EHS 1: His Runaway Fiancée

CHAPTER 9

CHAPTER NINE

NAPATAYO si Elisse nang wala sa oras nang sumagot ang kabilang linya. Ang kaninang pikit na mga mata ngayon ay dilat na dilat na. Napahawak siya sa kanyang dibdib dahil bumilis na naman ang tibok ng puso niya. Hindi pa rin nagbabago ang epekto na dulot ni Steven sa sistema niya hanggang ngayon.

"Elisse, please talk to me." He was begging. "Please..." The sound of his voice made her cry.

She couldn't utter any word. Instead, she sobbed and ended the line. She closed her eyes tightly and let her tears fell. She still remembered him and Natalie, that scene made her heart stop from beating. Her best friend whom she trusted so much more than herself and the man she loved from the very beginning cheated on her. They had hurt her, big time.

She still remembered the night when she heard Steven talking to someone over the phone. Ipinilig ni Elisse ang kanyang ulo at ipinagdasal na sana makalimutan niya na lang ang gabing 'yon.

"This is the reality of life. Magmamahal ka at masasaktan din. Nagtiwala ka pero sinira din. Naging matapang ka para harapin ang mga bagay na alam mong hindi naman mapapasa'yo. Nanatili kang matatag sa kabila ng katotohanan na hindi ka kayang mahalin ng taong minahal mo. Pero darating din pala talaga ang araw na susuko ka na dahil sa sakit na dulot nito sa 'yo."

Napailing na lang siya, saka ngumiti nang mapait.

ELISSE woke up early and decided to stay outside. She caressed her seven months tummy. "Good morning, baby. We have an appointment today at malalaman ko na rin ang gender mo. Sobrang excited na si Mommy."

"Elisse, breakfast is ready. Let's eat na," Amber shouted. Pumunta ito sa tinutuluyan niya para dalawin siya bago ang flight nito.

Nilingon niya ito at napangiti. "Yeah, excited ka rin?" tanong niya habang naglalakad palapit dito.

"Yep. Magpunta tayo sa mall after checkup para makabili na tayo ng mga gamit ni baby."

Yes, hindi pa siya nakakabili. Gusto niya munang malaman ang gender ng anak niya para ma-perfect niya ang pagsha-shopping. Actually, wala pa nga rin siyang naiisip na pangalan. She wanted the combined name of hers and Steven.

She was still into him.

Pagkatapos kumain ay mabilis na nag-ayos si Elisse. She was wearing a maternity peach dress and flat sandals. They were on their way to the hospital.

"Are you okay? Manganganak ka na ba?" Amber asked her while driving. Kinurot niya ito sa tagiliran kaya napasinghap ito sa ginawa niya. "Hey, that hurts!"

"OA ka rin kasi. Seven months pa lang ang tiyan ko hindi ko pa kabuwanan."

"Just asking, yah know."

"How are you and Clarkson?"

Lumungkot ang maamo nitong mukha at ngumiti ngunit hindi naman umabot iyon sa mga mata nito. "He's fine and I am definitely not." Bakas din sa boses nito ang lungkot.

Ano kaya ang nangyari?

MALUHA-LUHA si Elisse nang makita ang baby niya habang inu-ultrasound siya. "Anak," usal niya.

Tumingin ang doktor sa aparato sa gilid niya at ngumiti. "Baby girl."

Tuluyan nang bumagsak ang luha niya sa sayang nararamdaman. Pakiramdam niya tuloy, nakapag-move on na siya sa pagiging heartbroken na dulot ng ama ng anak niya.

"Thank you, Doc." Finally, she smiled—a real smile.

"You're smiling now, Miss Wilson. That's good for you and to your baby girl."