Wrong Time, Right Person.

Chapter 24

"This is Jhon Tyler Harvard, my son." para bang nag echo ang mga binitawang salita ni tito Jhon sa amin lalong lalo na sa akin. Hindi ako makapaniwala na ang boyfriend ko ay ang ama ng mahal ni mommy.

"Hi JT, nice to meet you." pukaw ni mommy ng atensyon kay Tyler pero hindi siya umimik at nakatingin lang sa akin ng diretso na para bang pinilipit niyang intindihin ang sitwasyon. "Do you know each other?" Tanong ni tito Jhon, hindi ko alam kung anung isasagot ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin kumikibo si Tyler at tahimik lang na nakaupo.

"W-we're school mates Tito." pinipilit kong ayusin ang bawat salita pero hindi ko magawa. Muli ay tinignan ako ni Tyler ng makahulugan. Wala akong nagawa kundi umiwas ng tingin.

Hanggang sa pagkain namin ay hindi ko alam kung anung pumapasok sa isipan niya, hindi ko alam kung anung iniisip niya habang ang dalawa naming magulang ay nagtatawanan.

"What do you think Cas? And JT?" narinig ko ang boses ni mommy kaya natigilan ang pag-iisip ko.

"A-no po iyon?" tanong ko sa kaniya. Nakita ko siyang umiling, pati si Tyler ay napatingin na rin sa kanila.

"We're planning to marry but before that we both want an engagement party." masayang salita ni mommy na siya namang nag-agree si Tito. Sinulyapan ko ng tingin si Tyelr pero nakakunot noo siya.

"The both of you are too old for that fvckin things!" nagulat ako ng biglang pagtaasan ng ni Tyler ang ama niya.

"Lower your voice JT." Tito said. Pero umiling lang si Tyler at padabog na umalis. Nakita kong hinawakan ni tito ang kamay ni mommy. "I'm sorry." he said.

"Kakausapin ko lang po siya." paalam ko sa dalawa. Narinig ko pa silang tinatawag ang pangalan ko pero kailangan kong sundan si Tyler, kailangan naming mag-usap na dalawa.

Bumagsak ang malakas na buhos ng ulan at kitang kita ko ang pagdaloy nito sa katawan ng nakatalikod na tao sa akin at alam kong ito ang taong mahal ko. "Tyler" tawag ko sa kaniya. Agad naman siyang lumingon at lumapit sa akin.

"This is damn bullshit!" at ginulo niya ang buhok niya, nilapitan ko siya at niyakap patalikod. "Bakit?! Bakit nangyayari to?!" he yelled kahit na sobrang lakas ng ulan ay rinig na rinig ko iyon.

"Tyler, please let's talk. " mahinahon kong salita sa kaniya. Naramdaman ko ang paghawak ng dalawa niyang kamay sa pisngi ko at nagsalita.

"I can't loose you Cas, I can't." napapaos niyang salita sa akin, kahit na umuulan ay alam ko at nadadama ko ang sarili kong luha na dumadaloy sa pisngi ko.

"Please, Tyler not in this situation. " alam kong naiintindihan niya ako pero hindi ko na rin alam kung anung gagawin ko ngayon. Hindi ako makapaniwala na mangyayari ang pangyayaring ito sa aming dalawa.

"Pero hindi sila pwedeng magpakasal Cas! Alam mong mahal kita and you knew that!" yumuko ako at umiling iling sa kaniya.

"I don't know what to do Tyler. I-I'm shock and hurt." hanggang sa naramdaman ko ang pagyakap niya sa akin.

"No, just be strong." he whispered in my ear.

--

Pagkatapos ng nangyari ay umuwi ako kaagad sa bahay, I text mom na nauna na ako kasi naulanan ako. Untill now hindi ko alam kung anung gagawin ko, ang bigat bigat ng pakiramdam ko na para bang anu mang oras ay sasabog ako. Pinakawalan ko ang ilang hikbi na kanina ko pa pinipigilan, those actions na ginawa ni Tyler kanina ay para bang gusto kong isipin na walang problema.

I received 3 messages

From:Tyler
Please, talk to me Castine. I don't know what to do I'll never let you go or losing you.

From:Mommy
I can't go home right now please take care i love you.

From:Calley
Nasa labas ako, please let me in okay?
Ps:Hurry!

Nang mabasa ko ang text ni Calley ay nagmadali akong kumabas at andoon nga siya kaya pinapasok ko kaagad.
"JT told that--"

"Yes, Calley ." at yumuko ako kaya hindi na niya natapos ang dapat na sasabihin niya.

Nagpunta kami sa kwarto ko at doon ipinagpatuloy ang pag-uusap. "So what now? Ang hirap naman ng situation niyo ni JT."

"Calley, I love my mom and I want her to be happy." Namilog ang kaniyang mga mata, kahit naman hindi ki iderekta ang mga sinabi ko ay alam na niya ang ibig sabihin nito.

"So you mean?" Tumango na ako kaagad sa kaniya at tumingin sa itaas para pigilan ang nagbabadyang tumulo na luha. "P-paano? Paano si JT? He love you so much Cas!" Alam ko , alam ko iyon. Pero paano naman ang mommy ko?

"Ngayon ko lang nakitang sumaya si mommy Calley, ngayon ko lang nakita ulit ang mga ngiti niya and how happy she is. " sagot ko.

"So itataya mo ang relasyon niyo just to make your mother happy? Are you going to let him go and move on? How about your hapiness Cas?!" Naisip ko na rin iyon na tama bang itaya ko ang relasyon namin para sumaya ang isa sa pinaka importanteng tao sa buhay ko. Kaya ko bang makitang iba si Tyler? Napailing ako bilang sagot sa sarili Kong tanong.

Hinawakan ni Calley ang kamay ko kaya napatingin ako sa kaniya. "Parehas kayong nasa relasyon na ito. Isipin mo naman mabuti Cas kung tama ba ang iniisip mo at gagawin mo." malungkot niyang pahayag.

Niyakap niya akong mahigpit ng mapansin niyang tumulo ang luha ko sa pisngi. Kaya umakap rin ako sa kaniya ng mahihpit ng biglang tumunog ang cellphone ko.

Tyler is calling..

-Monicszxc.