Traces Of The String (Red String Series #1)

Chapter 11

"I-I'm taking my time!" Pag dadahilan 'ko at sinamaan siya ng tingin.

"Sus taking your time? Diba childhood friends kayo? Di pa ba sapat 'yon?" He said. How did he know that? Mabilis 'kong binalingan ng tingin si Aeden pero umiwas lang ito.

"Bata pa kami." Ngumisi ako.

"Sumagot ka pa talaga, totoy" Ngumiwi ako sa tawag nya sakin. Feeling sobrang tanda, isang taon lang naman Agwat namin.

Napa upo si yia sa damo ng park habang tumatawa. Napaka OA niya talaga, parang wala namang nakakatawa eh.

"Siraulo ampota, sino 'yan?" Bumulong pa si Sean kay Aeden kahit halata namang pinaparinig niya kay Yia 'yon. ako naman ang humalakhak dahil napatigil si Yia.

"Ulol, gurang." Tinaas ni Yia ang dalawang middle finger niya kay Sean.

"Pota—"

"Tama na" hindi pa nakakaganti si Sean kay Yia nung pinigilan na sya ng Boyfriend niyang si Aeden.

"Pucha" napabulong ako at inagaw ang cellphone ni Mentina matapos makita ang ginawa ni yia na pag palit ng nickname ko sa gc namin.

Naramdaman ko ang pamumula ng pisngi ko dahil sa ginawa ng siraulong yon. Mabuti nalang ay slow 'to.

Kahit maingay ang gc ay hindi namin ito pinansin. Ako lang pala dahil tulog na si Clementine.

Dumating na lahat sa bahay nila pero di pa din sya gising kaya napag desisyonan ko nalang matulog sa sahig kaisa iwan sya dito.

"May picture ako nak, send ko sayo?"

"Mom stop!" Reklamo ko kay mommy habang nag lalakad kami pauwi galing sa bahay nila Mama Shel.

Inaasar ako ni mommy about sa naabutan nila pag gising nila na magkatabi kami ni Mentina sa pag tulog. I was embarrassed. Akala ko ay lumipat sya sa kwarto yun pala ay lumipat sya sa tabi ko. Nagising pa syang naka tanday ako sakanya! Fuckkk nakakahiya...

Tapos si mommy naman hindi matigil kaka daldal about the picture she took us while sleeping. At sinend nya pa sakin 'yon.

I feel embarrassed while looking at the photo. I was back hugging her. We look pieceful. Even in sleep, she look breathtaking. I couldn't help but chuckle while staring at the picture for 3 minutes straight then I quietly made it my home screen wallpaper.

"Kyllian... I'm here today with you, i called you because I have something to say.. Sana you listen to me, pinag handaan ko kasi 'to."

I stared at the girl infront of me. Loren look shy. First thing in the morning, right after I step my foot on the classroom, tinawag agad ako. Hindi naman talaga dapat ako sasama pero ginamit niya si Mentina para tawagin ako. Like I can refuse her.

Napa buntong hininga ako nung mag simulang mag salita si Loren ng mga bagay na wala namang kinalaman bakit nya ko kinita dito.

"Get straight to the point" napakamot pa ako ng batok.

"Right... Kyllian, ever since we met. When our parents introduced us to each other, nung wala pa si Clementine sa buhay natin... I like yo-"

"I'm sorry. I don't"

I clenched my fist. Bakit bigla nyang sinisingit si Clementine dito? That's totally out of place.

"What? H-hindi pa ko tapos" she tried to walk closet but I stepped back.

"Sorry, Menzo. I don't feel the same" I said before turning back.

"Dahil kay Clementine nanaman ba?" Napatigil ako sa pag lalakad nung binanggit nya nanaman si clementine. But I don't want to fight first thing in the morning, so I continued my walk.