The Mean Maid (Under editing process)

Chapter forty-nine [I cant afford to trust anyone]

[A/N: Expect excessive errors sa mga following chappies. Pahirap ng pahirap ang paggawa and I dont have time to review and edit it. Kung may grammar, spelling at typo error man.. Kayo na mag Intendyeness okeh?

Atsaka salamat sa mga previous comments. Ngayon ko lang na achieve yung challenge ko sa self ko.. To be an effective writer. :D Ansaya!!]

Pic ni Shin sa gilid. ---> *0* 

Chapter 49

I cant afford to trust anyone.

"Dannica, stop crying. What's the matter my Princess." Mom wiped every tears that flow in my cheecks.

"M-mom! Alam... alam na ng buong campus." iyak parin ako ng iyak.

"Ang ano anak?"

"Alam na nila na pinalayas ako ni Dad, na hindi nya ako tunay na anak at alam na nilang naghirap ako while you're away with me." sabi ko kay Mom.

"So you mean, walang may alam ng lahat ng nangyari? You kept it as a secret?"

I nodded saka kinwento sa kanya lahat ng nangyari, pero hindi ko na sinama yung about sa pagbblackmail sakin ni Shin about sa video. Hindi ko magawang siraan siya habang ako.. Sirang sira na dahil sa kanya.

"Shh. Tahan na anak. Everything will be fine, Im sorry.. Wala ako dito at naiwan kita. Im such an irresponsible mother." Mom was hugging me and comforting me. "Dont worry na anak.. Mom is here na." napayakap ako lalo kay Mom. Wrong timing naman kasi si Rihana, kung kelan babalik na sa dati ang buhay ko cause Mom is here saka pa nya pinakita yun. And what's with Shin? Ano ba naisip nya at sinabi niya kay Rihana?

"Oh.. Stop crying my princess. Your boyfriend is here." kinalas ni Mom ang pagkakayakap sakin at lumingon sa door way. Andun si Shin, nakatayo.. Bat siya andito? May pasok siya diba?

Pagkakita ko sakanya, nanikip nanaman ang dibdib ko. I trusted him pero sinira nya yun. Gusto ko magalit sa kanya but it seems so hard to do so. Parang mas nanaig ang paglambot ng puso ko sakanya. Pero hindi dapat. Ang dapat.. Magalit ako sakanya, I love my fame.. And I should have that title always.

"Tita, nice meeting you po." naglahad siya ng kamay kay Mom at agad din tinanggap ni Mom. Halata kay Shin ang kaba nung nakikipagshakehands siya kay Mom. Nag-guilty na ba sya sa patraydor sakin? Napaupo ako ng matuwid at pinunas ang luha ko. I dont want Shin to see me in an ugly and haggard state kahit na siguro ay nakita na nya akong ganto noon.

"Mom. Kelan ka pa dumating?" I asked Mom ignoring Shin. Galit ako jan ngayon kaya mag l-lie low muna ako. Di ko sya magawang sumbatan sa harap ni Mom. Ayuko lumaki ang gulo..