Chapter Three.

181 13 4
                                    

///////////

POV. Isabella

Ik loop het lokaal uit. Dat was de laatste les van vandaag. Mijn eerste dag en haat het hier nu al. Ach ja, in de les let ik toch niet op. Ik wil naar mijn kamer lopen maar ben weer de weg kwijt. Ik zucht geïrriteerd en loop maar gewoon een kant op. In de verte zie ik Niall en Liam lopen. "Niall! Liam!" roep ik. Ze blijven gewoon doorlopen. Serieus, wat zijn ze toch doof. Dan moet het maar op mijn manier. Waarschijnlijk mag je niet rennen in de gangen, maar dit is een noodgeval. In begin te rennen en spring op Niall's rug. "Ga van me wie je ook mag zijn tenzij je eten bent!" roept hij terwijl rare bewegingen maakt om me er af te krijgen. "Het is Isabella" lacht Liam. Ik geef Liam een dodelijke blik. "Bella. Ik bedoel Bella" zegt hij snel. Ik spring tevreden van Niall's rug en ga voor Niall en Liam staan. "Waarom sprong je op mijn rug?" vraagt Niall. "Omdat jullie niet luisterde toen ik jullie riep" zeg ik simpel. "Waarom spring je dan niet op Liam's rug?" vraagt Niall. "Omdat ik aardig ben" grijnst Liam. "Nee, omdat Niall het makkelijkste was" zeg ik. "En nu ga je ons vertellen wat er was" zegt Niall. "Ik weet niet meer hoe ik bij mijn kamer moet komen" zeg ik schouderophalend. "Daar is je kamer" zegt Liam wijzend naar een deur met opgetrokken wenkbrauwen. "Oh, ik ben al in de gang. Oeps" zeg ik terwijl ik naar de deur kijk. Inderdaad mijn kamer. "Wij moeten verder, want wij hebben nog les" zegt Niall terwijl ze weer weg lopen. Ik haal mijn schouders op en loop mijn kamer binnen. Ik zie dat Eleanor en Danielle ook nog niet hier zijn. Ik gooi mijn tas op mijn bed en pak mijn BlackBerry die half dood is. Ja, ik weet het. We moesten onze telefoon inleveren maar ik heb er twee. Mijn BlackBerry gebruik ik eigenlijk nooit omdat ik hem al dertig keer heb laten vallen en nu dus half dood is. Ik zet de BlackBerry aan en begin rond te lopen in de kamer om te kijken of ik ergens bereik heb. Ik ga op mijn bed staan. Yes, bereik! Ik ga naar mijn contacten en bel gelijk Alice. "Bella!" roept ze vrolijk als ze opneemt. "Al!" roep ik. "Hoe is het daar?" vraagt Alice. Opeens gaat de kamerdeur open en ik houd snel mijn telefoon achter mijn rug. Ik haal opgelucht adem als ik zie dat Eleanor, Harry, Zayn en Louis de kamer in komen lopen. "Waarom sta je op je bed?" vraagt Harry met gefronsde wenkbrauwen. Ik reageer niet en bel weer verder met Alice. "Sorry, hier mag je eigenlijk geen mobiel maar de mensen hier zijn echt dom. Hoe het hier is? Verschrikkelijk. Ik mis je echt super erg" zeg ik. Ik kijk naar de grond. Ik mis Alice echt. Ze is als een zusje voor me. "Als het kon kwam ik nu naar je toe, maar ik heb huisarrest" zegt Alice. "Nu weet ik waarom ze op haar bed staat" mompelt Louis. "Wat heb je nu weer gedaan?" vraag ik lachend. "Ik heb een soort van de kamerdeur van Mike kapot gemaakt" zegt Alice. Ik schiet in de lach. "Waarom?" vraag ik lachend. "Hij had mijn laptop gepakt en wou hem niet terug geven. Dus toen moest het maar zo" zegt Alice. Ik begin weer te lachen. "Arme Mike, hoe is het trouwens met hem?" vraag ik. Mike is de broer van Alice, en al een half jaar mijn vriendje. "Oh ja, uhm. Mike moet je nog wat zeggen" zegt Alice zachtjes. Meteen verdwijnt de lach van mijn gezicht. Als Alice zacht gaat praten is het nooit goed. "Wat is er dan?" vraag ik voorzichtig. "Uhm, ik laat het hem zelf maar zeggen. Mike!" roept ze. "Ik heb Bella aan de telefoon!" roept Alice. Ik hoor wat gestommel en dan hoor ik Mike's stem. "H-hey Bella" zegt hij langzaam. "Wat moest je tegen me zeggen?" "Uhm, ja, het zit zo. Ik, uh, ik.." "Ja?" Ik denk dat ik wel weet wat er gaat gebeuren. Mike haalt diep adem. "Ik vind iemand anders leuk" zegt Mike zacht. Daar is het al. Was te verwachten. Ik ben net weg en nu vind Mike al iemand anders leuk. "M-maar" stotter ik. "Ik maak het uit Bella" zegt Mike en daarna hoor ik een lange piep. Ik ben net weg en dan wordt ik al gedumpt omdat hij opeens iemand anders leuk vindt? Ik voel tranen achter mijn ogen branden. "Bella?" vraagt Zayn bezorgt. "Wat is er?" vraagt Eleanor. Opeens wordt ik boos. Ik gooi mijn telefoon hard tegen die muur. Nu is mijn telefoon helemaal dood, maar dat boeit me nu voor geen 5 cent. Ze kijken me geschrokken aan. Ik spring van mijn bed en geef een harde trap tegen de deur. Ik haal mijn handen door mijn haren terwijl ik mijn tranen binnen probeer te houden. Wie weet vond Mike al lang iemand anders leuk, maar zegt hij het nu pas omdat ik toch in Engeland zit. "Wat is er?" vraagt Harry. "Net weg. Ik ben net weg!" roep ik terwijl ik op mijn bed ga zitten. Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Ik merk dat er iemand langs me komt zitten. "Je kunt ons best vertellen wat er is" hoor ik degene langs me zeggen. Eleanor. "Ik haat gewoon mijn leven" zeg ik zachtjes. "Waarom?" vraagt Louis. "Ik ben net weg uit Amerika, en nu wordt ik al gedumpt omdat Mike opeens iemand anders leuk vind!" Ik sta weer op en geef een trap tegen mijn bed. "Als ik terug ben moet Mike heel erg oppassen" zeg ik. "Is Mike je vriendje?" vraagt Zayn. "Was, ja" zeg ik. "Vergeet die Mike gewoon. Hij is gewoon een sukkel" zegt Eleanor. "Daar ben ik nu dus ook achter gekomen."

///////////////////

Rules To Break. ( One Direction fanfiction )Where stories live. Discover now