8 Bölüm

85 11 0
                                    

Henry alayla Isabelle e doğru gülümsedi.Ayaga kalktı Isabelle in yanına geçti.Uzerinde baskı kurarcasina karşısına tüm heybetiyle dikildi. Isabelle den gelen menekşe kokusu başını döndürdü. İçinden gelen, hormonal salgılara aldırış etmeden üzerine doğru eğildi.
-Korkmadığına emin misin?
-E-evet
-Peki o zaman söyle sorayım en çok korktuğun şey nedir ?
-Hiç birşey.Dedi Isabelle ölümden gerçekten korkmuyordu. Ölüm onun için kurtuluş olacaktı çünkü.Ne ailesi kalmıştı artık ne de Josh.Onu ne korkutabilirdi.
-Demek öyle. Bir an düşündü Henry.Bu kızı önce korkutmalı sonra istediğini yaptırmalıydı. Elinde bu işi yapacak tonla kız varken neden Isabelle i seçtiğini kendi de bilmiyordu. Ama içinde ki ses böyle olması gerektiğini söylüyordu.O seste kolay kolay yanılmazdı.
Henry kapıdan çıktı.Isabelle sonunun geldiğini biliyordu.Bir an once olup bitmesi için Tanrıya dua ediyordu.Bir an Sandra yı düşündü. Aşağıda o katil adamla ne yaşıyordu kim bilir? Kapıdan içeri iki adam girdi simsiyah giyimiyle tek bir örnek duruyordu, burda tüm adamlar.Isabelle in kafasına bir çuval geçirdiler.Surukleyerek odadan çıkardılar.Kafaya çuval geçirme Amerikanların sevdiği bir aktivite olmalı diye düşündü.Isabelle sona doğru ilerlediğini düşünüyordu.Icini bir huzursuzluk kapladı.Bu korku ölüm korkusu gibi değildi.Bu bir direnişin korkusuydu. Daha fazla direnmesi gerekirse diye korkuyordu. Kendini ölmeye hazırlamıştı. Daha fazla yaşamayı kaldirabilecegini sanmıyordu.

James Sandra nın önüne ekmek ve zeytin attıktan sonra onu ileriden izlemeye başladı.Onun suçsuz olduğunu biliyordu.Ama artık geri dönüş yoktu.Hic birsey Henry nin önüne geçemezdi. Yukarı çıkıp bavulları hazırlamaya başladı. Cleveland boston dan daha sakin bir trafiğe sahipti.Ama orda ki piyasayı araştırmak için bir süre oraya yerleşmesi gerekecekti.Cleveland a götüreceği bavullardan biri de Sandra ydı.
*********
-Sandra gerçekten çok Üzgünüm.Beni affedebilecek misin ?
-Bana Üzgün olmaktan bahsetme Isabelle. Senin yanına hiç gelmemeliydim. Sakın bir hayatım vardı.Hersey yolunda olmasa da can güvenliğim vardı. Şimdi bu ne olduğu belli olmayan adamların arasında yaşam savaşı veriyorum.Bu kim yüzünden ? Kendine bile bir faydası olmayan Isabelle Jo yüzünden.Lanet olsun seni hayatıma aldigim o güne. Isabelle gözlerinden yaş süzülerek Sandra yı dinliyordu.Ne diyebilirdi ki sonuna kadar haklıydı . Genç kadınlar ağlayarak uyuyakaldılar. Onlar için hazırlanan sonu uyuyarak unutmaya çalışıyorlardı. Isabelle şiddetli bir baş ağrısıyla gözlerini araladı. Bir an nerde olduğunu anımsayamadı. Sonra yaşadıklarını hatırlayarak derin bir iç çekti.Karanlığa gözleri alışınca Sandra nın yanına gitti saçlarına ellerini uzattı.Kendisi yüzünden bir masum insanın hayatı alt üst olmuştu.Hayatı boyunca bunun vicdan azabını yaşayacaktı.Tabi bu vahşi adamlar ne kadar yaşamalarına izin verirse.Isabelle bir anda silkelendi.Bunu yapazmadı. En azından Sandra yı kurtarmalıydı.
-Sandra kalk, Sandra uyan hadi çabuk.
-Neler oluyor Isabelle.Lanet olası migrenim tuttu.Berbat hissediyorum.
-Birseyler yapmalıyız Sandra.Burdan en azından seni kaçırabilmeliyim.
-Hiç birşey yapamayız Isabelle. Hiç bir şekilde burdan kurtulusumuz yok.
Sandra ağlamaya başlamıştı yine.Isabelle artık sinirlenmeye başlamıştı.Bir anlık iç guduyle Sandra ya tokat attı.Issız zindana benzeyen oda atılan tokat sesiyle inledi. Sandra büyük bir şaşkınlıkla yanağını tutarken, bir an da Isabelle in üstüne atladı.Tum hırsını çıkarırcasına saçlarına yapıştı.Sandra, Isabelle in saçlarından tutup yere fırlattı.Bu sefer Isabelle Sandra nın saçlarına yapışırken, Sandra Isabelle in yüzünü yumrukluyordu.Yaklasik on beş dakika kadar kavga ettiler.Sonra yorulmuş bir şekilde ikisi de yere uzandılar. Ilk sessizliği bozan Isabelle oldu.
-Bak Sandra, şu an içinde bulunduğumuz durum berbatın ötesinde.Seni bu duruma sürükleyen de benim.Bunun farkındayım. Seni bu duruma ben soktum. Ben çıkaracağım. O yüzden sende kendine gel.Bana yardımcı ol lütfen.
- Ne yapabiliriz Isabelle? Bu adamlarla başa çıkmamız mümkün değil.Hayal kurma.
Isabelle ve Sandra bunları konuşurken kapı açıldı.James yanında iki adamla geldi.Adamlar Sandra yı kolundan kaldırdığı gibi dışarı çıkardılar.Isabelle Sandra nın peşinden koşarken James onu elleriyle içeri itti.Kapiyi arkasından kapattı.Isabelle elleri kanayana kadar kapıyı yumrukladı. Sandra sürüklenerek bir odaya goturuluyordu. Adamlar odanın kapısını açtı ve Sandra yı odaya soktular. Sandra gördüklerinin etkisiyle ağzı açık bir şekilde bakakaldı.Tamamen steril bir ortam da bulunuyordu.Adeta özel bir hastane odasını andırıyordu. Sandra neler olduğunu anlayamadan adamlar sedyenin üstüne yatırdılar. Sandra sedyenin üstünde debelenirken,kıyafetinden hemşire olduğunu anladığı sarışın kadın Sandra nın koluna igneyi acımasız bir şekilde sapladı. Ondan sonrası Sandra için karanlıktı.

KAYITSIZ ŞARTSIZWhere stories live. Discover now