Wrong Time, Right Person.

Chapter 1

Castine's Point of View

Finally! Narating ko rin ang dream school ko. Isang napakalaking HARVARD UNIVERSITY ang nasa harapan ko ngayon, I can not believe that I'm here "O my gosh, you dare to leave my path" nawala ang imaginations ko ng may nagsalitang duck dito na kulang nalang ay hilahin ng husto ang bibig sa sobrang pout akala naman niya ikinaganda niya yon.

"Really? Bakit binili mo?" as if naman na binili nila ito eh alam kong pag-aari to ng school.

They'll be a surprise face.They probably did not expect that I will answer them like that. "You never know who you're talking to huh" sabay tingin sa kasama niyang tatlong babae. After that she looked me from head to foot then gave me a smirked.

"Of course" I said. Bumulong sa kanya ang isa niya kasama atsaka biglang nagsalita.

"Ok mukhang ngayon ka palang nakatutong sa Harvard so Good luck my dear" binunggo niya pa ako ng kaunti at lumakad na paalis sa akin. Sa pagkakaalam ko may high school at grade school dito So I think laking Harvard kaya ganoon. Napailing nalang ako at pumasok na sa loob.

Masyadong sinira ng duck na yon ang first day ko tss gosh I'm too much beautiful compared sa kanya masyado pang madaming make up na kala mo sinampal ang magkabilang pisngi. "I'm sorry miss" salita ng lalaking nakabunggo sa akin. Grabe naman ang mga tao dito kung hindi mang-aangkin ng lugar eh mambubunggo naman.

"Grabe ha! May mata naman sana kung bakit--" napatigil ako sa pagsasalita ng magkatagpo ang mga mata namin his eyes so brilliant yung black na black niyang mata pati ang matatangos niyang ilong at ang mapupula niyang labi pati..

"Miss I'm sorry, are you ok?" nagising ang diwa ko ng magsalita siya at unti unti lang akong tumango bilang tugon sa kanya. Kitang kita ng aking pretty eyes kung paano siya ngumiti sa akin. "Well, that's good I have to go I'm sorry again" at nawala nalang siya agad agad sa paningin ko. Not bad may nakita naman akong anghel ngayon, pero nakalimutan kong itanong ang pangalan niya kung saka sakali man na magkikita pa kami ulit tss sayang!

Nang matapos ang orientation ay dumiretso ako sa cafeteria lunch na din, ganon katagal ang orientation dahil sa laki nitong Harvard natural ng ganun talaga katagal. Pumunta ako sa counter para umorder grabe andaming tao at ang haba ng pila, at ng pangalawa na ako sa pila ay biglang pumasok yung mga babaeng nakasalubong ko kanina si duck at mga alipores niya. At laking gulat ko ng hindi sila pumila at itong asa unahan kong babae ay pinayagan naman na mauna na sila aba napakatagal ng pinila namin tapos sila sisingit lang ! Grabe ha . "Excuse me? Dapat pumila kayo sa dulo, first come first serve hindi yung basta basta nalang kayo sisingit dyan!"

Nakuha ko ang atensyon ng ibang asa loob at parang nanonood sila ng pilikula at inaabangan ang mga susunod na mangyayari hayss chismoso't chismosa. "You again?" atsaka biglang nagtawanan seriously? What's wrong.

"Oo hindi ba halata? O sadyang malabo yang mata mo sa KAPAL ng eye lashes at eye liner mo ? Oh I forgot, isama na natin yang make up mo. Teka? Coloring book ba iyan?" sakrastiko kong salita. Ngayon hindi lang siya at mga kasama niya ang nagulat pati na rin ang mga tao sa cafeteria well I don't care dapat alam niya ang mga policy dito.

Halatang nagpipigil itong si Miss duck pero magsasalita na sana siya ng biglang napatingin siya sa likod ko at napatulala. Hindi na ako nag-abala pang tignan sayang ang precious time ko habang tulala pa din si Miss duck kinuha ko na ang pagkakataon na yon para makabili ng makakain ko tutal I'm pretty hungry naman na. Umorder lang ako ng slice ng cake, buko shake at slice ng pizza. Masyado akong stress dahil dun sa babaing yon, umupo lang ako sa bandang dulo at kumain mag-isa.

"Pwede maki-table sayo?" then she smiled at me, tinignan ko siya mula ulo hanggang paa she's look nice I smiled back at tumango bilang sagot. "By the way, I'm Calley Frost" tinanggap ko ang kamay niya atsaka ngumiti.

"Castine..Castine Clifford" sinimulan na naming kainin ang mga inorder namin ng biglang may naramdaman akong malamig na likidong nanggagaling sa ulo ko. Ng unti-unti itong tumulo ay nakita kong juice ito, nag angat ako ng tingin at nakatakip lamang sa kanyang bibig si Calley so who's the responsible?!

Rinig ko ang tawanan na nanggagaling sa likod ko tinignan ko kung kaninong boses ang nagmamay-ari at si duck pala yon she's so damn stupid! "Ow, I'm sorry? I tough it was a TRASH". Madaming tao ang nakakuha ng atensyon namin gusto mo ng center of attraction ha!

Kinuha ko ang buko shake kong wala pang kabawas bawas at ibunuhos sa mukha niya lahat ng yon tignan ko lang kung hindi magkalat yang make up niya "opss I'm sorry I though it was a painting, masyadong makapal yung kulay kaya binuhusan ko baka sakaling matanggal" then smirked.

"Gosh! You're getting into my nerve bitch!" kinuha ko sa pocket ko ang aking panyo at pinunasan ang juice sa aking mukha. Bitch pala ha well I don't care.

Ramdam kong kumapit sa braso ko si Calley at bumulong na umalis na kami, maglalakad na sana ako ng biglang may pumasok sa loob ng cafeteria at nagsalita "What's going on here?" it's him! Lumapit siya sa amin at parehas kaming tinignan. "Anung nangyari sa inyong dalawa? Explain Samantha" so Samantha pala ang pangalan niya ha.

"Look Andrew, tinapunan niya ako ng buko shake it's too cold and you know what ang bago bago palang niyan kung makaasta parang antagal na dito" tumingin naman sa akin si Andrew I can see his black eyes ang gwapo niya mukha talaga siyang anghel.

"So miss, totoo ba ang sinabi niya?" and now m he's talking to me! Oh my!.

"N-no.. S-siya ang naunang n-nagtapon ng juice sa a-akin." gosh bat ganito ako magsalita. He look at me seriously pagkatapos ang binawi niya.

"Miss, and Samantha don't do it again understand? At ikaw.." baling niya sa akin "Kabago bago mo lang gumawa kana ng gulo" nagulat ako sa sinabi niya. Masama bang ipagtanggol ang sarili ngayon?!

"President , pinagtanggol lang naman niya ang sarili niya" sagot ni Calley pero tinapunanang siya ng tingin nito.

"Tara na Calley, sa panahon pala ngayon bawal ng ipagtanggol ang sarili." salita ko habang kinuha ang bag ko kasabay na umalis si Calley. Akala ko mabait siya pero hindi pala wala siyang karapatang kwestiyunin ang mga ginagawa ko at gusto kong gawin. Sa lahat ng ayoko yung inaapi at hindi ako papayag na gawin ulit sa akin ng Samantha-duck na yon.

-Fieryalih