De Ontmoeting

Hoofdstuk 34

Fay POV:

Zijn woorden dringen even tot mij door. Dat kan niet. "Bullshit!" Roep ik boos naar hem. "Waarom zou JIJ mij waarschuwen?!" gil ik verontwaardigd. Mijn handen ballen zich tot vuisten. "Jij houd mij hier ook vast!" Even verlies ik mijn controle en vergeet dat er een pistool op de tafel ligt die mij helemaal van de wereld kan afschieten. "En dan moet jij jezelf niet verdedigen door te zeggen dat je alleen maar helpt!" Sem leunt wat naar voren dichterbij mijn gezicht. "Eigenlijk was ik dat wel van plan." Dit is de eerste keer dat hij de grijns op zijn gezicht heeft veranderd voor een smalle streep. "Ik zou maar snel je mond houden als je niet hier," Hij prikt met zijn vinger in mijn borst, "Of hier," Hij prikt met zijn vinger in mijn buik. "een gapend gat wil hebben."

Hij gaat weer goed op zijn stoel zitten en veegt een pluk haar die naar voren gevallen was weer goed. Gelijk komt zijn gemene grijns weer terug. Och, wat haat ik die rot grijns. Dit keer hou ik mij in. "Hoe kan het dan," zeg ik nu rustiger en voorzichtiger, maar nog steeds boos, "dat ik jou stem niet heb herkend." Zijn ogen rollen een keer rond. "Omdat ik niet degene was die heeft gebeld, duh!" zegt hij grijnzend. Met zijn vinger draait hij het pistool een rondje. "Ik zei toch dat ik had geregeld dat jij gebeld werd." Het wordt allemaal zo onlogisch dat het helemaal duizelt en de hoeveelheid informatie die ik hier krijg helpt ook niet echt mee met het behouden van mijn bewustzijn. Het enige wat mij ervan weerhoud om hier flauw te vallen is het feit dat ik zo boos ben, dat mijn bloed aan het koken is. "Wie?" Kan ik alleen nog maar uitbrengen terwijl ik naar de grond staar. "Weet je nog die jongen die net daar in de gang stond?" Ik knik. "Hij." "Wie is het dan?" zeg ik. Nu ben ik iets minder duizelig. "Mijn broer." Verbaasd kijk ik weer op. "Weet je nog die jongen die jij tegenkwam tijdens de wandeling. Dat is hem." Verduidelijkt hij. Ik herinner een jongen die mij wilde uitvragen tijdens een wandeling. Ik had het Franse zinnetje opgeschreven en later vertaald. Ik knik opnieuw. "Waarom praatte hij dan Frans met mij, terwijl hij net Nederlands praatte." Vraag ik voorzichtig. Opnieuw rolt hij met zijn ogen. "Houd jij nooit op met vragen stellen?" Sem zucht, "Omdat hij een tijd in Frankrijk heeft gewoond en hij dacht dat dat meer indruk op je zou maken. Hij wilde jou waarschuwen voor Timo. Maar zoals gewoonlijk doe je er niets mee en wijs je hem af." Geïrriteerd begint hij aan mijn mobiel te plukken. "Jullie wilde mij eerst waarschuwen voor hem," Ik weet dat ik met deze vraag misschien wel over de streep ga, maar ik moet het gewoon weten. Zenuwachtig slik ik en ga verder met mijn vraag, "Maar nu houden jullie ons gevangen, mij en Valerie. Waarom laten jullie ons niet gewoon gaan?" Nu begint Sem echt een beetje boos te worden. "Snap je het nou nog niet!" Roept hij geïrriteerd. "Valerie hebben we ook meegenomen omdat ze teveel van Timo wist door jou. Als jij nou je grote waffel tegen haar had gehouden, was ze misschien wel gewoon nog thuis." Die laatste zinnen blijven even in mijn gedachten spoken en mijn gezicht vertrekt. Even grijnst hij, maar wanneer hij verder gaat met zijn verhaal wordt hij weer serieus. "Als ik jullie nu laat gaan zal Timo jullie zelf onder handen nemen en dan wordt het veel erger. Als we het doen worden wij misschien ook wel hard aangepakt." Sem is nu echt kwaad. Ik slik. Ik mis nog wat informatie in het verhaal van Sem, maar het klopt wel met alles wat er gebeurd is. Ik besluit mijn mond te houden en geen vragen meer te stellen. Sem pakt mijn telefoon en opeens verschijnt er weer een gemene grijns op zijn gezicht. "Ik heb alleen bepaalde regels waar ik mij aan moet houden, en dat zijn twee dingen: Timo af en toe op de hoogte houden en de slachtoffers pijn doen." Ik huiver onwillekeurig. Die regels slaan helemaal nergens op. Timo zou het toch niet kunnen controleren toch? Ik begin zijn verhaal niet helemaal te geloven. Misschien zijn delen wel waar, want als dit allemaal fake is, dan zou hij echt helemaal gek zijn om dit te verzinnen. "Pijn heb ik je al gedaan, misschien nog niet genoeg, maar goed.

Nu nog even een leuk filmpje voor Timo maken."

Hij ontgrendelt mijn telefoon. Ik had er nooit een code opgezet. Ik kon mijzelf wel voor mijn kop slaan. Nu kon Sem allemaal dingen doen op mijn telefoon en Timo een filmpje sturen. Hij zal het wel leuk vinden om mij zo te zien. Blauwe plekken op mijn hele lichaam, vastgebonden op een stoel, de tranen in mijn ogen... Als hij echt zo is als Sem zegt, dan zal hij dit filmpje vast leuk vinden.

"En actie." Roept Sem gemeen.

- Wie liegt er? Timo of Sem? Ik ben erg tevreden met dit deel :D Comment, Stem, Follow  <3 -