Twin Adopted || 1D

hoofdstuk 9

POV Dennis

Ik laat me huilend op mijn bed vallen. Waarom krijg ik haat? ben ik dan echt zo erg als al die mensen zeggen. Ik pak mijn mobiel er weer bij, en ga veder met lezen van mijn instagram comments. Mijn ogen blijven steken bij een comment: 

¨Dennishater45: Voor ultime haat aan Dennis, neem een kijkje op ons account¨ 

Zonder dat ik er bij nadenk, heb ik al op het account geklikt. Al mijn foto's zijn gerepost. Met een hatelijke reactie er onder. Ik kan er niet meer tegen, en gooi mijn telefoon tegen de muur. Ik duw mijn hoofd in mijn kussen, en laat mijn tranen in vrije loop gaan. Ik hoor hoe iemand voorzichtig mijn kamer deur opent. Maar ik besteed er geen aandacht aan. 'Den' hoor ik de stem van Joy voorzichtig vragen. Ik kijk op met mijn ogen vol tranen. 'o god' fluistert ze tegen zich zelf. Ze snelt zich naar mij toe, en slaat gelijk haar armen om me heen. Ik begraaf mijn hoofd in haar schouder. 'Dennis, ze zijn jaloers' zegt ze geruststellend. Dat is het handige van een tweeling zijn, ik hoef haar niet te vertellen hoe ik me voel. Want dat weet ze gewoon. 'weet ik, maar om 1 of andere reden raakt het me toch' zeg ik door mijn snikken heen. 'Den, ik heb je niet meer zo zwak gezien sinds toen' zonder dat ze het uitgebreid verwoord. Weet ik al gelijk war ze het over heeft ¨toen¨

~flash back~

Met koffers in mijn beide handen, sta ik voor de deur bij het weeshuis. Ik beweeg mijn trillende hand voorzichtig naar de deurbel.  Gelijk word er open gedaan door een jongen. Ik schat hem rond de 16. 'hallo, Ik ben Dennis ik ben overgeplaatst naar dit weeshuis'  Zeg ik proberend mijn zenuwen te vermijden. Hij kijkt me met een gemene glimlach aan. Er loopt een rilling over mijn rug. 'Mevrouw smit, is er even niet. Maar ik wil je wel helpen' Ik glimlach. Totdat ik zie dat hij zijn vuisten balt. Bang kijk ik er naar. 'j-e w-ilt m-e to-ch n-iet s-laan' stotter ik. Zijn grijns word nog groter, en voor ik het weet voel ik een stomp in mijn maag. Ik voel hoe mijn lichaam de grond raakt. Tranen stromen over mijn wangen. Dit gaat precies het zelfde als in al die andere weeshuizen. ¨niemand mag je Dennis, accepteer dat¨ Herhaald een stem zich in mijn hoofd. Langzamerhand begin ik die stem steeds meer te geloven. 'Daan, hou daar onmiddellijk mee op' hoor ik een stem zeggen. Ergens herken ik deze stem van, maar ik weet niet meer van wat. 'kom op dit is toch grappig' hoor ik de jongen zeggen. Die dus schijnbaar Daan heet. Vaag verschijnt er een meisje, die zich over me heen buigt. 'gaat het jongen' vraagt ze met een stem vol medelijden. 'ja het gaat wel, en mijn naam is Dennis' kreun ik. Haar ogen worden groot, en ze kijkt me ongelovig aan. Ik zie hoe ze in haar arm knijpt. 'waarom knijp je in je arm' vraag ik. Ze kijkt me nog raarder aan, waarna ze harder begint te knijpen. 'Dit moet een droom zijn, jij kan Dennis niet zijn. Dennis is dood' autch die deed pijn. 'nou Meisje je hebt het fout want ik voel echt pijn, dus dan leef ik nog' Ze kijkt even aan en zegt dan. 'Ik ben Joy' die 3 simpele woordjes laten mijn ogen groot worden. Nu is het mijn beurt om haar ongelovig aan te kijken.  Ik wil wat zeggen maar er komen geen woorden uit mijn mond. Het is alsof ik de juiste letters niet kan vinden. Het enige wat ik doe is Joy in een knuffel trekken. 'ik heb je zo gemist' hoor ik haar zacht in mijn oor fluisteren. 'Ik jou ook Joy ik jou ook' 

~ flash back over ~

'Den alsjeblieft beloof me, luister niet meer naar de haat' Haar zachte stem klinkt gebroken, en helemaal niet zo vrolijk als normaal. 'Joy ik probeer het, maar het lukt gewoon niet' 'Dennis luister ze zijn jou verdriet niet waard, dit is wat ze willen ze willen je klein maken! en weet je waarom? Ze hebben geen leven, en daarom proberen ze dat van jou kapot te maken. Ze zijn jaloers, dat jij zo'n knappe lekker gespierde jongen bent' 'omg Joy zeg dat nooit meer' onder breek ik haar. Er verschijnt een glimlachje op onze gezichten. 'als jij nooit meer naar de haat kijkt' Zegt ze glimlachend. 'deal, we sluiten dit hoofdstuk af, en beginnen er nooit meer over' 

Merry christmas iedereen!!!!! speciaal voor kerst dit hoofdstuk, alleen omdat dit verhaal zich niet tegelijk met deze tijd van het jaar afspeeld, is het in het verhaal geen kerst ;)

xxx Rosalie