𝚂𝚎𝚌𝚛𝚎𝚝 𝙿𝚘𝚕𝚒𝚌𝚎 [ ចប់ ]

Part 16: ឯងគ្មានសិទ្ធិទៅចោលយើងទេ!!

Skip

ក្រឡេកមកមើលBeomgyuឯនេះ
វិញ សភាពពិតជាដុតដាមខ្លាំងណាស់
នៅលើខ្លួនមានស្នាមរបួសជាច្រើនកន្លែងរបួសខ្លះតូចៗមានស្នាមនៅលើ
សាច់មានឈាមរឹមៗជាច្រើនរបួស។ខ្លួនដើរចូលក្នុងផ្ទះដែលមានសភាពស្ងាត់ជ្រងំទាំងទទឹកចូកពេញខ្លួន
ប្រាណនិងសម្លៀកបំពាក់។

<< Jaeyun...ឯងនៅផ្ទះរឺអត់? ជួយ
យើងផង >> សម្លេងខ្សោះៗខ្សោយ
បំផុតខំប្រឹងស្រែកហៅជំនួយពីអ្នកនៅ
ខាងក្នុង។

<< អ្នកណាមកអើតលើមអីនៅមុខផ្ទះ
ហ្នឹង? >> Jaeyunមិនបានលឺសម្លេង
ប៉ុន្តែឃើញដូចជាមានមនុស្សមកក៏បាន
ដើរចេញពីផ្ទះបាយទៅមើល ព្រោះថ្ងៃ
នេះខ្លួនមិនបានទៅហាងឡើយ។

<< Jaeyun.... >>

ប្រូស~

Beomgyuបានប្រមូលកម្លាំងចុង
ក្រោយដែលមាននៅក្នុងខ្លួនស្រែកហៅ
មិត្តហើយក៏បានដួលទៅលើការ៉ូភ្លាមៗ
។

<< Beomgyu!! ហេតុអីឯងខ្លាចទៅ
ជាបែបនេះ? ហ្ហឹក >> Jaeyunភ័យ
ពេកក៏បានយំចេញមក អំឡុងពេល
ដែលកំពុងលើកគ្រាមិត្តខ្លួនចូលក្នុងផ្ទះ
ទាំងខ្លួនសើមចូក។

# ថ្ងៃត្រង់នៅផ្ទះJaeyunដដែល

<< Sunghoon Beomgyuមិត្តរបស់ខ្ញុំគេកើតអី? ហេតុអីរបួសពេញ
ខ្លួនបែបនេះ? >> Jaeyunបានចោទ
សួរទៅSunghoonទាំងតក់ក្រហល់
ក្នុងចិត្តអន្ទះសារចង់ដឹង។

<< Beomgyuមិនអីទេ គេគ្រាន់តែ
អស់កម្លាំង ហើយស្នាមរបួសក៏មិនធំដុំ
អីដែល Jaeyunកុំបារម្ភអីគ្រាន់តែឲ្យ
Beomgyuសម្រាកឲ្យបានច្រើនគឺអស់អីហើយ >> Sunghoon
និយាយជាមួយស្នាមញញឹមតិចៗ ហើយវាក៏បានធ្វើឲ្យJaeyunធូរចិត្ត
បន្តិចផងដែរ។

<< ខ្ញុំអរគុណSunghoonណាស់
Sunghoonជួយខ្ញុំច្រើនណាស់
ហើយ >> Jaeyunនិយាយទាំងមើល
មុខនាយភ្លឺសៗ ក្នុងចិត្តក៏រអៀសខ្លួន
មិនស្ទើរដែរ។

<< មិនអីទេ សុំត្រឹមឯងកុំពិបាកចិត្ត
ហើយខំញាំុបាយផងមើលចុះស្គមអស់
ហើយ... >> Sunghoonលូកដៃទះ
ស្មានាយតូចបន្តិចទាំងញញឹមជាប់
ថ្ពាល់។

<< បាទ... >> នាយតូចតបទៅនាយ
បែបបង្អូសសម្លេងស្រទន់។

<< យើងទៅសិនហើយ បើមានការអី
អាចខលហៅយើងបាន >> ថារួចនាយ
ក៏បានរៀបរបស់របរហើយដើរចេញទៅ
វិញ។