AŞK YOLU

Bölüm 5

Aslan,salona girdiğinde babanesinin telefonu kapatıp yanına geldiğini gördü.:
-Gittimi bahar diye sordu hayat hanım aslanın yanına otururken
-Evet sanada selam söyledi derken başını arkaya yasladı.
Hayat hanım yerinde biraz daha doğruldu:
-Yüzün gülüyor bugün. Yani bahar la iyi vakit geçirdin değil mi?
Aslan yüzündeki küçüçük gülümsemesiyle başını salladı:
-Eğlenceli bir kız. Hatırlıyormusun yaseminle küçükken nasılda kavga ederdik.O günleri hatırladım. Sanki kızkardeşimle kavga ediyordum yine.
Hayat hanım hoşnutsuz biçimde kaşlarını kaldırdı:
-Yaseminle baharı aynı kefeyi mi koyuyorsun yani..?
-Elbette.. Yaseminle uzun zamandır vakit geçiremiyordum.Malüm o evlendi.. Ama bu kız sanki yeni kızkardeşim gibi..
-Öyle derken sesi sönüktü hayat hanımın. Oysa o güzel şeyler düşünmüştü. Ama şimdi torununun dedikleriyle bu düşünceleri alt üst olmuştu..
Aslanın gözlerini kapamasıyla oda ayağa kalkıp salonda çıktı. Bir yandan da söyleniyordu:
-Kızkardeşmiş...

Bahar,saçındaki tokayı çıkardı ve salondaki kanepeye iyice yerleşti. Uzun zamandan beri ilk defa bukadar güzel bir gece geçirmişti. Birkere hayat hanım çok iyi biriydi ve baharada çok iyi davranmıştı. Sonra aslan...onunla didişmelerine rağmen iyi vakit geçirmişti. Yüzündeki gülümsemeyle yavaşca ayağa kalktı. Merdivenleri çıkıp odasının kapısının önünde durdu. Tam elini kapı koluna etmıştıki tam karşısındaki odaya takıldı gözü. O an çocukluğundaki bütün anılar uçuşmaya başladı. O odaya o günden beri girmemişti... Annesinin kendisini ve babasını terkettiği günden beri...

bahar daha 7 yaşındayken babasının hastalığı nedeniyle dedesi ve babanesinni yanına taşınmışlardı. Bahar o küçük yaşında az çok tahmin ediyordu babasının çok hasta olduğunu.Günden güne erimişti gözünnü önünde. Annesi ise son zamanlar da iyice umursamaz olmuştu.Babasına hiç yardım etmiyor hatta yanına bile girmiyordu..
Ve bir sabah bahar uyandığında herkesin yüzünden anlamıştı birşeyler olduğunu.Babası hasta yatağında iyice cansızlaşmıştı. Ve gözünü odanın kapısına diktiğinde görmüştü hiç unutamayacağı görüntüyü. Annesi koca bir çantayla merdivenlerden aşağıya iniyordu. Kısa bir süre odanın önünde durup gözgöze geldiler. Sonra kadın bavulunu tekrar eline alıp merdivenelrden inmeye başladı. Bahar hiç birşey anlamamış halde peşinden gitmeye başladmıştı. Ve tam bahçenin kapısının önünde yakalmıştı onu..
-Anne nereye?
Kadın arkasına dönüp soğuk bir bakış yolladı bahara:
-Artık bunlarır kaldırabilecek gücüm kalmadı...
Ve son sözle bahçenin önündeki taksiye atlayıp gitmişti. Bahar ise hıçkırrıklarla arabanın peşinden koşmuştu. Ama bu işe yaramamıştı..
Ertesi gün sabah ise babasının ölüm haberiyle sarsılmıştı.. Ve o günden sonra bu odanın kapısına kilit konulmuş dahada girilmemişti.. Annesinden ise sadece tekrar evlendiğinden başka haber yoktu...


Kapı kolunu sıkıca tutuyor gözyaşlarına engel olmak istiyordu. Bu yaşanılanları hiçbirzaman unutamayacaktı. Kapıyı açıp odasına girdi ve yatağındaki örtüyü kaldırıp altına girdi. Bacaklarını kendisine çekip hıçkırarak ağlamaya başladı...

Sabah,hastanede dedesinin çantasını düzeltirken nazan hanım memnuniyetle konuşuyordu:
-Ne büyük bir tesadüf* Demek hayat hanımın torunuyla yol arkadaşıydın..
-hı hı derken elindeki eşortmanı çantaya tıkıştırdı bahar.
Sezer bey ise oturduğu yerde onları izliyordu.
-Hayat hanım iyidir zaten.. Babanenle çok iyi arkadaş oldular.
-Evet iyi bir hanım. Dün benide yemeğe çağırdı saolsun..
Nazan hanım mutlulukla :
-Saolsun... ev alma komşu al derler diye boşuna dememişler...

Aslan ve hayat hanım sabah alışveriş için markete gitmişlerdi. Şimdi ellerindeki poşetlerle evlerine gidiyorlardı. Hayat hanım torununum koluna biraz daha girdi:
-Şimdi damlarlar buraya derken gözüyle kenarda aslana hayranlıkla bakan kızları gösteriyordu.
Aslan gülümsedi:
-Kıskanıyormusun hayat sultan
-Aman yok be.. Al işte geliyorlar..
İki kız tam önlerinde durdular:
-Hayat teyze nasılsın dedi uzun boylu olan kız
-İyiyim kızım sen nasılsın
-Bende iyiyim.. ŞEy,beyfendi kim..
Hayat hanım biraz daha sıktı aslanın kolunu:
-torunum aslan..
-Öylemii? Çok mennun oldum
Aslan başını salladı nezaketle ...
Kız yeni bir sohbet konusu açaçakken aslan hemen araya girdi:
-Babane ocağın üstünde çayı unuttuk galiba. Hadi hızlan biraz... iyigünler derken haayt hanım kıkırdıyordu torununun bu parlak fikrine..

Bahar,yavaşca dedesini taksiden indirdi. Babaneside çantaları almıştı. O sırada gözü , hayat hanım ve aslana takılmıştı. Hayat hanım aslanın koluna girmiş yavaşca yürüuorlardı.
-aaa sezer beyler çıkmış hızlı yürü aslan diye çekiştir hayat torununu.
Nazanda onlara doğru yürüdü..
-Ayy çok geçmiş olsun nazancım.İyi şimdi değilmi derken torununun kolunda yüürüyen sezerbeyi gösterdi:
-Çok şükür iyi...yeni çıktık bizde
-aa oğlum koş yardım et bahara derken torununun elindeki poşetleri aldı.
Aslan gülümsemeye çalışarak baharlara doğru yaklaştı. Hayat hanımda arkadan sesleniyordu sezer beye:
-Sezer bey,torunum aslan..
Sezer bey koluna giren gence baktı ve gülümsedi:
-Hoşgeldin evlat
-Saolun sizede çok geçmiş olsun.
Bahar aslana bir bakış attı:
-zahmet etmeseydiniz..
- Ne zahmeti? Hadi kapıyı aç..

Aradan geçen yarım saatle aslan ve sezer bey koyu bir sohbete girmişlerdi.. Israrlara dayanamamış ve şimdi hep birlikte çay içiyorlardı:
-Sevdin değilmi buraları?
-Evet çok güzel,çok sakin
Sezer yattığı yerde doğruldu:
-Huzur doludur buralar..
Sonra gözü bahara takıldı:
-Kızım pek sessizsin
-Sizi dinliyorum ben dedecimm..
Sezer de torununa gülümsedi ve tekrar aslana döndü
-ee çok kalıcakmısın burda?
-Bir süre daha burdayım..bakalım..
-İşin gücün yokmu seninde? diye alayla sordu baahr
-yok hepsinin kapısına kilt vurdum derken aslan tatlı tatlı gülümsüyordu..

Hayat ve nazan ise mutfakda yemek hazırlıyordu. Bir yandan da sohbet ediyorlardı.
SEzer bey yavaşca ayağa kalkınca hem bahar hemde aslan ayağa kalktı.
-Oturun bakayım..Daha ölmedim ben derken gülüyordu. İkiside gülerek yerlerine oturdular. Sezer bey ise yavaşca salonda çıktı:
-Kontrole falan gitcekmi?
-Evet bu hafta sonu..
-Ama çok iyi görünüyor...
O sırada kapının çalınmasıyla bahar ayaklandı ve kapıya doğru yürüdü..

Sezer bey kapıyı açtı ve karşısında yine o adamları gördü. Yılmaz ise elindeki çiçeklerle sezere bakıyordu:
-Geçmiş olsun sezer bey..
-Ne arıyorsunuz gene burda?
-Ben...derken yılmazın gözü arkadan gelen bahara takıldı. Ve yüzünde alaylı bir gülümseme oluştu:
-Torununuzun geçen gün bana yaptığı ziyarete karşılık vermek istedim.. O gün çok sinirliydi ve bir türlü konuşamamıştık..
Sezer bey başını hızla bahara çevidi..
Bahar ise ellerini yumruk haline getirdi. İşte şimdi büyük bir sorunla başbaşaydı.. Dedesine söylememişti o adama gittiğini. Şimdi ise ondan öğrenmesi ortalığı karıştıracaktı...