These Three Jerks

XXI. Biology

21. Biology

Isang kotse lang ang ginamit nila Domeng papuntang school. Si Miguel at Paeng ay nasa back seat habang ako naman ay nandito sa shotgun seat daw ang tawag. Medyo natakot pa nga ako dahil akala ko ay nagbibiro lang si Domeng. Hay naku, paano na lang kung may bumaril sa akin gamit ang shotgun? Hays, sayang naman ang buhay ko.

Nakarating kami sa school ng mas maaga sa inaasahan namin. Kagaya ng dati, maraming kumukuha ng litrato sa mga kasama ko. Well, hindi ko rin pansin na marami rin palang pinagkakautangan si Miguel. Marami talagang utang itong mga lalaking 'to!

"Take care, good luck to your classes," sabi ni Domeng gamit ang mahinahon niyang boses. Ngumiti naman ako sa kanya at sinabing, "Good luck rin sa klase mo!" masaya kong sabi bago ako inakbayan ni Paeng. Hays, ang bigat talaga ng kamay ng lalaking 'to.

"Tumataba 'yang kamay mo, ang bigat na niya," sabi ko kay Paeng. Masyado atang nagmamadali si Domeng dahil hindi na siya nangulit. Kasabay ko ngayon si George at Miguel sa paglalakad. Buti na lang talaga ay hindi maulan ngayon. As usual, maraming nakatingin sa amin. Kakaiba talaga kasi 'yung modus ng mga kasama ko, mangungutang tapos hindi babayaran.

"Nakakain ka ba ng maayos kanina?" tanong sa akin ni George habang nakapahinga ang malalapad niyang braso sa balikat ko. Nasa tabi ko si Miguel at tahimik lang siya. Nakahawak ang dalawang kamay niya sa likod ng batok niya. Siguro, kaya nakataas ang kamay niya dahil basang basa na ang kili-kili niya. Hays, ang aga namang waterfalls niyan.

"Oo naman, masarap 'yung hotdog, itlog at saging niyo e. Busog na busog nga ako. Ang sasarap niyong magkakapatid." Sabi ko at namilog na naman ang mata ni Geroge. Napatingin rin si Miguel sa kapatid ko.

"Masarap kami?" tanong niya. Napa-huh naman ako sa isip ko. Duh, baliw na naman itong si George.

"Syempre 'yung pagkain na niluto niyo! Ano ka ba Geroge! Gutom ka na agad? Hindi ko naman kayo makakakain e! Tss, baliw!" sermon ko at bumulong si George pero narinig ko pa rin.

"Ikaw ang baliw.." sambit niya. Napatawa na lang ako. Sus, parang bata na may pabulong bulong pang nalalaman.

"Uhm, Nica. Una na ko, mas malayo 'yung building ko sa inyo ni Miguel. Ingat kayong dalawa," hindi niya na ako pinagsalita dahil tumakbo na rin siya. Hays, mga takot malate.

Hinawakan ko ang braso ni Miguel.

"Ikaw na lang ang natira sa kanila, saan ba 'yung room natin ulit?" kaklase ko si Miguel. Pero hindi ko talaga makabisado kung saan 'yung mga rooms ko. May paiba iba pa kasi ng room at ang mga estudyante ang lumilipat ng room at hindi mga professor. Bakit hindi na lang kasi ang room 'yung lumilipat para hindi kami mapagod kakalakad?

"Nagawa mo ba 'yung assignments natin last week?" tanong sa akin ni Miguel. Napaurong naman ako at napahawak bigla sa mukha niya.

"Anong subject may assignment?" tanong ko sa kanya. Napataas naman ang kilay niya sa tanong ko.

"Bakit hindi mo alam?" tanong niya sa akin.

"Dahil hindi ko alam," sagot ko.

"Bakit hindi mo nga alam na may assignment tayo?" tanong niya ulit sa akin.

"Ang kulit mo naman Miggy! Hindi ko nga kasi alam!" sagot ko. Nakakainis naman, e. Kaya nga ako nagtatanong dahil hindi ko talaga alam. Pero kung may assignment man, patay ako nito.

"May assignment sa Bio. First subject natin to be exact. Pinapasagutan 'yung worksheet sa libro. Madali lang naman 'yun, encircle the letter lang." sagot niya sa akin. Pinaghahampas ko naman siya at malapit na akong maiyak.

"Anong oras na?" tanong ko at pinakita niya sa akin ang relo niya. "Miguel, huhu! Hindi ko alam na may assignment at hindi rin ako marunong magbasa sa ganyang relo!"kulang na lang ay mapasabunot siya sa buhok niya dahil sa pagkatulala niya sa sinabi ko. Paano ba kasi binabasa 'yung mga kamay ng relo? Hindi naman nababasa 'yung kamay e, mata kaya 'yung pinambabasa.