Gusto na lang niyang matulog! But Miko sitting on the side, staring at her like she was kind of an amusing TV program, irritated her. So she tried to get out of her bed.

But fuck talaga. NEVER AGAIN, that Caliraya adventure.

Never.

Again.

"Jhing," called Miko.

Still not talking, she looked at Miko with her forehead creased. Fuck! Kahit pagkunot ng noo, ang sakit!

Dahan-dahang tinuro ni Miko ang gilid ng labi. For a moment, Jhing thought it was something that made her heart beat faster, but realized it wasn't what she thought it was. Not that she was thinking of something, okay?!

Jhing panicked. Pinunasan niya ang gilid ng labi, trying to get what Miko saw, but stopped when Miko laughed. Pag-angat ng tingin ni Jhing, ngumiwi si Miko at napahawak sa tiyan.

Mas nagdikit ang mga kilay ni Jhing.

"Nag-jo-joke lang ako, walang laway," Miko said, still forcing to stop himself from laughing. "Ang bilis mo pala mag-blush?"

Her eyes widened as she felt her blood heat up. Gusto niyang batuhin ng unan si Miko, or even a book para mas masakit, but fuck her body pain. Gusto na lang niyang iiyak ang sakit!

But she couldn't cry.

Not in front of that Miko. Never.

Kaya kahit ikamamatay niya ang body pain, pinilit niyang makatayo. Her legs felt jelly, at parang pinalo siya ng dos por dos sa binti. Ilang segundo rin siyang uugod-ugod na naglakad patungong kusina nang mapansing nakatingin lang sa kawalan si Miko, nakaupo nang maayos at humihinga nang malalim.

She sighed.

Pagtapos magmumog at maghilamos, akala niya aalis na ng kwarto si Miko, but he was still there. She tried to throw a pillow at him. Kahit mahina ang pagkakabato, Miko winced and almost shouted in pain.

"Jhing naman," reklamo nito.

"Unan lang 'yun," she defensed. "Ang hina pa nga, eh."

Doon napansin ni Jhing ang unti-unting paglingon sa kanya ni Miko as if he was too scared to move. Uugod-ugod itong tumayo, almost made Jhing smile – almost, but not quite, at dahan-dahang naglakad papunta sa CR.

"Masakit katawan mo?" she asked, her heartbeat getting slower.

"Ayaw ko nang tumayo sa upuan kanina," Miko said, doing little steps at a time, like an old guy. "Sakit ng katawan ko pagkagising."

Kumunot ang noo ni Jhing. "Kailan ka pa ba nagising? Kanina ka pa nakaupo?"

Miko nodded. "Basta maaga."

So. . .kanina pa ito nakatingin sa kanya?

What the fuck!

No choice sa pakikinig ng pagkanta ni Miko sa CR at ang panay aray, aw, awts, nakita ni Jhing ang papag na nakatiklop nang maayos sa gilid ng kama niya. Agad siyang nakunsensya. She knew how hard the floor felt on her back, kahit pa may papag. Siya nga na nakahiga sa medyo malambot, nananakit katawan.

What more kay Miko?

Putek, nararamdaman pa niya ang gutom.

Tapos walang pagkain sa ref.

Pagkalabas ni Miko sa CR, napalingon silang dalawa sa kumatok sa pinto.

"Ayan na ata. . ." Miko said.

Dahan-dahan nitong kinuha ang isang upuan at dahan-dahan ding naupo. He winced, made Jhing feel sorry for the guy for a millisecond.

"Anong ayan na?"

11/23Where stories live. Discover now