BLS#6: Secretly In Love(COMPLETED)

Chapter 39 I'm Sorry

Naku nemen! Huwag kang excited Annie! >O<

"About?"

DUG DUG

Napatitig na naman ako sa napakaseryoso niyang mukha.

DUG DUG

Naku naman, kung saan nasa alanganing sitwasyon na kami doon pa ako nag-iisip ng kung anu-ano. Pero... hindi ko kasi mapigilan e! >__<

Humugot ako ng sandamakmak na lakas para titigan siya at upang masabi sa kanya ang mga katanungang tumatakbo ngayon sa loob ng utak ko.

Whew! Kaya ko ito! >__<

"M-mga..."

Kayan mo yan Annie! >__<

"Mga a-anak..." Naman! Utal pa more! "K-ko s-sa..."

"NATE! ANALINE!"

Hindi ko na natapos ang balak kong sabihin matapos kong marinig ang isang humahagos na boses ng isang lalaki. Natititak ko na kay Anthony na iyon.

Mabilisan ang ginawa kong paglingon at paghakbang. Papalapit siya sa kinaroroonan ko. Hindi ko na siya hinintay na lumapit, ako na mismo ang sumalubong sa kanya. Wala akong time para sa isang slow motion. My kids, excited na akong makita sila.

"Bakit ang bilis niyo? Nasaan na sila?" walang anumang tanong ko, sabay tingin sa tabi niya, doon sa ibaba. Hindi sa lupa kundi doon sa gilid lang nitong si Anthony. Hinahanap ko ang mga ako kaso kahit anong gawin kong pagtitig wala akong makita. "Where are they?"

Bakit ganito? Bakit wala akong ibang makita? Ano sila? Nag-disappearing act? (?__?)?

"Anthony, where are my children?" dinig kong tanong ni Nate Joshua. Hindi na ako nag-abalang lingunin ang lalaking ito dahil abala ang mga mata ko sa kaka-search sa mga anak ko.

"Nate..." ramdam ko sa boses ni Anthony ang pag-aalinlangan.

"Where are they Anthony?" ulit na tanong ni Nate Joshua sa mas pinatatag na tinig dahilan para mapatitig ako sa kanya. Sa kanilang dalawa ni Anthony.

DUG DUG

I don't know why but I feel so nervous. Habang pinagmamasadan ko silang dalawa, palakas ng palakas ang pagkakatibok ng puso ko.

"I'm sorry." Pagkasabi nun ni Anthony bumagsak bigla ang mga luha ko. Napakasimpleng salita ngunit parang isang milyun-milyong tinik na unti-unting bumabaon sa perwesyo kong puso.