The one in vain

11. Si Calen

Sunday is family day for Harmony’s family. Tuwing linggo ay nasa Laundry shop silang mag-anak para tumulong sa Mama niya. Rythym was doing the inventory, habang si Melody at ang Mama naman ang tumatanggap ng orders, sa likod siya at ang Daddy niya ang namamahala sa paglalaba.

“Harmonya,” Tawag sa kanya ng Daddy niya. Napangiwi siya, Harmonya ang tawag nito sa kanya kapag may itatanong itong seryoso o kaya man ay pagagalitan siya nito.

“Dad?” She looked up. Kasalukyan siyang nagsusuot ng gloves dahil sisimulan na niyang labhan ang mga white things ng customer nila.

“Ikaw ba ay may boyfriend na?” Tanong nito. Muntik na siyang masamid sa itinanong nito. Napakamot siya ng ulo. “Nagtatanong lang ako, ayoko naman kasing maulit ang nangyari kay Rythimiya noong nakaraan.”

“Dad, ako na naman!” Narinig niyang sigaw ni Rythym mula sa labas. Natawa siya. Noong isang taon kasi ay nahuli ito ng Daddy niya na may ka-date sa mall. Inilihim kasi muna ni Rythym ang tungkol sa boyfriend nito. Retired army officer ang Daddy nila at mahigpit talaga ito pagdating sa kanilang tatlo.

“Ay sinasabi ko lang ang totoo.” Komento pa ng Daddy niya. “Si Melodiya tinanong ko na rin, mukhang walang balak ang kapatid mo. Ikaw boyfriend mo ba iyong lalaking naghatid sa’yo noong isang gabi?” Tanong muli nito. Napabuntong hininga siya. Kung ganoon ang tanong ng Daddy niya ay hindi niya alam ang sagot. Hindi niya talaga alam.

Ang sabi ni Calen noong huli silang nag-usap sa bahay ni Lex ay liligawan daw siya nito. Hindi naman nito ginawa iyon. Halos tatlong araw na itong hindi nagpapakita sa kanya, hindi rin naman siya nito tinetext o kung anuman. She just sighed.

“Hindi po, Dad.” Sagot niya. “Tropa-tropa chill lang kami noon.” Aniya dito. Kumunot ang noon g Daddy niya.

“Tropa-tropa chill?”

“Means barkada lang. Friends.” Matipid na sabi niya. Napailing ang Daddy niya.

“Ang old naman ng friend mo.” Sabi ni Rythym.

“Calen is not old. He’s only twenty-nine.” Sabi niya.

“Twenty-three ka pa lang. Dapat iyong mga friends mo, mga ka-age mo lang, like twenty-four mga ganun.”

“In love, age doesn’t matter, Rythym.” Narinig niyang sabi ng Mama niya mula sa counter. Binelatan niya si Rythym, umalis na rin ang Daddy niya kaya ipinagpatuloy na niya ang paglalaba.

Habang ginagawa niya iyon ay naiisip niya ang huling gabing kasama iya ito. That night she realized na hindi lang basta tropa-tropa chill ang nararamdaman niya dito. She was in love with him, hindi niya maipaliwanag kung bakit ganoon – maybe she had always been in love with him – noon nga lang hindi niya masyadong pinapansin kasi she was just a mere fan – hindi niya pa noon abot kamay si Calen – pero ngayon – he’s near na. She sighed again.

“Harmony, iyong white things din daw ni Mr. Robles ha!” Sumigaw si Melody.

“Got it!” She said. Tumalikod siya para kunin ang mga damit ni Mr. Robles at para mailagay na rin sa loob ng washing machine sa kabila niya, she busied herself with her chore para hindi niya naman masyadong maisip si Calen. Sa totoo lang ay kating-kati na ang daliri niyang i-text ito pero hindi niya ginagawa kasi baka isipin nito na patay na patay siya dito.

Hindi na rin niya iniisip na liligawan pa siya nito – although umaasa siya. Wala siyang babanggitin dito, baka kasi isipin nito na nag-expect siya. Ganoon naman talaga ang buhay, you expect tapos hindi nangyayari – madi-disappoint lang ang taong umasa at ngayon nasa disappointment stage na siya.