Wait?! Wacht?! WAT?! (Dutch 1D fanfic)

Hoofdstuk 29. Amsterdam 1.

POV Liv.

'ik ga met je mee naar nederland.' zegt harry wanneer hij op mijn bed zit en ik mijn koffer inpak om inderdaad morgen naar nederland te vertrekken

'dat ga je niet.' grinnik ik

'nee serieus, ik maak geen grapje!'

'heb je er aan gedacht dat ik bij een vriend slaap, en hij woont echt heel erg klein.'

'ja daar heb ik aan gedacht, ik heb een appartementje geregeld in amsterdam op 10 minuten van de academie, waar we met zn 2e kunnen verblijven voor ongeveer 5 weken.'

'en de tour dan?'

'die gaat pas door wanneer jij weer terug bent in doncaster.'

'maar je gaat serieus met me mee?'

'ja waarom niet, ik ben toch vrij, het album staat er volledig op en ik heb nu een aantal weken vakantie! en mijn koffer staat al beneden.'

'nee!' roep ik verbaasd uit

'nee echt waar, ik ga met je mee, en paul weet al dat je niet bij hem slaapt.'

'waarom wist ik hier niks vanaf?'

'omdat ik heb al een aantal dagen aan het regelen ben met het management.'

'jaja...' mompel ik lachend en pak mijn laatste spullen in en sluit daarna mijn koffer en pak mijn tassen gauw in en 'maar als ik dan aan het lesgeven ben? wat doe jij dan?'

'dat zie ik wel, misschien ga ik wel eens mee naar de academie om te kijken ofzo, of ga ik boodschappen doen, of niks doen...' grinnikt hij

'maar het is alleen een appartement?'

'naja, het is een appartement, maar de meubels staan er al in!'

'nice! ga je mee naar beneden trouwens? want volgens mij moeten we zo eten.' grinnik ik

'ja tuurlijk, geef je je koffer maar.' hij neemt mijn koffer en ik laat mijn tassen nog even staan omdat er nog wat kleine dingen in moeten.

'klaar?' vraagt mama wanneer we beneden komen en we knikken tegelijk en harry zet mijn koffer in de gang en we lopen naar de keuken waar bijna iedereen aan tafel zit met een boek, telefoon of tablet of zoiets

'waar is louis?'

'die komt zo thuis denk ik, hij zou mee eten.'

'ik vroeg waar die was.' grinnik ik

'hij was bij eleanor, maar zit al in de auto.'

'okay.' grinnik ik en pak een glas water en ga aan tafel zitten en harry komt naast me zitten en pakt zijn telefoon.
'nice!' grinnikt hij

'wat?' hij showt een foto van ons waarvan ik niet eens door had dat die gemaakt werd net.

'jeez harry, verwijder hem please.' hij drukt op het verwijderknopje en verwijderd de foto 'thank you' en ik geef hem een zoen op zijn wang en grinnikend ga ik verder op mijn telefoon

'lachen dan!' zegt harry wanneer hij weer een selfie probeert te maken, ik kijk op, geef hem een glimlach en ga daarna weer door op mijn telefoon 'insta?'

'harry...' zeg ik zuchtend, hij weet wat ik wil zeggen en klikt daarna instagram weer weg. we hadden afgesproken om het een tijd voor ons te houden dat we samen waren, om gedoe met fans te voorkomen, de fans weten alleen dat we aan het daten zijn, meer niet, tenminste ze zouden denken dat we niet meer hadden en deden dan daten.

'sorry.' grinnikt hij

'jongens, alles weg, we gaan eten.'

'maar, papa is nog niet thuis.' zegt phoebe

'dat weet ik, papa komt morgen pas weer thuis, dat weet je toch.' ze lijkt teleurgesteld, hij had 2 dagen in londen en besloot om daar een nacht te blijven omdat anders het reizen teveel zou worden, al heb ik geen idee hoelang het reizen is van hier naar londen...

'en een beetje voorbereid?' vraagt mama wanneer we allemaal zitten te eten

'jep, alle lijsten, liedjes en dansen zijn af.'

'mooi zo, namen al gezien?'

'ja, ik heb 3 klassenlijsten gekregen, maar ik heb een klas met alleen maar lastige namen, naja heel veel' zeg ik lachend

'komt vast wel goed, je hebt 5 weken om ze te leren!'

'dat is zeker waar.'

~~~~~

'klaar?' vraagt mijn moeder wanneer ik boven mijn laatste spullen pak, ik knik

'helemaal.'
'moet je nog wat eten? of heb je al geluncht?'

'ik heb al gegeten mam, doe maar rustig.' ik merk dat ze een beetje gespannen is, net zoals toen ik naar LA ging voor een behoorlijke periode. "

'liv-je, we moeten nu gaan schat.' zegt harry die naar boven komt lopen

'ik kom eraan harry-tje.' grinnik ik

'dat is niet leuk.' ik wist dat hij dat niet leuk vond maar toch een beetje pesten mag best lijkt me...

'ik kom eraan!' zeg ik terwijl ik mijn 2 tassen pak en voor de laatste keer rond kijk of ik echt alles heb, oke het is niet ver en niet duur, maar dan nog is het wel lastig om terug te vliegen...

'succes schat, ik zie je snel weer!'

'het is maar voor 5 weken mam.' ik geef haar een knuffel en daarna komt daniel naar me toe om me een knuffel te geven, die ik hem ook wel geef... daarna louis en mijn zusjes en daarna horen we de taxi ongeduldig worden en lopen we met zn 2e naar buiten en leggen we allebei onze koffer in de kofferbak en stoppen onze tassen erbij en zwaaien nog een keer voordat we de auto instappen

~~~~~

aangekomen in amsterdam had harry het al over een auto die hij geregeld had voor de komende weken... hij regelt alles enorm goed, hij wil alles zo goed mogelijk georganiseerd hebben en alle touwtjes zelf in handen dragen, ik ben meer iemand van het komt wel goed, ik laat het wel op me afkomen en zie wel wat het leven me brengt, tuurlijk ik regel een slaapplek als ik ergens een tijdje ben, ik kijk wel of ik alles in mijn koffer heb zitten, maar verder ik bedoel zometeen ga ik die school in, het enige wat ik eigenlijk echt heb zijn de eind dansen, maar daar ga ik niet een aantal uur met die klas volledig aanzitten, ik ga ook andere dansen met ze doen als stretch of warming-up, maar die heb ik slecht voorbereid hoor.

'kom nou!' zegt harry enthousiast 'ik wil wel wat van amsterdam zien hoor.' zegt hij lachend wanneer ik met mijn koffer achter me aan achter harry aanloop richting de auto.

we gooien onze spullen op de achterbank en gaan zitten.

'geen stuur...' mompelt harry wanneer hij aan de rechterkant van de auto gaat zitten, ik schiet in de lach

'we zijn in nederland he!' zeg ik terwijl ik het niet droog houd van het lachend 'hier geef mij de sleutels, zoek jij het adres maar op.' het stuur in de uk zit natuurlijk aan de rechterkant, en in nederland aan de linkerkant, waar ik nu zit 'nou kom op!' grinnik ik wanneer hij mij de sleutels nog steeds niet gegeven heeft

'kan jij rijden?'

'ja!' hij geeft me twijfelend de sleutels die ik direct in het contact steek en de auto start, tegelijk zet harry de navigatie aan en voert het adres letter per letter in

'zal ik het gauw doen?' vraag ik lachend wanneer we voor een stoplicht staan die altijd lang op rood blijft, hij geeft direct de navigatie aan mij en ik voer direct het in en zet hem neer op zijn houder en rij naar de aangegeven richtingen.

we rijden een eenrichtingsweg in in amsterdam en de navigatie geeft aan dat we er zijn, het is een enorm smal straatje met aan 2 kanten huizen.

'hier is het!' roept harry ineens en ik parkeer de auto en geef de sleutels weer aan harry die zijn hand ophoudt, we stappen uit de auto en pakken onze spullen en lopen de trap op naar ons appartement en harry opent de deur 'dames eerst!' zegt hij galant en ik loop naar binnen en tref een geweldig mooi appartement aan.