EHS 1: His Runaway Fiancée

CHAPTER 15

CHAPTER FIFTEEN

"HONEY," tawag sa kanya ni Steven na ngayon ay nakahiga na sa kama nila.

Nagsusuklay si Elisse ng buhok sa harap ng salamin. Tiningnan niya ito sa repleksiyon n'on. "Bakit?"

"Come here." He widened his arms.

She rolled her eyes and walked towards their king-sized bed. She sat beside him. "You have something to tell me? I know you."

"I wonder who's the person behind those photos, pati 'yong sa kasal natin."

Kahit ito ay nagtataka na rin siguro mula nang malaman nila noong nakaraan ang katotohanan sa likod ng mga kumalat nilang litrato at pagiging legal ng kasal nila. Talagang sadyang magaling tumrabaho ang tao o mga taong gumawa ng bagay na iyon.

Humiga siya sa tabi nito ngunit ang mga mata ay nakatuon sa itaas. "Pareho lang tayo ng iniisip. Nakakasawa na nga minsan," reklamo niya. "Kung ayaw nilang magpakilala, pabayaan na lang natin sila. Siguro naman masaya na ang taong iyon ngayon dahil nagtagumpay siya."

Hinapit nito ang baywang niya palapit. "Salamat sa kanya. Dahil sa ginawa niya, nakilala kita."

Ngumiti si Elisse. "Maraming bagay ang dapat ipagpasalamat at isa siya sa mga taong pinasasalamatan ko."

"Kalimutan mo na muna ang taong iyon. Ang mahalaga, magkasama tayo ngayon at masaya."

Inihilig niya ang ulo sa matipunong dibdib nito. "Mas lalong sumaya dahil binigyan niya tayo ng anak."

"Yes. Thank you for coming into my life. Thank you for loving me, Elisse."

"Ako dapat ang magpasalamat dahil tinanggap mo ako sa buhay mo kahit alam kong hindi ka pa talaga handa noon." Napangiti siya nang maalala ang mga kalokohan niya mapansin lang nito.

He chuckled. "Masyado kang makulit para tanggihan ko. Besides, hindi naman ako nagsisisi na nakipag-deal ako sa 'yo. Kung hindi ko ginawa iyon, baka hindi kita kasama ngayon."

"I love you, Steven. Thank you for making me happy." Inangat niya ang ulo at hinalikan ang mga labi nito. "Thank you," she whispered.

"I love you, Elisse, and I always will."

Marahan nitong idinampi ang mga labi sa kanya at unti-unting naging mapusok ang mga halik nito.

Labis siyang natutuwa dahil ni minsan sa hinagap ay hindi niya inisip na makakasama niya ang kauna-unahang lalaki na nagpatibok ng puso niya. Binigyan pa sila ng isang anghel kaya naman sobrang saya niya dahil nabuo na ang pamilyang pinapangarap niya.

Gumapang ang mga kamay nito sa likod ng katawan niya at narinig niya ang pagkalas ng bagay roon.

Kahit paulit-ulit siyang masaktan dahil sa pagmamahal ay tatanggapin niya basta makasama niya lang sa bandang huli ang lalaking mahal niya.

Tuluyan nang kumalas sa katawan niya ang mga telang nagsisilbing takip dito at ramdam na ramdam niya ang init ng palad ni Steven na naglalakbay sa buong katawan niya.

Bumaba ang mga labi nito sa pagitan ng dibdib niya at pinadaanan iyon ng magagaang halik.

Nasaktan man nila ang isa't isa noon, iyon naman ang naging dahilan kung bakit tumibay ang pundasyon ng pagmamahalan nila ngayon.

He gently bit her tits and licked it. His other hand went down between her thighs.

May dumating man na pagsubok sa relasyon nila pagdating ng araw, sisiguruhin niyang pareho nilang haharapin ang mga iyon.

She felt his lips against her womanhood. He moved slowly until he found the perfect spot and continued licking that sensitive part of hers.

Hindi man maging perpekto ang pagsasama nila, nakakasiguro naman siya na hindi nito basta-basta isusuko ang pinundar nila.

She arched her body and pulled him up. "E-enough, Steven."

Lalo na ngayon na may anak na sila na naging isa sa dahilan kung bakit mas lumalim nang husto ang pagmamahalan nila ng asawa.

She almost screamed his name when she found her second orgasm. Her husband collapsed over her and placed his head on her neck.

Ito ang buhay na gusto niya. Makasama araw-araw ang mga taong mahal niya at nagmamahal sa kanya.

Ipinikit ni Elisse ang kanyang mga mata at hinayaan ang sariling tangayin ng dilim. Hindi maalis ang ngiti sa kanyang mga labi dahil sa kasiyahang nadarama.

Kontento na siya kung ano at sino ang mayroon siya ngayon. Ganoon naman talaga ang tao, masasabi mo lang na kontento ka na kung hindi ka na maghahangad pa ng iba. Ngayon, ganoon ang nararamdaman niya sa piling nito.

Contentment.

Tinagurian man siyang runaway fiancée ni Steven, sa huli ay hindi na siya tumakbo upang takasan ito. Bagkus, tumakbo siya papalapit dito at ibinigay nang walang pag-aalinlangan ang dapat ibinibigay ng taong tunay na nagmamahal.