"Ohmygosh! I'm so sorry po! Hindi ko po sinasadya!" sabi ko at yumuko.

"Miss, Aoyama?" teka, kilala nya ako?

Unti unti kong hinarap ang ulo ko sa kanya.

She's a girl. Mga 40's ang age or less than that. And she looks familliar.

She smiled at me "I'm Yumiko Takahashi. The Headmistress plus the owner of this school" headmistress?! Owner?! Of this school?! At TAKAHASHI SYA?!

"A-ano po? Ohmygosh! I'm sorry po!" sabi ko at yumuko uli.

Ba't Takahashi ang apelyido nya? It's familiar mukhang narinig ko na iyon kanina.

"No, dear. It's okay. If it's fine with you. Can you come with me? I wanted to talk to you if it's fine" mahinhing sabi nya sakin.

*gulp* patay ako neto.

"A-ahh e-ehhh. Opo! Sige po! Okay rin naman sakin eh" sabi ko at napakamot sa ulo.

"Great! So? Let's go?" sabi nya

Tumangk ako at nagsimula na kaming lumakad.

Oras na para magdasal ka sa buhay mo Amethyst. Mamamatay ka na ata.

Waahh! Ano kaya ang itsura ng libingan ko? Sana naman kulay pink tsaka paramihan naman sana ng mga bulaklak para mag mukhang desente ang libing ko. Mamamatay na nga lang ako, in a way pa na walang hustisya?

Imagination

"WAHH! BESSY! Bakit ka namatay? Healthy ka naman ah?" sabi ni bessy Avah habang niyayakap ang libingan ko.

"Huhuhu, Sapphire naman eh! Sumigaw ka lang ng 'YOU PERVERTS' kanina tas namatay ka na? Ang daya mo!" iyak ni Serena.

"WAHAHAHA! SA WAKAS! NAMATAY KA RIN!" Ms/Mrs. Yumiko Takahashi sabay tumawa ng malakas.

R.I.P AMETHYST SAPPHIRE AOYAMA.

End Of Imagination

Ahhhhhh! Ayaw ko nun! Ayoko pong mamataii!

"Go in side, Ms. Aoyama" biglang sabi ni Ms/Mrs Takahashi.

Oras na para pumasok ka sa pintuan ng langit, Amethyst.

Bye bye world. Lab u bessy avah. Bye bye Serena. Huhuhuhu! ≥﹏≤ May the Lord be with me.

♨

A/N: EDITED.