Wait?! Wacht?! WAT?! (Dutch 1D fanfic)

Hoofdstuk 75. Louis.

POV Liv.

'met liv?' vraag ik wanneer ik mijn telefoon opneem, het was een privenummer dus ik heb werkelijkwaar geen idee wie het is.
'liv, met louis.' zegt hij, hij klinkt gestrest
'hey lou! hoe is het?' vraag ik
'goed, goed, met jou?'

'ja, ook wel oke volgens mij, heb auditie gedaan voor een nieuwe rol voor een nieuwe film. nu afwachten op het telefoontje.'
'ow, wow, goed zo, welke film?' hij klinkt enorm afwezig maar toch oplettend op iets

'LOUIS!' hoor ik iemand gillen aan de andere kant van de lijn 'LOU, KOMEN!' gilt iemand, ik hoor een lichte bonk en daarna iemand wegrennen, ik blij luisteren, normaal gesproken hang ik dan op, maar omdat het mijn broer is en daarnaast ook omdat hij zo afwezig was ben ik benieuwd wat er speelt, niet veel later hoor ik iets dichterbij de telefoon komen en daarna een pets en je hoort louis au roepen.

'what the hell was dat?' roept hij uit

'wat dat was? je gebruikt me, zoek het toch lekker uit.' gilt briana, ik herken haar stem, ik schrik ervan

'louis?' vraag ik hopend dat hij me hoort door de telefoon

'wie is dat?' hoor ik haar gillen

'fuck.' hoor ik louis mompelen en daarna klinkt er gepiep, hij heeft opgehangen

'harry.' roep ik
'ja?'

'ik ga even naar louis.'

'hoezo even? dat is anderhalf uur rijden.'

'so what? blijf jij hier? jayden is naar de speelzaal, en do ligt in bed.' hij knikt, ik pak mijn tas en jas en doe gauw mijn schoenen aan en geef hem gauw een zoen en vlieg naar mijn auto en rij gauw naar londen waar louis samen met briana zit.

daar aangekomen voel ik me op een of andere manier nerveus...

ik doe mijn autodeur dicht en loop richting de achterdeur en loop daar naar binnen, dat is altijd onze afspraak geweest, dat wanneer we komen we gewoon via de achterdeur komen, dus ik loop naar binnen en zie direct louis zitten met zijn gezicht in zijn handen

'louis.' sis ik zacht en hij kijkt geschrokken op

'wat doe jij hier?' vraagt hij verbaasd terwijl hij opspringt en me om de hals vliegt
'geen idee, ik heb een heel stuk opgevangen van jullie hier toen je je telefoon liet vallen.'

'ja die is dus nu gebroken...' zucht hij

'dat maakt niks uit, ben jij oke?' hij knikt half
'gaat wel.' op dat moment zie ik een snee op zijn voorhoofd

'wat is dat?' vraag ik geschrokken

'niks, puur een wondje.'

'hoezo een wondje? er zit een fcking snee in je voorhoofd, en het is niet van gisteren.'

'nee inderdaad, niet van gisteren, van een aantal dagen geleden, heb het net open zitten krabben'

'louis, dat heb je niet, het is een snee die er nog niet veel langer dan een aantal uur zit, misschien nog wel minder dan een uur.'

'tegen wie praat je hoer?' hoor ik aan de andere kant van het huis en louis kijkt me geschrokken aan

'wat is er?' sis ik

'briana.' zegt hij zacht 'briana.'

'zij heeft dit gedaan?' hij knikt heel langzaam 'waarom? waar slaat dat op?'

'kom we gaan, pak bee en ik pak spullen, we gaan.'

'waarheen?'

'doet er niet toe, we gaan.' ik pak bee uit de box, en loop naar mijn auto, zet haar in het stoeltje van do, louis pakt wat spullen bij elkaar en komt daarna ook naar buiten, dat briana nog niks wilt weten van louis en niet is komen kijken