De Ontmoeting

Hoofdstuk 23

Ik kijk een beetje beteuterd naar Valerie als ik zie dat haar vriendje bij de ingang staat. "Valerie, we zouden toch met z'n tweetjes gaan?" zeg ik een beetje zacht. Ze geeft hem een zoen en ik rol met mijn ogen. "Ik neem toch ook mijn vriendje niet mee..." mompel ik zo onduidelijk zodat ze het niet kunnen horen. "Ach boeien..." zegt Valerie zonder mij een blik te schenken. Hand in hand lopen ze samen weg en ik slof er achteraan.

In de taxi zit ik voorin en natuurlijk zitten Valerie en haar vriendje achterin. Als ik dit had geweten was ik nooit meegegaan. Dus hiervoor heb ik mij gehaast. Ik zucht diep en werp nog een blik achter mij. Was ik ook zo klef met Timo? Ik dacht toch echt van niet. Vroeger toen ik klein was vond ik het maar raar als ik twee mensen zag zoenen, en ik hield mijzelf toen voor dat ik nooit zo klef zou zijn met mijn vriendje. Misschien had ik het wel helemaal niet door wanneer ik samen met Timo ben. Misschien dacht Valerie wel hetzelfde. Ik krijg een hol gevoel in mijn buik. Ik weet niet eens de naam van haar vriendje. Ik kijk naar buiten uit het raam, waardoor ik me alleen nog maar vreemder ga voelen. Ik schud mijn hoofd. "Je moet nu echt stoppen met dat sombere gedrag Fay, piekeren helpt toch niets," denk ik bij mezelf.

Ik pak mijn mobiel en zie dat Timo een berichtje heeft gestuurd:

Timo <3: Heyy Fay, mijn telefoon is weer gemaakt!xx

U: Hey Timoxx. Fijn dat ie weer is gemaakt! Mis je nu al, vanavond afspreken?xx

Timo reageert binnen twee minuten.

Timo <3: Mis jou ook schatje, leuk idee. Zelfde plek, zelfde tijd? Zie je dan xx

U: Is goedd xx tot straks

Even is het stil. Ik stop mijn mobiel in mijn zak, maar na een paar minuutjes voel ik mijn telefoon trillen.

Timo <3: Wat ben je aan het doenxxx

U: Met Valerie ga ik ijsje eten, dacht dat we samen gingen maar een vriend van haar is mee :(

Timo <3: Welke vriend?

U: idk, denk der vriendje. Maar we zijn er dus ik ga. xx

U: Doegg xx

Timo <3: Doei

Ik stop mijn telefoon weer in mijn broekzak en ik zie dat we al bijna voor de ijssalon worden afgezet. Valerie en haar vriendje, waarvan ik nog steeds niet weet hoe hij heet, treuzelen, dus ik slof het ijssalonnetje binnen. Ik bestel een ijsje met twee bolletjes citroenijs. Ik vind dat heerlijk in de zomer. Wanneer ik afgerekend heb komen de twee tortelduifjes binnen. Valerie en haar vriend bestellen een groot ijsje waar met z'n tweeën uit eten. "Vind je het leuk om zometeen te gaan bowlen?" Vraagt haar vriend schaapachtig. "Euhmm..." zeg ik twijfelend. Ik heb daar echt geen zin in. "Ik weet het nie-" "Jaaa!" Valt Valerie mij in de rede. "Leuk idee Sem!" Oja, zijn naam was Sem. Ik kijk ze nog een keer aan. Mijn moeder vind het niet goed als ik in mijn eentje terug ga. Het moet maar dan... "Ja, ik ga wel mee..." zeg ik met tegenzin. Valerie heeft blijkbaar niets negatiefs opgemerkt in mijn stem, en ze vliegt mij blij om de hals. Ik brom en gooi mijn bakje van het ijsje weg. "Kom we gaan!" roept Valerie vrolijk als ze beide klaar zijn met eten. Ik slof er maar achteraan.

Bowlen is echt iets waar ik zo slecht in ben. Niet slecht, maar superslecht. Ik kan zelfs niet normaal de kegels raken met mijn bal, maar ze vliegen altijd gelijk de baan uit. Ik zucht na nog een mislukte poging. Zelfs Valerie die niet eens oplet met wat ze doet met de bal, staat nog boven mij. Niet dat het mij iets uitmaakt. Het enige wat ik wil is hier zo snel mogelijk weg. Het is dat ik zelf een vriend heb, anders zou ik mijzelf echt 'forever alone' voelen. "Fay, wil je ook wat drinken?" vraagt Sem. "Hmm... Nee hoor hoeft niet." Antwoord ik. Sem wendt zijn hoofd naar Valerie die net een bal wil gooien. "Wat wil jij Valerie?" Ze gooit de bal regelrecht de baan uit en draait zich om. "Oeps," giechelt ze, "Doe maar een coctail ofzoiets.". Ik doe een vijfde poging tot het raken van een kegel, maar tevergeefs. Ik besluit gewoon niets meer te doen.

Na een half uur bowlen is Valerie compleet dronken. Ze giechelt als een tienermeisje en hangt heel de tijd tegen Sem aan, die er maar een beetje schaapachtig bij lacht. "Valerie wil je nog wat drinken?" vraagt Sem poeslief aan haar. Hij vergeet mij dit keer gewoon, omdat ik het toch elke keer afwijs. "Valerie, misschien moet je gewoon even stoppen?" begin ik, "Je bent hartstikke dronken." Ze kijkt me met een vage blik in haar ogen aan en lacht dan. "Ach boeien, valt best mee hoor." Nu wordt ik een beetje boos. Ik wend mij tot Sem. "Sem, moet ze niet stoppen?" zeg ik een beetje verontwaardigd, "Zometeen zuipt ze zichzelf nog in coma." Hij zelf schijnt geen last te hebben van de alcohol, want hij reageert vrij nuchter. "Komt wel goed joh. Neem zelf ook wat." Ik heb eigenlijk best wel dorst gekregen, maar vertrouw hem niet. "Ik haal zelf wel." besluit ik. Ik loop een beetje sloom naar de bar en bestel een cola. "Alstublieft mevrouw," zegt een meid achter de bar. Ik gok dat ze twee jaar ouder is dan ik. Ik glimlach flauw naar haar en loop terug. "Zullen we terug Val?" "Misschien..." hikt ze. Nu ben ik het zat. "Oke, ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ga gewoon terug. Goedenavond." Niemand reageert dus ik pak mijn jas en loop het gebouw uit.

Wanneer ik in de taxi zit, voel ik me nog steeds niet zo lekker. Heb ik Valerie niet laten zitten? Is het wel goed dat ik weg ben gegaan? Is Sem wel zo aardig tegen haar als ik er niet ben?

-Vergeet niet te stemmen of een leuke reactie achter te laten <3-