It's a Terrible Life || SPN

Rozdział 1

Dean z ciężkim westchnięciem zatrzasnął grubą księgę. Kurz uniósł się w górę. Winchester zakaszlał, machając przed twarzą ręką. Był zły i zmęczony. Nadal nie znalazł nic przydatnego.
- I co? Masz coś?
Dean spojrzał nad stosem ksiąg i papierów. Do pokoju wszedł Sam. Z wysiłkiem włożył na półkę wielką książkę.
- Nie. - Nie wysilił się nawet na ironiczną odpowiedź. - A ty?
Młodszy brat przecząco pokręcił głową.
- A więc jesteśmy zdani na jego łaskę? Świetnie.
Dean ze złością uderzył w stary stół, aby zaraz krzyknąć z bólu. W dłoń wbiła mu się drzazga. Klnąc na cały świat, złapał sie za dłoń. Już trzeci dzień szukał z bratem jakiegoś sposobu na przywołanie Castiela. Nie znaleźli jednak niczego, co podpowiedziałoby im, jak wezwać anioła.
- Nic nie znajdziemy, Dean. Twój anioł stróż przyjdzie, jak będzie miał czas albo ochotę, a Bóg jeden wie, kiedy to nastąpi. - Z jakiegoś powodu Sam położył szczególny nacisk na słowo "twój". Dean przewrócił oczami.
- Odpuść sobie.
- Ty sobie odpuść. Zamiast siedzieć na dupie i czekać na Casa, kontynuujmy poszukiwania. Jo nas potrzebuje. Nie odeszłaby przecież od tak, bez słowa. Coś musiało jej się stać.
- Ach tak? - zakpił Dean. - Ty jakoś robiłeś to wiele razy. Uciekałeś "bez słowa" i po jakimś czasie wracałeś. I nie życzyłeś sobie, żeby ktokolwiek cię gonił.
- Ale to był błąd, Dean. Nie rozumiesz? Byłem wiele razy w potrzebie. Z resztą, po co ja się z tobą kłócę? Ona by tego nie zrobiła i tyle.
Starszy Winchester nie odpowiedział. Próbował wyjąć sobie drzazgę zębami. Klął po cichu, gryząc bok dłoni. Sam skrzywił się.
- Sukinsyn - Dean wypluł kawałek drewna z obrzydzeniem. - No! - dodał raźniej. - Zakrzątnij się trochę. Jestem głodny. Marzy mi się ciepła pieczeń, jak na Święto Dziękczynienia. - zauważył minę brata. - No co?
Ten nie odpowiedział. Kręcąc głową, wyszedł z pokoju. Zamierzał zadzwonić do Bobby'ego, może on zdobył jakieś informacje na temat zniknięcia Jo. Co działo się z dziewczyną? Sam odepchnął złe myśli w najdalszy kąt swojego umysłu i zaczął szukać telefonu.

~~~

Dean oparł się o maskę ukochanej Impali. Spojrzał w gwieździste niebo, po czym wgryzł się w hamburgera. Co się działo z Casem? Dlaczego nie odpowiadał? Może coś mu się stało? Myśl o tym, że anioł mógł zginąć, przerażała go.
- Nie, on żyje. Wszystko z nim okej. - nawet nie zdał sobie sprawy że powiedział to na głos. - No nie, mała? - z troskliwością poklepał Chevroleta. Potem jego myśli pobiegły w innym kierunku. Patrzył tak nieobecnym wzrokiem przed siebie, kiedy poczuł nagłe zmęczenie. Sprawdził, czy samochód jest zamknięty, po czym wszedł do domu.

Postać obserwująca go zza drzewa uśmiechnęła się złowróżbnie.