𝚂𝚎𝚌𝚛𝚎𝚝 𝙿𝚘𝚕𝚒𝚌𝚎 [ ចប់ ]

Part 19: រត់គេចមិនបានសម្រេច

<< ថា.ថាមិច ទីនេះជាកោះអញ្ចឹងហេស៎!? >> Beomgyuលាន់មាត់
ស្រែកទាំងនឹកស្មានមិនដល់ ត្រឹមមួយ
ប្រព្រេចភ្នែកសោះខ្លួនបានមកដល់លើកោះដោយរបៀបណាក៏មិនដឹង។

<< ចា៎ស!ត្រូវហើយ អញ្ចឹងអាល្អិត ញាុំអាហារសិនទៅ ចាំអ៊ុំទៅយកទឹកមក
ឲ្យ >> ថារួចគាត់ក៏បានដើរទៅផ្ទះ
បាយ។

<< អ្ហើយ!! យើងអាចរត់រួចបានជាលើកទីពីររឺអត់? តែណ្ហើយចុះ យើង
នឹងញាុុំឲ្យមានកម្លាំងទើបគិតចេញ
ហើយរត់រួចផុតពីអាមនុស្សប្រុសអន់
ចរឹកនោះបាន >> នាយតូចដាក់គូទ
អង្គុយហើយញាុំអាហារដែលមាននៅ
លើតុដោយមិនគិតអ្វីទាំងអស់។

_____________________________

ក្រឡេកមើលមកអ៊ុំស្រីដែលជាមេការ
ឯនេះវិញ គាត់កំពុងតែប្រញាប់ខល
ទូរស័ព្ទទៅYeonjun។

<< អាឡូអ្នកប្រុស >>

<< មេការមានការអីហេស៎? >>
សម្លេងមាំឆ្លើយតាមរយៈខ្សែទូរស័ព្ទ។

<< អាល្អិតដែលអ្នកប្រុសនាំមកកាល
ពីយប់មិញពេលនេះគេដឹងខ្លួនហើយ
អ្នកប្រុស >>

<< ល្អ...មេការមើលគេឲ្យល្អ ព្រោះគេ
ប្រាដកជាមានចិត្តចង់ចេញពីទីនោះមិនខាន >>

<< ចាស៎! អ្នកប្រុស >>

ទឺត*

និយាយគ្នារួចរាល់អ្នកទាំងពីរក៏បាន
ផ្ដាច់ខ្សែទូរស័ព្ទរៀងៗខ្លួន។ចំណែកអ៊ុំ
ស្រីមេការក៏បានលើកទឹកទៅឲ្យនាយ
តូចដូចគ្នា។

<< ញាុំរួចហើយ បើមានការអីអាចហៅ
អ៊ុំបានអ៊ុំនៅក្នុងផ្ទះបាយបង្ហើយការងារ
បន្តិចសិន >> គាត់ដាក់ទឹកលើតុ
ហើយញញឹមស្រស់ទៅកាន់នាយតូច។

<< បាទ... >> នាយតូចឆ្លើយទាំង
អាហារនៅពេញក្នុងមាត់។

Skip

ក្រឡេកមកមើលភូមិគ្រឹះHwangវិញ
ពេលនេះមានសម្លេងសម្រែកសឹងបែក
ភូមិគ្រឹះទៅហើយ។

<< ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះ!! ឆាប់នាំខ្ញុំទៅផ្ទះទៅ!!
ខ្ញុំចង់ទៅជួបបងប្រុសរបស់ខ្ញុំ!! >>
នាយតូចFelixអង្គុយយំធាក់ជើងនឹង
ការ៉ូស្រែកយំដូចក្មេងបីឆ្នាំ។