Harra's POV
After 2 week nagpalabas na ko ng hospital....okay okay na yung paa ko at yung kanang kanang kamay ko nakabenda pa din....sa totoo lang may oras na napapaiyak at namimilipit ako sa sakit ng kamay ko....karma ko yata to dahil sa pagmamahal ko sa taong mahal ng kapatid ko.......Napabuntong hininga ako habang naktatitig ako sa plane ticket ko at passport ko....Sometimes leaving is the best way to save our heart from breaking into pieces....Pero ang isipin ko na hindi ko na sya makikita pa....parang pinapatay na ko....Ganito pala kahirap yung ikaw lang yung nagmamahal at walang pabalik....
Hindi ko alam sa sarili ko bakit di ko napigilan yung sarili ko na idial yung number nya...huli na ako nagsisi ng sinagot na nya yung tawag ko.....jusko bakit naman ganito yung kaba ng dibdib ko?
Napalunok ako...
"D-did I disturb you?" Ewan bakit ngayon nauutal na ko kapag kausap ko na sya.
"No.....M-may problema ba?" She said...I smiled...in her tone she's worried for me.....
"Wala naman....gusto lang kita makausap kahit ngayong gabi lang....Tomorrow....I'm leaving....." ewan bakit parang pumiyok ako sa huling sinabi ko....ayoko talagang umalis...Gusto ko lang sa tabi nya pero di pwede....masasaktan yung kapatid ko....
Natahimik kami ng ilang segundo....natawa ako.
"What do you feel the first time we met?" Tanong ko..I want to divert the situation...gusto ko kahit ngayon lang wag syang mailang sakin...
"Mayabang....sobrang yabang..." sabi nya.
"Sana nagpreno...dire-diretso...makayabang...." sabi ko.
"I'm telling the truth here...." sabi nya in her defensive voice...
"Hay naku! Puro kapintasan ko lang napapansin mo eh...." sabi ko.
"Alam mo halos liparin nga yung mga flower vase namin eh sa sobrang hangin mo...how about you? Anong nasabi mo sa first meeting natin?" Tanong nya.
"Feeling maganda eh hindi naman....saksakan ng yabang..di naman katangkaran...." natatawang sabi ko kase yung ang totoo.
"Teka! Ang sabi ko tell me your feelings sa first meeting natin...hindi ko sinabi na laitin mo ko!" Inis na sabi nya
"I'm just telling the truth here..." at ginaya ko yung defensive voice nya.
"Napakayabang talaga...." sabi nya.
"Want the truth? Okay I'm telling you the truth...." sabi ko.
Napalunok ako at tahimik lang sya na parang iniintay nya yung sasabihin ko...
"The first time we met.....through your eyes I saw my greatest downfall......the second time....hindi na ko napakali....the third time....I realized......I'm damn so scared that I'm so madly in love with you......and recently I found to myself that I dont have the right to have you....." sabi ko at pinakiramdaman ko sya mula sa kabilang linya...napalunok ako...
"K-kung kaya ko lang sagipin yung puso mo pati din yung kay Kier......." sabi nya.
"You dont need to do that....ayos na sa akin na alam mo yung nararamdaman ko hindi gaya ng dati na tinatago ko lang para sa sarili ko...." sabi ko.
"Nakakatawa nga eh....sa buong buhay ko never ako natakot magdesisyon sa buhay ko.....pero this time I was damn afraid....kahit di ka naging akin hindi ko alam sa sarili ko bakit sobrang hapdi sa puso ko na mawalay sayo....." hindi ko alam bakit napaiyak na ko.
Russell's POV
She's crying.
Napahawak ako sa dibdib ko...hindi ko alam bakit parang iniipit yung hininga ko at naramdaman ko na lang may tubig na pumatak sa braso ko. Napahawak na ko sa pisngi ko....hindi ko namalayan umiiyak na din ako....Nasasaktan ko na sya.....
"Harra....Hindi ko sinasadya....Sorry...." napaiyak na ko kase hindi ko na alam yung gagawin ko para di sila masaktan pareho....
"Never in my life that i beg people to be with me.....kakapalan ko na yung mukha ko.....hindi ko talaga kase kayana wala ka eh...na di kita nakikita....Russell..." sabi nya mula sa kabilang linya.....pangalawang beses na tinawag nya akong Russell...Hindi ko maintindihan kung bakit gustung gusto ko na sa ganung paraan nya binibigkas yung pangalan ko....
"Russell.....Please be with me...I can't stand my life without you......I really love you....." buong pagmamahal at pagsusumamo nyang bigkas....at sobrang damang dama ko yun.
"Tommorrow......10 am....termminal 3....please be with me...ako naman yung piliin mo...hindi ko kase talaga kaya na wala ka......" and then she hang up....
A second I received Kier's text.....
'life without you is really suck....I can't barely see my future without you....Russell mahal na mahal kita.....Kaya kong tiisin kahit si Andy pa din yung nakikita mo sakin...mag aantay ako hanggang sa araw na mismong ako na yung mahal mo....Gagawin ko ang lahat lahat mapasaya ka lang.... I know I'm not a perfect person for you but I can be a enough person for you.....Please ako na lang...10am at the galery...aantayin kita....kapag di ka dumating I know you chose her...'
Napakagat ko yung ilalim ng labi ko.....this is the right time para magdesisyon kung sino sa kanilang dalawa......
..................
Hirap magtype sa cp......Guys two chapter na lang pala ito....OA na kapag pinahaba ko pa saka dont worry guys...yung ending nito una kong tinapos itype sa laptop ko hahaha promise wala ni isa sa inyo ang madidisapoint sa ending basta kakaiba tayo eh... Gagawa ako ng isang new story ang title 'Hotelier' promise magugustuhan nyo yung story.......
Last week may nakita akong isang follower ko dito sa wattpad sa isang gathering...the whole time nakatingin sya sakin akala ko makikilala nya ko...hahaha buti na lang hindi.....
Vote and comment kayo guys.
Thanks for reading my story....
-dark19
