SI BOY- MAKAHIYA (Completed)

Chapter Fifty-Five - Sharie

Tuloy-tuloy na umagos ang luha ko habang nakatitig sa kanya. Nandito lang ako sa labas at mataman siyang tinitingnan sa salamin ng pinto ng kwartong pinagdalhan sa kanya a few hours back ng magising siya.

" Drake. . ." winagayway ng doctor ang kamay sa harap ni makahiya pero hindi man lang siya kumurap o umiwas. He's just staring. It's like he's awake but he is still sleeping. I don't know. Then all of a sudden, a tear fall from his eyes and he's starting to sob kaya agad siyang dinaluhan ni yaya. Nakita kong napailing ang doctor saka hinarap si sir Miguel.

" what happen to him before he was drown?" nagkatitigan si yaya at sir Miguel pero walang nagsalita. Hindi ko magawang ihakbang ang mga paa ko. Gusto kong magtago pero gusto ko rin siyang Makita.

" is he experiencing depression? Stress or any traumatic cases?"

" ano po bang nangyayari sa alaga ko doctor?" the doctor held a deep sigh at umiling ng ilang beses.

"You're son is under into emotional breakdown due to some serious depression. Depression causes someone to shutdown their whole being because they're afraid that if they will wake up, another painful battle will be facing again. Just like what I've told you awhile ago, he chooses not to wake up. Pero ngayong gising na siya, he chooses not to listen, not to hear, not to feel anything. Isinarado niya ang sarili sa mundong siya lang ang nandun. He's afraid to face the world again. He's afraid to get hurt again. Ngayon, kailangan niyo po muna siyang ilayo sa mga bagay na makaka pag pasakit sa kanya. Those patients who encounter like this can hear kaya sana kausapin niyo siya at tulungan siyang tuluyang magising. Just talk to him and please don't shout or hate him. Nakakaramdam siya. Be patient and take good care of him."

Tulala akong napaluha sa narinig. Kasalanan ko kung bakit siya nagka ganyan. It's my fault. Ako ang may gawa bakit ayaw na niyang magising pa. Siguro galit na galit siya sakin at gusto na niya akong kalimutan. I'm sorry Drake.

" Drake. . oh my God Drake." Agad akong napayuko ng dumating si Tiffany. Tinapunan lang niya ako ng tingin at tuloy-tuloy na pumasok.

" Drake. . hey! It's me Tiffany." She hug him tight but he has no reaction, he's just staring at her pero halatang hindi nakikita si Tiffany. Then, I heard her cry hard. Pinagalitan siya ni sir Miguel pero hindi siya nagpatinag at pilit pa ring kinakausap ang tulalang si Drake.

Dumating sina Jannah, Renzo at Trisha coz I texted them na gising na siya. Pinilit nila akong pumasok pero parang hindi ko pa ata kaya. Nabigla na lang kami na lumabas si Tiffany at sinampal ako ng malakas. Napaiyak agad ako.