Rules To Break. ( One Direction fanfiction )

Chapter One.

Hoihoihoooooi :D

Dit is dus mijn eerste fanfictie! Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden :)

Kisses Lisaaaaaa

POV. Isabella * 18 april 2012 *

Ik stap uit de witte cabrio van mijn moeder en kijk naar het oude gebouw. Ik hoor hoe mijn moeder uitstapt en mijn koffers uit de kofferbak haalt. Ze loopt naar me toe en duwt mijn koffers in mijn handen. "Dit meen je toch niet?" vraag ik aan mijn moeder terwijl ik naar de verschrikkelijk kostschool wijs. "Jawel Isabella, je moet leren om te luisteren" zegt mijn moeder. "Bella. Ik ben niet Isabella, maar Bella" zeg ik geïrriteerd. Ik zie een paar kinderen in een schooluniform naar mijn kleren kijken. Mijn witte navel truitje, mijn knal roze broek en mijn zwarte pumps. "Oh, hier zijn jullie! De nieuwe leerling!" roept een vrouw in dertig vrolijk terwijl ze onze kant op komt. Ik rol met mijn ogen. "Ik ben Esmée Taylor, en ik houd alles op deze school onder controle. En wie ben jij?" vraagt mevrouw Taylor. "Ik ben Bella Evans" zeg ik verveeld terwijl ik mijn zonnebril af zet. "Isabella is haar naam" hoor ik mijn moeder zachtjes zeggen. "Nou, welkom Isabella. Ik hoop dat je het hier naar je zin krijgt. Hier heb je je rooster, en daar staat ook welke kamer je hebt. En je uniform ligt op je kamer, je mag alleen in de weekenden je eigen kleren aan" zegt mevrouw Taylor terwijl ze me mijn rooster geeft. Ineens komen er twee meisjes rond de 13 naar ons toe rennen. "Mevrouw Taylor, Lola is gevallen en kan niet meer lopen!" roept een meisje in paniek. "Oh, ik kom snel kijken" zegt mevrouw Taylor. "Neem maar afscheid, Isabella is hier in goede handen" zegt mevrouw Taylor met een glimlach tegen mijn moeder en ze loopt snel mee met de twee meisjes. Ik draai me om en kijk mijn moeder aan. "In de vakantie kom je terug naar huis. Het is echt niet zo erg hier" zegt mijn moeder terwijl ze me een knuffel geeft. "Bye Isabella" zegt mijn moeder. "Nog een keer: het is Bella. En bye mam, ik ga je missen" zeg ik. Mijn moeder geeft me nog een knuffel en stapt dan in haar auto. Ik zwaai nog een keer naar mijn moeder en dan zie ik hoe de auto uit mijn zicht verdwijnt. Ik draai me om en pak mijn koffers op. Ik doe mijn zonnebril in mijn handtas en kijk op het rooster. Ik zucht geïrriteerd en kijk dan naar de kamer. Tweede verdieping, eerste gang rechts, kamer 7. Ik rol met mijn ogen en loop de 'school' binnen. Ik zie alle kinderen me raar aankijken. Ja hallo, wat ik aan heb zijn tenminste normale kleren. In Californië draagt bijna iedereen deze kleren. Waar moet ik nu eigenlijk heen? Ik kijk nog even naar het rooster en begin maar gewoon te lopen. Opeens bots ik tegen iemand op. "Kijk eens uit je doppen!" roep ik geïrriteerd. De kinderen kijken me met grote ogen aan en beginnen te fluisteren. "Wow wow rustig meid. Zeker nieuw hier?" hoor ik een jongen lachen. Ik kijk omhoog en zie dat ik tegen een jongen ben aangebotst. Zwarte haren in een kuif, bruine ogen en lange zwarte wimpers. Hmm, niet verkeerd. "Oh, ik zie het al. Je bent het nieuwe meisje uit Amerika waar iedereen het over heeft" zegt de jongen terwijl hij me bekijkt. "Ja, dat ben ik. Ben ik zo interessant dat ze over me praten? En waarom draagt iedereen die verschrikkelijke uniformen?" vraag ik. "Ja, je bent best interessant. Ten eerste, je bent nieuw. Ten tweede, je bent een Amerikaan, en die zijn.. uhm.. anders. En die verschrikkelijke uniformen móét je aan" zegt de jongen. "Een marteling" mompel ik. "Kun je je kamer niet vinden?" vraagt de jongen. "Hoe weet je dat?" vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. "Dat is meestal bij de nieuwe leerlingen" grijnst de jongen. "Oh. Oké. Zal wel" zeg ik. "We staan hier nu wel gezellig te praten, maar ik ken je naam niet eens. Ik ben Zayn Malik" zegt de jongen met een knipoog terwijl hij zijn hand uitsteekt. "Ik ben Bella Evans" zeg ik terwijl ik vragend naar de hand kijk. "Je schudt de hand van iemand als je kennis maakt met iemand, uit fatsoen" zegt Zayn. "Oké. Denk ik. Niemand bij mij thuis deed dat, maar zal wel" zeg ik schouderophalend. "Welke kamer heb je?" vraagt Zayn. "Kijk maar" zeg ik terwijl hij mijn rooster pakt. "Hey, ik zit in kamer tegenover je! En jij zit op de kamer bij Danielle en Eleanor. En ik zie dat wij wiskunde, geschiedenis, muziek en gym samen hebben" grijnst Zayn. "Nou, geweldig vriend" zucht ik. "Hmm, ja. Je moet wat werken aan je taalgebruik. Dat waarderen ze hier niet zo. Ik heb er geen problemen mee, maar deze school is om netjes te worden opgevoed, en dan willen ze niet dat je zo praat" zegt Zayn half-lachend. "Ach ja, dan heeft de rest pech gehad" zeg ik. "Zal ik je naar je kamer brengen? Ik denk dat mijn vrienden ook op je kamer zijn" zegt Zayn terwijl we een kant op lopen. Ik merk dat iedereen ons aanstaart. "Waarom?" vraag ik. "Omdat Danielle en Eleanor de vriendin zij van twee van mijn beste vrienden, waardoor we veel met elkaar omgaan" zegt Zayn. We lopen een trap op, dan gaan we de eerste gang rechts en ik loop langs allemaal deuren waar nummers op staan. "Hier is je kamer" zegt Zayn terwijl hij stopt voor een kamer met een 7 er op. "En dit is mijn kamer, voor als je me een keer nodig hebt" zegt hij wijzend naar de deur tegenover die van mij waar een 6 op staat. "Gaan we naar binnen?" vraagt Zayn. "Het is nu mijn kamer, dus ja" zeg ik terwijl ik de deur open maak. Vier jongens en twee meisjes kijken Zayn en mij verbaasd aan. "Dit is het nieuwe meisje uit Amerika, Bella" grijnst Zayn. "Ik heb zelf ook een mond" zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol. "Zit jij hier op de kamer?" vraagt een meisje met donkerbruin kroeshaar. "Ja, dat zei Zayn hier en het staat op mijn rooster" zeg ik verveeld terwijl ik naar een leeg bed loop en er mijn twee grote koffers op gooi. "Hey, ik ben Eleanor en ik zit hier ook op de kamer" zeg ik meisje met bruin haar terwijl ze naar me toe loopt en haar hand uitsteekt. Ik kijk Zayn aan die begint te lachen. "Moet je echt met iedereen zo kennis maken?" vraag ik aan Zayn. "Zo gaat dat hier, het is jou probleem als ze dat niet in Californië deden" lacht Zayn. Het meisje voor me kijkt me vriendelijk aan. Ik pak de hand voorzichtig aan. "Bella Evans" zeg ik langzaam. Het meisje laat mijn hand weer los en loopt weer vrolijk terug naar, waarschijnlijk, haar bed. "Ik ben Danielle en ik zit hier ook op de kamer" zegt het meisje met de kroesharen met een glimlach die ook haar hand uitsteekt. "Bella Evans" zeg ik en het meisje loopt weer terug. "Zit ik ook op de kamer met die jongens? Want dan pak ik nu nog het vliegtuig terug naar Amerika" zeg ik. Zayn schiet in de lach terwijl de andere vier jongens me beledigd aankijken. "Nee, die zitten niet hier op de kamer. Maar zoals ik al zei, dit zijn mijn vrienden" zegt Zayn. "Hey! Ik ben Louis Tomlinson, het vriendje van Eleanor!" roept een jongen met warrig bruin haar vrolijk. "Bella" zeg ik terwijl ik ook zijn hand schudt. "Ik ben Niall Horan" zegt een jongen met blond haar met een glimlach. "Bella." Ook zijn hand schudt ik. "Ik ben Harry Styles" zegt een jongen met bruine krullen met een grijns. "Bella" zeg ik terwijl ik zijn hand schudt. "En ik ben Liam Payne, de vriendin van Danielle" zegt een jongen met bruin haar met een vriendelijke glimlach terwijl ik ook zijn hand schud. "Dit zijn dus mijn beste vrienden" zegt Zayn trots. "Oh, oké" zeg ik. Ik pak mijn iPhone en loop terug naar het bed dat nu van mij is. "Hey Bella, je mag geen mobiele telefoons hier" zegt Niall voorzichtig. "Hoezo dat niet?" vraag ik terwijl ik Alice een bericht wil sturen. "Geen bereik hier? Wat voor shit is dit?!" roep ik. "Taalgebruik, daar moest je op gaan letten" zegt Zayn. "Mens, zeur niet" snauw ik. "Dat ze Amerikaans is kun je wel merken" mompelt Harry. Dan vliegt de deur van de kamer open en loopt er een vrouw rond 50 de kamer binnen. "Hallo, ik ben Johanna. En jij bent zeker het nieuwe meisje, Isabella Evans?" vraagt de vrouw. "Mijn naam is Bella" zeg ik geïrriteerd. "Oh, je mag geen telefoons hier. Geef maar" zegt Johanna en ze pakt mijn telefoon uit mijn handen. "Jullie hebben zo les" zegt ze en dan loopt ze de kamer uit. "Wat? Wat?! Wordt mijn iPhone nu afgepakt door een oud vrouwtje?! De bitch moet met haar oude vingers van mijn iPhone afblijven! Ik kan niet zonder mijn telefoon! Dat is hetzelfde als je rond gaat lopen zonder ogen!" roept ik boos. "Dat taalgebruik wordt nog lastig voor haar" zegt Eleanor.

////////////////////////////////////////////